Senden Kalanlar Vaveyla (I)

BEŞİNCİ BÖLÜM

Selamlarrr, ben geldim. Hatta bir sürprizle geldim size. Haftada bir gelen bölümümüz bundan sonra iki kere gelecek. 🔥
Hepinize iyi okumalar diliyorum canlarım. 🍂🍂
Bölümü oylamayı unutmayalım lütfen... 🌝

🪶🪶🪶

"Gittikçe büyüyen korku tohumları vardı içimde…"

                                                        ༄༄༄

Endişeli gözlerle okula geldiğimde kolumdaki saate baktım. Sadece beş dakika kalmıştı dersin başlamasına. Hızlıca okula girip yine hızlıca merdivenleri çıktım ve sınıfa girdim. Doğruca masama gidip oturduğumda göğsüm inip kalkıyordu hızlıca. Nefesimi düzene sokmaya çalışırken Serkan yanıma geldi.

"Tam zamanında geldin. " dediğinde gülümsedim. Elimdeki kitabı masaya koyup ayağa kalktım. Serkan bana merakla bakarken ona baktım.

"Lavaboya gidiyorum. Hoca gelirse… " diyecekken sözümü böldü

"Söylerim merak etme. " Ona gülümseyip arkamı döndüm ve sınıftan çıktım. Bacaklarım artık yürümek istemiyordu ama son olarak lavaboya da gitmeliydim. Koridor boyunca yürüyüp sağdaki lavaboya girip elime aldığım suyu yüzüme attım. Birkaç dakika tekrarlamamın ardından daha iyi hissediyordum kendimi. Üst üste çalan zil beni sınıfa çağırırken son kez aynaya baktım. Aynadaki yansımam kızarmış yanaklarımı gösterirken gözlerim onun gözlerini gösteriyordu. Ulaç'ın…

Onun yanından gittikten sonra aklımda ona dair sadece gözleri kalmıştı. Nasıl da içine hapsediyordu beni, o nasıl bir renkti Yarabbi!

Kendine geldiğimde hızla gözlerimi çektim aynadan. Ellerimi ceplerime sokup sınıfa doğru ilerlediğimde birkaç kez kapıyı tıklayıp içeriye girdim.

"Özür dilerim hocam. " Aysun Hoca eliyle oturmamı işaret ettiğinde hızla yerime geçip oturdum.

"Tam zamanında geldin Mehir, ben de tam yoklama alıyordum. " Aysun Hoca bana gülümsediğinde ben de ona gülümsedim. Aysun Hoca sırayla sınıftaki isimleri söyleyip yoklamayı aldığında hızlıca derse geçtik. Yani daha doğrusu ödev kontrolüne.

"Çocuklar ödevleri yapmışsınızdır umuyorum ama bir de ben bakacağım. Hepiniz kitaplarınızı masama bırakın bakalım. " Herkes sırasından kalkıp kitabını öğretmen masasının üstüne koydu. En son ben de kalktığımda en üste kitabımı koyup yerime geri oturdum.

Aysun Hoca kitaplara göz gezdirirken ben de gözlerimi sınıfın en son noktasındaki duvarın dibine diktim. Onun gözlerini düşünmek istemiyordum ama gözlerimi kapattığım an o gözler hafızamda nüksediyordu. Onları görmek istemiyordum ama kendime engel de olamıyordum. Onu düşündükçe içime serpilen korku tohumları büyüyordu, kocaman sarmaşıklar olup beni sarıyordu.

Dün ne olmuştu hiçbir fikrim yoktu. Birden babamın gidişi ve ardından büyük bir hüsranla gelişi tüm hayatımı darmaduman etmişti. Anlamıyordum, o kadar borç nasıl olmuştu bilmiyordum. Nasıl ödenirdi onu da bilmiyordum ama bir an önce ödenmesi gerekiyordu, biliyordum. Eğer ablamın dediği gibi haciz gelirse ne yapardık hiçbir fikrim yoktu.

"Mehir? " dedi Aysun Hoca birden. Onun sesiyle irkildiğimde bana bakan hocama baktım.

"Efendim hocam? " dedim alçak bir sesle.

"Tüm sınıfın arasında en çok sen yapmışsınızdır, aferin sana. " Aysun Hoca gülümsediğinde rahatladığımı hissettim.

"Teşekkürler hocam. "

"Kitaplarınızı alabilirsiniz çocuklar. Bir daha da böyle yarım ödev yapmayın, lütfen. " Yine tüm sınıf ayağa kalktığında kitaplarını aldılar. Ben en son kalkarken Serkan elinde kitabımla geliyordu. Ona şaşkınlıkla bakarken elindeki kitabı uzattı.