Senden Kalanlar Vaveyla (I)

ON SEKİZİNCİ BÖLÜM

Merhabalar canlarım...🐣
Sizleri güzel bir bölüm bekliyor. Ben yazarken oldukça keyif aldım. Umarım siz de seversiniz. ❤️‍🔥
O zaman iyi okumalar diliyorum ve bölümü oylamayı unutmayın diyerek sizleri bölümler beraber bırakıyorum. 💋

🪶🪶🪶

"Özgürlüğüne kanat çırpıyordu içimdeki kelebekler... "

༄༄༄

Müzik kulaklarımı doldurup benliğimi sarhoş ediyordu. İçmeden içmiş kadar güzel hissediyordum kafamı. Belki de aşk sarhoşluğuydu bu yaşadığım.

"Yavrucuğum... " dedi Serkan şarkının sözlerine nazaran. Başımı göğsünden kaldırıp gözlerini gözlerime diktim ve söyleyeceklerini dinlemeye başladım.

Yavrucuğum, sen benim önce gözlerime baktın
Sonra yüreğimi yaktın yavrucuğum
Yavrucuğum, sen nefes gibi içimde
Dua gibi dilimdesin yavrucuğum
Seni seviyorum yavrucuğum,
Seviyorum...

Serkan şarkıya eşlik ettiğinde gözlerimi gözlerinden çekemiyordum. Şimdi içimden tek bir şey yapmak geliyordu, hazır mıydım?

Belki...

Sessizce birbirimize bakmaya devam ettik dakikalarca. Kısık müzikle beraber dans ederken Serkan elini yanağıma koydu. Başım yana doğru yatarken gözlerimi kapattım hafifçe.

"Sen ki bu dünyadaki benim eşsiz sevgilim, birtanem... Sen benim tek sevgilim, son sevgilim ve sonsuz sevgilim. Seni sevmekten ne vazgeçerim, ne senden geçerim. Sen ki beni bu hayata bağladın, sen ki bana yaşamak için sebep verdin. Sen benimsin, ben senin. Sen benim yavrumsun, korumaya muhtaç bir bebek gibisin. Öyle tatlı ve öyle güzelsin ki... Kendime engel olamıyorum Mehir; seni öpmemek için, sana dokunmamak için öyle zor tutuyorum ki kendimi..."

Serkan'ın sözlerinde kayboldum sanki. İçimdeki ateş her söylediği kelimeyle arttı sanki. Benliğimdeki yangına her kelimesi yakıt oldu sanki. Arttı, arttı ve çoğaldı. Beni içine çekti ve alev alev yaktı...

Bu yangını durdurmanın tek bir yolu vardı. Tek bir çözümdü içimdeki bu yangını dindirecek. Dayanamadım daha fazla bu yangının tenimi yakmasına. Durmadım artık, durmayacaktım bu saatten sonra da...

Serkan'ın yanağına elimi koydum. Onun avucunun içi yanağımı yakarken ayak parmaklarımın üstünde yükseldim. Dudaklarım Serkan'ın dudaklarının üstünde durduğunda kendini kastığını hissettim. Serkan afallarken ondan ayrılıp gözlerinin içine baktım.

"Kendini tutmana gerek yok ki. " dedim sessizce ve devam ettim. "Beni başkalarından koru ama kendinden koruma. "

Serkan gözlerime şefkatle bakarken elini belime atıp beni kendisine çekti. Bedenim bedenine yapışırken üzerime eğilip dudaklarını dudaklarıma bastırdı. Üst dudağı alt dudağımı hapis altına alırken ellerimi yanaklarına koydum. Onu büyük bir tutkuyla öpmeye başladım.

Dakikalar saniye oldu bize; öyle hızlı, öyle tutkuluydu ki birbirimizi öpüşlerimiz bu anın bitmemesini diliyordum içimden. Ama biliyordum da, içeride bizi bekleyen ailelerimiz vardı. Ve biraz daha onların yanına gitmezsek biri içeri dalacaktı, zira vakit daralmıştı.

Serkan dudaklarımı serbest bırakırken kendini geri çekip gözlerimi hapis altına aldı bu sefer de. Onun simsiyah gözlerine bakmaya doyamazken içlerinde boğuluyordum. Ama kendi isteğimdi bu, çünkü o karanlıkların içinde boğulmama rağmen ölmüyordum. Öldürmüyordu beni sevdiğim...

"Gitmemiz lazım. " dedim sessizce Serkan bana bakmaya devam ederken.

"Gitmeyelim." dedi daha sessiz. Ufak çaplı kıkırdadım.