𝑻𝒉𝒆 𝑩𝒂𝒄𝒉𝒆𝒍𝒐𝒓~𝑳𝒂𝒓𝒓𝒚 𝑺𝒕𝒚𝒍𝒊𝒏𝒔𝒐𝒏~𝑫𝒖𝒕𝒄𝒉

Part 33

Pov Harry:

Louis trekt me snel mee naar onze kamer. Ik kijk hem vragend aan.

''Is dat je gezin?'' vraag ik waarop Louis knikt.

''Ze komen hier blijkbaar met ons ontbijten om je beter te leren kennen. Vind je het erg?'' ratelt hij, ik grinnik en schud mijn hoofd.

''Ik ben heel blij dat ik je familie ga leren kennen'' antwoord ik, Louis glimlacht blij en begint zich aan te kleden, ik doe hetzelfde. Als we omgekleed zijn, gaan we terug naar de woonkamer waardat de familie van Louis is. We openen de deur van de woonkamer. Alle ogen worden op ons gericht. Ze glimlachen vriendelijk en één van de meisjes komt naar mij toe en slaat haar armen om mij heen. Even ben ik verbaasd door haar actie maar knuffel haar dan toch terug.

''Ik ben Phoebe, Louis' zusje'' deelt ze mee als we terug trekken. Ik glimlach.

''Ik ben Harry, Louis' euhm vriendje'' zeg ik twijfelend. Ik kijk Louis aan voor zekerheid wie knikt dat het goed is. De rest van Louis' familie stelt zich ook voor aan me waarna dat we plaats nemen aan tafel. Het gesprek gaat over van alles en nog wat. Louis' gezin is echt heel gezellig en ik voel me ook aanvaard.

''Harry, vertel eens wat over jouw gezin'' zegt plots Johanna, ik voel een brok in mijn keel vormen. Louis legt zijn hand op mijn bovenbeen om me gerust te stellen. Ik haal diep adem.

''Mijn gezin bestaat uit mijn mama, mijn zus Gemma en mijn stiefvader. Mijn vader maakt euhm geen deel meer uit van ons gezin'' zeg ik zachtjes, denkend aan de dingen die mijn vader me heeft aangedaan. Alle dingen die hij zeggen mij zei... Onverwacht voel ik een traan over mijn wang rollen. Louis trekt me in een knuffel. Ik trek me er even niks van aan dat Louis' familie erbij zit en huil uit zijn armen. De tranen worden opgevangen door Louis zijn hoodie waardat ik mijn gezicht in begraaf. Louis wrijft rustgevende bewegingen over mijn rug heen en fluistert lieve woordjes. Na een tijdje ben ik uitgehuild en trekken we terug. De bezorgde blikken van de anderen branden op mijn gezicht, ook Louis' blik staat bezorgd.

''Gaat het Hazz?'' vraagt hij lief en zacht, ik knik lichtjes en druk mijn lippen kort op de zijne. Zijn familie kijkt ons nog steeds verbaasd en niet-begrijpend aan.

''Heb ik iets verkeerd gevraagd?'' vraagt Johanna verontschuldigend, Louis kijkt me afwachtend aan.

''Nee, het euhm is nogal ingewikkeld en ligt nogal gevoelig'' stel ik haar gerust maar haar blik blijft bezorgd.

''We euhm kunnen hier later misschien over praten en elkaar nu wat beter leren kennen?'' probeert Louis, ik glimlach dankbaar naar hem. Johanna knikt instemmend en begrijpend. We komen al snel op een ander onderwerp en leren elkaar zo steeds beter kennen...