𝑻𝒉𝒆 𝑩𝒂𝒄𝒉𝒆𝒍𝒐𝒓~𝑳𝒂𝒓𝒓𝒚 𝑺𝒕𝒚𝒍𝒊𝒏𝒔𝒐𝒏~𝑫𝒖𝒕𝒄𝒉

Part 16

Pov Louis:

Er wordt aan mijn deur aangeklopt. Mijn hart begint meteen sneller te kloppen. Dit moet Kate met Harry zijn. Ik haal nog één keer diep adem en doe dan de deur open. Ik zie Kate en phew, Harry is er bij. Een glimlach vormt zich automatisch op mijn gezicht, Harry glimlacht verlegen terug. We kijken elkaar blozend aan.

''Wel euhm, ik ga Harry bij jou laten hé Louis'' verbreekt Kate de stilte, dan gaat ze weg. Harry en ik kijken elkaar nog steeds blozend aan.

''Gaan we euhm naar binnen?'' vraagt Harry na een tijdje. Ik knik en krap ongemakkelijk in mijn nek. Ik laat Harry binnen. Hij doet zijn schoenen uit, het is hier warm dus hij heeft geen jas aan. We gaan naar de woonkamer. Ik had alles al voorbereid. Ik heb overal kaarsjes staan, sfeerverlichting aangedaan,... Romantisch dus. Harry kijkt glimlachend om zich heen.

''Vindt je het leuk?'' vraag ik ter verzekering, hij knikt en slaat zijn armen en benen om me heen. Ik houd hem stevig vast.

''Sorry van alle verwarring'' zeg ik nadat ik hem een tijdje vast heb.

''Het is oké nu. Wat gaan we doen?'' vraagt hij blij, ik zet hem weer neer.

''Wel, ik heb gekookt dus we kunnen eerst eten en dan gezellig in de zetel liggen?'' stel ik voor, Harry glimlacht.

''Dat klinkt perfect'' bloost hij, ik glimlach, pak zijn hand vast en begeleid hem naar de tafel. Ik schuif de stoel voor hem naar achter zodat hij er op kan gaan zitten. Snel haal ik nog het eten uit de keuken en ga dan over hem zitten. Het is spaghetti, ik schep bij ons beiden wat op. Harry glimlacht blozend. We praten over vanalles en nog wat en dan wordt het op eens serieus.

''Maar Lou?'' vraagt Harry onzeker, ik pak zijn hand vast om te laten weten dat het oké is.

''Je kunt me alles zeggen of vragen hé Hazz'' stel ik hem gerust, hij knikt dankbaar.

''Je..voel je iets voor me?'' vraagt hij zonder me aan te kijken, zijn haar hangt voor zijn gezicht.

''Sorry ik had het niet moeten vragen. Het is normaal dat je nu nog niks voelt. Het was een domme vraag, tuurlijk voel je niks voor mij'' ratelt hij, zijn stem klinkt gebroken. Ik sta snel op en ga naar hem toe. Ik hurk naast hem neer, hij kijkt me nog steeds niet aan.

''Hazz, kijk me alsjeblieft aan'' vraag ik rustig, hij kijkt me nu wel aan. Zijn ogen staan verdrietig en bang. Ik druk mijn lippen zachtjes op zijn lippen. Oh god wat ben ik blij dat ik zijn lippen eindelijk weer kan voelen. Het is een korte kus met een grote betekenis, we trekken beiden terug en kijken elkaar aan.

''Ik hou van je Hazz. Dat is ook waarom ik je heb uitgenodigd. Heeft Kate niet gezegd dat ik het programma wil stilleggen?''

''Ze heeft het wel verteld maar ik wou het je gewoon horen zeggen'' zegt hij zachtjes, ik grinnik. Ik pak zijn hand vast.

''Niet aan twijfelen, ik hou van je'' hij glimlacht en slaat zijn armen om me heen.

''Gaan we in de zetel knuffelen?'' vraagt hij lief, ik knik. We ruimen samen de atfel af en nemen dan plaats in de zetel.