REFLECTION |COMPLETED|✓

CHAPTER 15

    "SO RYNAIRA DALORE. Are you ready to pay your debt?" Naka ngising tanong nya. Agad kong naramdaman ang pan lalamig ng mga palad ko dahik sa tensyon na nararamdaman ko.

"D-Debt?" Nag-uutal na saad ko dahil sa pag tataka. Wala naman akong naalalang utang ko sakanya.

"Oh. I forgot. You're too innocent." He sarcastically stated. Napa kunot naman ang noo ko. Hanggang ngayon parin pala hindi pa tapos ang 'pag-hihinala' nya sa 'kin. Boset! Spy nya muka nya!

"May I remind you, I spare your life how many times. You see. I'm not a kind person yet you manage to survive in my abode." Napa higpit ang pag kakahawak ko sa maliit na kutsilyo na nasa hapag. Mas bumilis pa ang tibok ng puso ko nang biglang magawi ang paningin nya sa hawak ko. I heard him chuckled and it seems like he can read my thoughts.

"Oh. Are you planning to kill me. Hmm? Little mouse?" Biglang naging malalim ang boses nya. Napa pikit ako ng mariin at dahan dahang binitawan ang kutsilyo na hawak ko.

"No. Of course not, Grand Duke." Binigyan ko sya ng plastik na ngiti kasi sa totoo lang ay gustong gusto kong isaksak 'to sa mukha nya at ibaon sa balat nya hanggnag sa makita ko ang kanyang puting budhing naka kulong sa kasulok sulukan ng katawan nya. Hindi ko nga alam kung pano natagalan ni Butler Furge at ni kuyang brown-eyes ang isang 'to.

"Really?" Mapanuyang tanong nya. Sana man lang ay aware sya kung gaano ako nag titimpi na bungangaan at barahin sya. Kagaya nga ng sinabi nya kanina ay kailangan kong mga ingat sa mga salita ko dahil baka may buhay na namang mawala at alam ko rin na pwedeng mapa bilang ang dugo ko sa mga dinidilig sa mga itim na rosas sa garden.

"It's very confusing for you to be this quiet. Where's that little courage of yours? Little mouse." Hindi ko alam kung ano ang pinag ugatan at tinatawag nya kong little mouse. Geez! Muka ba kong daga?! Ang sarap pong sungalngalin ng bunganga nyo, Grand Duke!

"No reponse? Are you hungry? Well let start our dinner." Iniangat nya ang kanyang kamay at itinuro ang mga pag kain. Napa tingin naman ako sa nasa plato ko. Isang steak. Muka naman sigurong karne 'to ng hayop. Hindi naman siguro sila mga cannibal?

"Don't worry. I won't give you an easy death. That would taint my reputation if I poison you. I prefer beheading my enemies with my sword." Hindi ko tuloy alam kung mapapahinga ba ako ng maluwag o kung matatakot ako sa sinabi nya.

Hiniwa ko ang steak na nasa plato ko. Ngunit ilang minuto na nga ata ang tumagal pero hindi pa ako nakakasubo ni isang hiwa. Lintek! Bakit parang easy easy lang sa kanila ang pag hihiwa nito?! Eh parang ayaw naman nitong makain dahil kulang nalang ay tumalon 'to paalis sa plato ko!

Palihim ko namang nilingon si Demtri. Pero hindi gaya sa 'kin ay napaka dali lang nyang hinihiwa ang steak sa eleganteng paraan. Bigla tuloy akong dinapuan ng hiya dahil kung itatabi ako sa kanya ay para akong taga hiwa ng karne sa palengke.

"What are you looking at?" Agad akong napa yuko dahil sa biglaan nyang pag sasalita. Boset! May muka ata ang noo nya. Ba't nya nalaman na tinitignan ko sya?

"I'm not. Feeling nito." Pag tatanggi ko. Baka kasi lumaki bigla ang ulo nito.

"I hate liars." Napa lunok ako dahil mukang sigurado talaga syang tinitignan ko sya.

"Do you want to know the reason why I invited you in this lovely dinner?" Napa angat ako ng tingin dahil sa narinig. Mukang napansin naman nya ang interes ko sa sinabi nya. He suddenly smirked mischievously while elegantly sipping his wine.

"So, Rynaira Dalore. Are you ready to pay your debt?"

    "Greetings Grand Duke." Pormal kong pag bati. Mahina akong napa ismid namang mag angat sya ng tingin sa 'kin at muling binalik ang atensyon sa hawak nyang dokumento.