REFLECTION |COMPLETED|✓

CHAPTER 8

WALA SA sariling napa titig ako sa kanyang kulay dagat na mga mata. Hindi ko rin alam kung ano ang humahatak sa'kin at napapasabay nalang ako sa kanyang pag galaw.

As much as I wanted to look at his face clearly but he's wearing a mask who's hidding half of his face. I unconsciously looked at his reddish lips. It looks soft and kiss—

Napa tigil ako sa pag mo-molestya sa kanya sa isipan ko nang bigla nya akong paikutin. At dahil sa pagkabigla ay muntikan na akong mawalan ng balanse at naka hinga ako nang maluwag nang hapitin nya uli ang bewang ko. And again, we followed and dance to the rhythmic of music.

Napa linga ako sa paligid at napansin ko na walang masyadong naka pansin sa pag sasayaw namin dahil ang lahat ay may kanya kanyang ginagawa—

"Look at me and give me your full attention, little lady." Napa lunok ako at wala sa sariling napa titig muli sa kanyang asul na mga mata.  Hindi ko rin maiwasang hindi mapa lunok sa kanyang malamig at seryosong boses.

Gusto ko mang tanungin kung sino sya ngunit hindi ko magawa dahil sa pag tataka dahil napa-pamilyar ako sa kanyang mga mata. Para bang nakita ko na sya—

"You look elegantly stunning at the same time you look seductively gorgeous." He stated coldly. Nanlaki ang mga mata ko nang hapitin nya ako papalapit sa kanyang katawan. Napa pikit ako nang bigla nyang ilapit ang kanyang labi sa'kin.

Agad na nahingit ang pag hinga ko nang maramdaman ko ang kanyang mga labi sa tenga ko.

"Stop playing with fire if you're not ready to deal with the consequences. Little mouse." He suddenly warned and my body suddenly jolt as soon as I felt his warm tounge licking my earlobe. I froze on my spot before those words finally sinked on me. But as soon as I got my self back he's no longer with me.

"RYNAIRA, WHERE have you been?" Bigla akong natauhan nang marinig ko ang iritadong boses ni Delfin.

"It's quietly rare for you to be worried about my whereabouts." Ani ko. Otomatikong naka tanggap ako ng irap mula sa kanya pero dahil masyado pang pre-occupied ang isipan ko sa kaganapan kanina ay hindi ko magawang patulan sya ngayon.

Sariwa pa sa isipan ko ang nang yari kanina. Wala sa sariling napa hawak ako sa tenga ko. Naramdaman ko naman ang biglang pag init ng pisngi ko nang biglang maalala ang ginawa sa'kin ng lalaking yun.

"Stop smilling like an idiot." Bigla akong nabalik sa kasalukuyan nang maka ramdam ako ng malakas na pitik sa noo ko. Maluha luha kong hinimas ang noo ko at agad na sinamaan ng tingin si Delfin na kahit kailan ay panira ng araw. Kinulang talaga sa aruga ang isang 'to. Baka siguro no'ng pinag bu-buntis sya ng nanay namin ay hindi nakain ng ina namin yung pinag lihian nya kaya ganito ang kinalabasan ng bruhong 'to.

"Smile is the best medicine." I back fired. Ngunit agad ding nangunot ang noo ko nang bigla kong ma-realize na laughter pala yun at hindi smile. Geez, mukang nahahawa na nga talaga ako kay Sabel.

"Yeah, yeah, whatever. But I just wanted to remind you that the duke is asking for your presence. Let's go." Masungit na saad nya at hinila ako. Kahit talaga panira 'tong isang ito. Kita mo nang kumakain ako ta's mang hihila pa sya!

NANG MAKA RATING kami sa table ng mga Morfer ay agad akong sinalubong ng Duke at ipinakilala sa mga nasa table.

"Greetings Morfer family." Pag bati ko habang suot-suot ang pekeng ngiti. Nginitian naman ako ng mag asawang Morfer at ramdam ko ang sincerity sa mga muka nila. Actually, hindi ko parin maiwasang hindi mailang dahil dati naman ay palaging masama ang tingin nila sa'kin sa t'wing bumibisita 'ko sa kanila, panay pa ang pag paparinig nila sa'kin kaya naiilang tuloy akong lumunok ni 'sang butil ng kanin. Pero ang mga kaharap ko ngayon ay talagang kabaliktaran nila.