Somebody To Love |Steve Harrington

Rozdział 002

Rosalie stała oparta o ladę, przeglądając modowe czasopisma podczas słuchania porannych wiadomości o morderstwie. Robin ledwo siedziała na miejscu z nerwów, a Steve rozkładał kasety.

- Mogę wam coś powiedzieć? Obojgu? - zapytała Robin.

Rosalie odwróciła się w jej stronę, a Steve się zatrzymał.

- O co chodzi? - zapytał Steve.

- O Vicky.

Steve podszedł do lady, obok Rosalie, oboje skupieni na Robin.

- Nie ważne - Robin pokiwała głową zirytowana. - Walić Vicky, co się tutaj do cholery dzieje, bo zaraz zawołam Keith'a.

- Robin daj spokój - Rose przewróciła oczami. - O co chodzi z Vicky?

- O co chodzi z wami? Tydzień temu, gdybym was tak zawołała, przynajmniej byście na siebie spojrzeli. Jestem rozbita, bo jeżeli coś się pomiędzy wami dzieje, to ja chcę wam pomóc, bo jesteście jedyną parą, która pokazała mi naprawdę co to znaczy miłość i po prostu nie możecie się rozstać. Od kogo niby będę brała porady miłosne? Nie mogę od rozwódki, no kto normalny bierze rady miłosne od rozwódki? - Robin wzięła głęboki oddech, patrząc na parę przed sobą.

Rosalie i Steve spojrzeli na Robin zaskoczeni. Nim któreś z nich mogło coś odpowiedzieć, Dustin i Max wbiegli do środka.

- Ile macie telefonów? - Dustin zapytał, próbując złapać oddech.

- Trzy - powiedziała Rosalie, wracając do swojej gazety.

- To nie koniec tej rozmowy - Robin wskazała palcem na Rosalie.

- To był monolog - powiedział Steve. Rose uśmiechnęła się pod nosem, więc poprawiła gazetę wyżej.

- Ja mam was dosyć - Robin zapałała się za włosy, zmęczona. - A wy co robicie?

- Szukamy znajomych Eddie'go - powiedział Dustin, wklepując coś na komputerze

- Na co ci Edward? - Rosalie podeszła do komputera z założonymi rękami.

- Max wytłumacz im - powiedział Dustin, nie odrywając wzroku od monitora.

Eddie Munson będzie podejrzanym w sprawie o brutalne morderstwo Chrissy, którą znaleźli w jego przyczepie. Max miała swoje podejrzenia, że morderstwo Chrissy było połączone z Upside Down.

Rose spojrzała w szoku na Max, która właśnie skończyła wszystko tłumaczyć. Dziewczyna bez słowa poszła na zaplecze przynosząc trzeci telefon.

Rose, Robin i Max dzwoniły po znajomych Eddie'go, próbując wyciągnąć informacje o tym, gdzie może przebywać chłopak.

- Mam trop - powiedziała Max, rozłączając się. Rosalie spojrzała na nią znad tablicy, wykreślając dwa nazwiska. - Jakiś Riffer Rick, Eddie podobno bierze od niego towar.

- Wiesz gdzie mieszka? - zapytał Dustin.

- Nie.

- A nazwisko?

- Nie wiem nic, gościu jest bardziej legendą. Nikt nie wie gdzie mieszka.

- Gliny pewnie wiedzą - Steve wzruszył ramionami. Cała czwórka spojrzała na niego zdezorientowana. - No skoro jest dilerem, to pewnie go spisali. Już najwyższy czas, żeby się dowiedzieli.

- Ty nam nie wierzysz - Dustin powiedział, niedowierzając. - Myślisz, że Eddie to zrobił?

- Wcale, że wierzę tylko... - Steve wzruszył ramionami.

- O mój Boże - Rosalie przewróciła oczami, odwracając się tyłem do Steve'a.

- A tobie co tak zależy? - Steve wskazał na nią ręką.

- Może to, że niewinny człowiek nie powinien być za kratami - Rosalie spojrzała na niego pretensjonalnie.

- Tylko to?

- Co innego miałabym z tego, Steve? Powiedz mi.

- Cóż, Rosalie... - Steve zaczął, zakładając ręce na piersi.

- Przestańcie wreszcie! - Robin odezwała się sfrustrowana. - Przytłaczacie mnie! Za dużo was! Jeśli macie jakiś problem to wyjdzicie stąd dopóki go nie rozwiążecie! Przy tylu klientach nie można się skupić! Wszyscy się gubią! - Robin okrzyczała ich wściekła. Dustin i Max obserwowali ją zdziwieni. - Mam pomysł!

Robin usiadła przy komputerze, a wszyscu zebrali się naokoło, obserwując ją. Dziewczyna wpisała imię Rick'a w historię klientów i zaczęła sprawdzać każdego z nich po tytułach filmów, które wypożyczali.

- To jest ten - Rosalie pokiwała głową.

- Na sto procent - zgodziła się Max.

Dziewczyny i Dustin zaczęły wychodzić, a Steve przewrócił oczami, wlokąc się za nimi.

☏

Dwa tygodnie temu miałam 10 tys pod tą książką a teraz jest 18 XD

Widzę was simpy

Tylko moglibyście zostawiać więcej komentarzy bo lubię je czytać