SÖZDE İNTİKAM +18 (TAMAMLANDI)

🖤2.BÖLÜM

Bir ay geçmişti. Evet, o geceden sonra Melek teyzenin ve Hira'nın ısrarıyla onlara gitmiştim. Anlaşmamıza göre onlarda bir iki gün kalacaktım. Sonra kalacak bir yer ayarlayınca gidecektim ama onlardan hala ses çıkmamıştı. Ve ben onlara alışmaya başlıyordum. Düşünceler içinde boğuşurken başımı olumsuz anlamda iki yana salladım. Hayır, Alev kendine gel! Sakın insanlara bağlanma. Unutma! Sen tek başınasın ve bu hep böyle kalacak.

Hira'nın yatağı çift kişilik olduğu için beraber yatıyorduk. Bir süre sonra Hira'nın nefes alış verileri yavaşlayıp düzene girince yatakta oturdum.

Uyku tutmadığı için yaşadıklarım bir film şeritti gibi gözümün önünden geçti. Beni soru yağmuruna tutmadıkları için çok rahatlamıştım. Özellikle de annem hakkında lanet olsun! Gözlerim yine doldu. Zaten sorsalar da pek bir şey hatırlamıyordum ki. Hatırladığım şeyse Annemden sekiz yaşındayken ayrılmak zorunda kaldığımdı. Babamı hiç tanımadığım. Annemden ayrıldıktan sonra annemin yakın arkadaşı olan Yıldız teyzenin bana baktığı.

Aklıma gelen şeyle alayla dolu bir gülümseme dudaklarımı esir aldı. Aradan bir yıl geçtikten sonra beni özel bir yurda vermişti. İlk başta zorluk çıkarsalar da yüklü miktarda para karşılığında beni yurda kabul etmişlerdi. Yıldız teyzeyi o günden sonra hiç görmedim. Yurt müdürü değiştikten sonra işler daha da kötüleşti. Sonunda on sekiz yaşına yeni girmişken yurttan kovuldum. Ve şimdi buradayım.

Annemin beni terk etmesinin sebebini hala anlamış değilim. Ama bir keresinde Yıldız teyzeyi biriyle konuşurken duymuştum. Hayal mayal hatırlıyorum. Babamın annemi bulup öldürdüğünü duymuştum. O olaydan bir hafta sonrada Yıldız teyze beni yurda bırakmıştı.

Gözümden yaş aktığını Hira'nın kıpırdanmasıyla fark ettim. Hemen gözlerimi kapattım. Hira biraz kıpırdanıp tekrar uyuyunca bende uykuya daldım.

...

Sabah burnumun gıdıklanmasıyla uyandım. Lan bu şey kokuyor! Gözlerimi açtığımda bir çift ayak görmemle yüzümü buruşturdum. Yorganı kaldırınca yatakta ters yatmış saçı başı dağılmış bir Hira görmemle kahkahayı bastım. Kahkahama uyanan Hira'nın şaşkın bakışları üzerimde gezindi. Sonra uyku sersemi olan gözlerini ovuşturdu.

" Sen neden terste yatıyorsun?"

Uyku sersemiyle sorduğu soru beni tekrar güldürürken Hira aynı şaşkınlıkla konuştu.

"Alev, sen iyi misin yavrum?"

"Öncelikle sana da günaydın Hira ve yatakta ters yatan ben değil! Sensin."

Arkadaki yatak başlığını işaret ettim. Hira önce bana sonra kendine bakıp kahkahayı bastı. Odanın kapısı açılınca bakışlarım Melek teyzeyi buldu. Melek teyze yanımıza gelip ikimizin de yanaklarından öptü.

"Günaydın benim kızlarıma. Hayrola ne bu enerji sabah sabah?"

Hira'yla bakışıp aynı anda "hiç" dedik.

"Peki, öyle olsun! Hadi bakalım Hira bu gün işe gitmiyorsun herhalde."

"Ay! Ben işi unuttum!"

"Hira bir şey sorabilir miyim?"

Hira üstünü giyinirken aynı zamanda bana laf yetiştirmeye çalışıyordu.

"Sor."

Bir aydır evlerinde ekmek elden su gölden yaşıyordum. artık buna bir son vermem gerektiği için Hira'dan bana da iş bulmasını isteyecektim. Ben kafamın içindeki düşünceleri toplarken bakışlarım odadan çıkmak üzere olan Hira'yı buldu. Resmen yataktan uçtum. Hira bana şaşkın gözlerle bakarken ben hala cümlemi toparlayamamıştım.