SÖZDE İNTİKAM +18 (TAMAMLANDI)

🖤28. BÖLÜM

 Günler çok çabuk geçmiş sonunda kına günü gelmişti. Bu süre zarfında Gecem'i ve Leyla'yı da yanıma alıp göl evine gelmiştim. Ateş'le yemekten sonra hiç konuşmamıştık. Ne ben onu aramıştım ne de o beni. Bizimkilerin telaşından uzaklaşmak bana ve Gecem'e çok iyi gelmişti.

 Kapalı olan gözlerimi yavaşça araladığımda gölün rahatlatıcı manzarası beni gülümsetti. Son günlerde huzur bulduğum tek yer burasıydı. Leyla, Gecem'le oyun oynarken bende oturmuş huzurun tadını çıkarıyordum. Tabi o lanet olasıca telefonun sesini duyana kadar. Ekranda yazan KDD yazısını gördüğümde iç çektim. Kutsal Delileri bu şekilde kısaltarak kaydetmiştim.

"Efendim David?"

"Ah nihayet Veronika! Bir an açmayacaksın sandım. Neredesin sen? O günden sonra seni hiç göremedim. Telefonlarımıza da çıkmıyorsun zaten!"

Kutsal Delilere Gecem'i uzun uzun açıklamak istemediğim için buraya gelmiştim. 

"David söylemiştim ya! İşlerle ilgileniyorum."

"Biliyorum Veronika ama bu gün geleceksin değil mi? Sonuçta bu gün şey var! Ne diyordunuz siz ımm..."

Gülümsedim.

"Kına gecesi var ve ben tabi ki bu gecelik geleceğim. Ama geri dönmem lazım. Malum işlerim daha bitmedi."

Karşı taraftan bıkkın bir ses kulaklarımı doldurdu. Devid'in haklı isyanı sonucu gönlünü almak için tatlı bir sesle konuştum.

"David! Yapma Allah aşkına! Şu düğün olayı bitsin Kutsal Delilerle bir buluşma ayarlarım. Eski günlerdeki gibi."

"Anlaştık. Eski günlerdeki gibi."

Gülümsedim. Onları seviyordum. Ayrıca onlarla vakit geçirmeyi bende çok istiyordum. Ama önceliğim kesinlikle Gecem'di. Sonunda David'i ikna edip telefonu kapattım. Bakışlarım eve kayarken bende ayaklanıp eve doğru adım attım.

"Leyla neredesiniz?"

"Mutfaktayız Alev Hanım."

"Leyla durumları biliyorsun zaten. Uzun uzun anlatmayacağım. Sizi eve götürmemi ister misin? Kına zaten salonda olacak."

"Alev Hanım. Doğrusunu isterseniz evinize gitmektense burada kalmayı istiyorum. Ama pek güvenli değil galiba."

"Neden? Evde seni rahatsız eden bir şey mi var?"

"Aslında yok. Ama işte insanların meraklı ve birazda iğneler bakışları beni rahatsız etti."

Benden laf alamayınca Leyla'yı sıkıştırmış olmalılar. Biraz düşününce aklıma mükemmel bir yer geldi.

"Hazırlan hadi gidiyoruz."

...

Leyla gülümseyerek bir bana birde eve bakıyordu.

"Alev hanım. Burası gerçekten çok tatlıymış."

"Öyledir. Kısa bir süre burada kalmama rağmen sanki burada doğup büyümüşüm gibi hissediyorum."

"Evet, tuhaf bir sıcaklığı var bu evin. Sizin eviniz mi?"

"Sayılır. Aslında Meleğimin evi. Hatta üst katta da Şebnemimin ki var. Neyse hem burası bizim eve de yakın sayılır. Geç gelsem de sorun olmaz. Bu mahalle fazlasıyla güvenilir."

Leyla beni başıyla onaylayınca Gecem'i kucağıma alıp sarıldım. Sanırım burası onunda hoşuna gitmiş olacak ki kucağımdan inip etrafı karıştırmaya başladı. Gülümsedim.

"Leyla ben çıkıyorum. Buzdolabının üzerinde marketten tut da sucuya kadar hepsinin numarası var. Alev'in selamı var dersen beni hepsi tanır. Gecem sana emanet."