MELEZİN SAVAŞI

Olaylar daha yeni başladı.

Evet sınıfın bana dik dik bakmasının sebebi galiba kokumu alamamalarıydı ve bunun beni daha da gizemli yaptığı kesin.

Hocanın sınıfa girmesiyle ilgi odağı olmaktan çıkmasam da bakışların azaldığını hissediyordum, hocaya baktığımda yaşlı bir adam olduğunu gördüm.

O kitaplarını düzenlerken sağımdaki çocuğa baktım ama o hoca geldiğinden beri bir daha bana bakmamıştı, her neyse umurumda değildi kendini üstün gören kişilerden zaten nefret ederim.

''Elena Arthur?''

''Evet benim.'' İstemeyerek elimi kaldırdım.

''Hangi türden olduğunu ve liderler sınıfına girmeni sağlayacak güçlerini dosyana yazmamışlar bunları bize açıklar mısın?''

Bir türü seçmem lazımdı ve ben vampirlerin arasına girmek istemiyordum, kurtlar desen hayatta olmazdı ama cadılar olabilirdi. Sonuçta günümüz cadılarının güçleri yok denecek kadar azdı ve bu yüzden kimsenin grubuna girmek zorunda kalmazdım.

 Evet türümü seçtim, sonuçta adama ben bir melez ve kralın kızıyım, tür seçmeme gerek yok desem hocaya şaka yapmaktan ceza verirdi büyük ihtimalle.

''Ben bir cadıyım.'' Herkes şaşırma belirtisi gösterirken buna neyin sebep olduğunu biliyordum.

''Cadılar eski güçlerini yitirdiler, uzun zamandır bu sınıfta cadı görmedim çok yetenekli olmalısın?''

''İdare ederim.'' Fazla bir şey söylemeyeceğimi anlayınca dikkatini benden çekti.

''Evet derse geçiyoruz. Bugün kraliyet ailesinin bütün türleri nasıl bir arada tutabildiklerini anlatacağım.'' 

Evet soyumu konuşmakta zorlanan bu adamdan dinlemek zorunda kalıyordum.

''İlk kral Damon Arthur bir melezdi ve sadece üç türü de bir arada bulundurduğu için değil her bir türden daha gelişmiş olduğu için güçlüydü.'' 

Her cümlesinden sonra uzun bir mola veriyordu.

''Sonraki kral veya kraliçelerde hep bir önceki hükümdardan güçlü oldu.'' 

Bu adam kaç yaşındaydı yedi yüz falan mı?

''Sarah.'' Kokusundan vampir olduğunu anladığım ve bence yanımdaki kendini beğenmişin dikkatini çekmek için söz alan, sarışın ve ne kadar inkar etsem de güzel kız el kaldırmıştı.

''Hocam yani kayıp prenses yaşıyorsa kral Robert'tan daha mı güçlü olurdu?''

''Evet Sarah.''

Hoca yine bildiğim şeyleri anlatmaya devam ederken zil çaldı.
Yanımdaki çocuk ve grubu çıkmıştı, kurtlarda çıkınca bende okulun kantinine gitmeye karar verdim. 

Sınıftaki kimse beni umursamamıştı galiba cadıların yine de onlar kadar güçlü olamayacağını düşünüyorlardı. Buna kafa yormadım ve kantini bulup içeri girdim vampirler her ne kadar acıkmasalar da yemek yiyebilirlerdi ama benim canım şuan bir şey istemiyordu.

Masaya oturunca yine bana bakmaya başladılar. Şimdi şuraya çıkıp açıkta bir şey mi var, diye bağırmamak için kendimi zor tutuyorum.

Tam ben telefonda New York'ta ki arkadaşıma mesaj atarken esmer ve düzgün fiziği olan bir kız yanıma geldi. Kanının kokusunu alıyordum ya bir insan ya da bir cadı diye düşünürken konuşmaya başladı:

''Selam ben Victoria.''

''Elena.'' Her zamanki ilgisiz ses tonumla konuştum ve bu buraya özgü bir şey değildi kendimi bildim bileli mizacım böyleydi.