MELEZİN SAVAŞI

Taç Giyme Töreni.

Bütün gece birlikte yıldızları izledikten sonra Derek hizmetlilerim gelmeden gitmişti. Kapım tıklatılırken gel dememle içeriye benimle ilgilenen dört hizmetli kız ve sarayın idaresinin başına atadığım Argus girmişti.

"Günaydın ekselansları." Hep bir ağızdan konuşunca çok komik görünmüşlerdi gözüme.

"Sizede günaydın."

Kızlar beni hazırlamaya başlarken Argus konuştu.

"Ekselansları taç giyme töreninizin hazırlıkları başladı bütün türlerin soyluları salonda ağırlanacak ve taç giydikten sonra da ana salondaki balkondan halka taktim edileceksiniz."

"Olmaz."

Argus "Ekselansları hangi kısma olmaz dediğinizi anlayamadım."

Soyunma kabinin arkasından çıkarken ona cevap verdim.

"Taç giyerken beni halkımda görmeli soylularla normal halkın arasını dahada açmak istemiyorum."

Argus "Anlıyorum ekselansları ancak taht salonuna o kada kişi asla sığmaz."

Argus bir büyücüydü ve eski kraliyet büyücülerindendi. Bu iş ona ve yeteneklerine çok uygun olduğu için onu atamıştım çünkü saray çalışanlarının hiçbirinde sarayı çekip çevirecek ışığı görememiştim.

"O zaman salonu bahçeye bağlarım."

Argus'un kafası karışırken üç boynuzum var demişim gibi bakıyordu bana.

Argus "Bunun nasıl mümkün olacağını anlamıyorum majesteleri."

"Orasını bana bırak Argus ve bahçeyide güzelce süsle."

Kafasını sallayıp dairemden ayrılmıştı ama kafasındaki soru işaretlerini dışardan bile görebiliyordum.

Sierra "Efendim çok güzel oldunuz." Ona gülümsedim.

"Sizin sayenizde."

Utanan kızlarla kıkırdadım. Dördüde insandı ve çok iyi niyetli ve çalışkanlardı sarayımda böyle kişiler olduğu için gurur duyuyordum.

Bir kaç gündür doğru düzgün beslenemediğim için mutfağın oradaki salona doğru yürüyordum.

Mutfak çalışanlarından birine "Bana besleyici getirin." dedim ve çalışanın koşarak uzaklaşmasını izledim.

Arkamdaki Derek'in gerildiğini hissetmiştim. Ne zaman beslenecek olsam böyle yapıyordu çünkü erkek besleyicilerden hoşlanmıyordu, bana bunu söylememiş olsada ben anlıyordum.

Erkek besleyicinin gelmesiyle kıskanç korumam daha da gerildi.

Bundan keyif aldığımı inkar etmeyerek yardımcılardan birinin kapıyı arkamdan kapatırken Derek'in son gördüğüm yüz ifadesi az kalsın kahkaha atamama sebep olacaktı.

Vampir muhafızlarım için farklı besleyicilerim vardı ve Derek'de onlarla besleniyordu ancak her muhafıza kendi cinsinden besleyici veriliyordu bu yüzden rahattım.

Ben ise ne diyebilirdimki prenses olmanın bazı avantajları vardı, mesela çok yakışıklı besleyicilerdende beslenebiliyordum ama elbette başka bir anlamı yoktu benim için sadece manzaramı güzelleştiriyordu o kadar.

Derek'i daha fazla delirtmemek için fazla oyalanmazken ihtiyacım olduğu kadar içip besleyicinin koltukta kendinden geçmesini izledim. 

Taht salonuna geçerken koşuşturan çalışanlara baktım Argus ortalarında durmuş emirler yağdırıyordu.