|| All In || (ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ)

Ep_3

Unicode

စီးကရက်တစ်လိပ်ကို ခပ်ပြင်းပြင်းရှိုက်ဖွာပြီးတာနဲ့ အငွေ့တွေ့ကို အခန်းလေးထဲလွှင့်ထုတ်မိတယ်။ဒါနဲ့ဆို သူသောက်နေမိတာ ခြောက်လိပ်လောက်ရှိပြီ။တစ်ခါမှ သူဒီလောက်ကြီး ဆက်တိုက်မသောက်ဘူးပေမဲ့ ဒီနေ့မှာတော့ ဦးနှောက်ကို အလုပ်ပေးမိတာကြောင့် မထိန်းချုပ်မိတော့ဘူး။စိတ်ထဲမှာလည်း တစ်ခုခုကို တွေးချင်စိတ်က အစိုးမရဘူး။ဒီအတိုင်းလေးပဲနေမယ် ဒီလောက်နဲ့ပဲရပ်တန့်ပစ်ချင်ပေမဲ့ တစ်ခုခုကလွဲမှား​ေနသလို။

ဒီလောက်ထိနစ်ဝင်မိခဲ့လိမ့်မယ်လို့ မထင်ခဲ့ရိုးအမှန်။မှိုုင်းညို့ညို့ မျက်ဝန်းတွေအောက်မှာ သူ့ရဲ့လှလှပပကျရှုံးခန်းလား။ဘယ်လိုမျိူးလေးလဲ! အစစ်အမှန်တွေပဲ ကြဲချပေးချင်လောက်အောင် အေးချမ်းတဲ့ မေတ္တာရပ်ဝန်းလေးတစ်ခုကို တွေ့ရှိလိုက်သလိုမျိူး။ခံစားချက်လေးက တစ်စုံတစ်ခုဆီကို ရေရေရာရာ တွန်းပို့နေတယ်။ဝေခွဲရခက်နေတာမျိူးမဟုတ်ပဲ ချင့်ချိန်နေတာမျိူး။အတ္တလေးကြောင့် ဝန်တစ်ခုလိုဖြစ်သွားမှာမျိူးကိုလည်းမလိုချင်ပြန်ဘူး။

အဓိပ္ပါယ်ဖွင့်ကြည့်လိုက်ရင် ခက်ခဲတဲ့ ဧရိယာလေး။
တစ်မျိူးတစ်ဖုံသော စိတ်စွမ်းအင်လေးတစ်ခုလိုပဲ။
လွယ်လွယ်တုပ်နှောင်လို့ရမဲ့သူမျိူးမဟုတ်တော့ အချိန်ယူတော့ပြင်ဆင်ရလိမ့်မယ်။အနာပေးလိုက် ဆေးကျွေးလိုက်နဲ့ မထင်မရှားပုံရိပ်လေးတစ်ခုလိုကပ်တွယ်ချင်မိတယ်။အနှောင်အဖွဲ့ကင်းကင်းနဲ့ပဲ တိုးဝင်ပါမယ်။လက်ခံသူသာခရီးဦးကြိုပြုမယ်ဆိုရင် ဒီဝင်္ကပါလေးထဲ လွတ်မြောက်ရာလမ်းရှိမယ်မထင်။

စီးကရက်ဖင်အစီခံလေးထိ လောင်ကျွမ်းလာပြီဖြစ်တဲ့ ဆေးလိပ်လေးကို ကြမ်းပြင်ပေါ်ဖိချေပြီး မီးသက်လိုက်မိတယ်။ခြောက်လိပ်မြောက်သောစီးကရက်လိပ်လေးဟာလည်း အတွေးတွေနဲ့အတူလောင်ကျွမ်းသွားပြန်ပြီ။နှုတ်ခမ်းတစ်ဖက်ကို တွန့်ပြီးသူပြုံးလိုက်မိတယ်။ယောကျာ်းတစ်ယောက်ကြောင့် ဆောက်တည်နိုင်စွမ်းတွေပျက်ပြားသွားပုံများ။ဦးနှောက်ဆဲလ်တွေက အလုပ်မလုပ်တော့ဘူးထင်ပါရဲ့။