"Büyükanne" bağırdım fakat bağrışlarım fayda etmedi çünkü evde kimse yoktu.
Bir kayıp ve onu bulmaya çalışan Helen'in kendisini hiç bilmediği bir evrende bulmasının hikayesi.
Gerçekler acıtabilirdi.
Peki ya Helen bu kadar güçlü müydü?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Gitmemişsin." Tan kollarını iki yana açmıştı sarılmam için. "Gitmedim daha öğrenmem gereken şeyler var." Dedim Ediz'e bakarak sonra Tan'a sarıldım.
"Tan senin yapman gereken işler yok mu?" Ediz'in sorusu ile Tan benden ayrılmıştı "Var" "E o zaman burda ne duruyorsun?" Tan'ın jetonu yeni düşmüştü.
"Ben gideyim o zaman." Hızlıca sarayın girişinden ayrılıp köye doğru yürüyordu onun bu haline güldüm.
"Sen ne yapacaksın?" Edizin sorusu ile ona döndüm.
"Hiçbir şey bütün gün otururum sanırım." "Hadi benimle gel." Onayladım yapabilecek daha iyi bir planım yoktu.
"Ne yapacağız?" "Kral işleri." "Krallar ne yapar ki?" "Görürsün." Daha önce bi kral görmedim o yüzden benim için tuhaf bir durumdu.
Köy yoluna girmiştik "Köyde mi işlerin var?" "Halkı boşlamamak lazım öyle değil mi?" Mantıklı şimdi yani.
Köye indiğimizde bir kaç insanın gözü bize dönmüştü, yani Ediz'e daha çok.
Adam kral sonuç olarak.
Bende öyle Helen yani işte.
"Esmeralda nasılsın?" Esmer tenli siyah renkte omuzlarına dökülen kıvırcık saçları olan orta yaşların biraz üstünde meyve satan bir kadına sormuştu.
"Ah kralım" Onu selamladı "İyiyim teşekkür ederim siz nasılsınız?" "Bende iyiyim sağol bir ihtiyacın, problemin var mı?" Kadın biraz düşündü.
"Halk çeşmesi bu aralar çok arıza çıkarıyor halk çok mağdur kalıyor bunun yüzünden." "Merak etme ben ilgilenmelerini söylerim." "Teşekkürler kralım." Ediz çok içten bir şekilde konuşmuştu kadınla, kadın da Ediz'le.
Kadının gözleri bana döndü yüzünde anlam veremediğim bir ifade vardı yanlış bir şey mi yapmıştım?
"Benim güzel kızım gözlerinde gördüklerim." Meyve standının arkasından çıkıp yanıma gelmişti birden ellerimi tuttu.
"Seni uzun bir hayat yolculuğu bekliyor bu yolculukta umudunu kaybetme olur mu? Çünkü sen başkalarına umut olacaksın bu senin kaderinde var." İçten bir şekilde gülümsemişti anlamaz gözlerle Esmeralda'nın arkasındaki Ediz'e baktım o ise bana dümdüz bakıyordu.
"Esmeralda bizim yapmamız gerekenler var." Ediz'in dediği ile Esmeralda ellerimi bırakmıştı çok tatlı bir kadındı.
Peki ya hayat yolculuğu da neyin nesiydi?
"Yürü Helen." Ediz elimden tutup köyün daha da içine yürümeye başlamıştı arkamı döndüğümde Esmeralda hala aynı yerinde gülümsüyordu.
"Çok tatlı bir kadındı." "Öyledir gençliğini hatırlıyorum esmer güzeli bir kadındı hala öyle ama gençken güzelliği dillere destandı sarayda çalışan asker bir nişanlısı vardı bi savaşta kaybettik onu Esmeralda aşık olduğu adam öldükten sonra bir süre ortalıktan kayboldu geri geldiğinde ise şimdiki neşesini almış bir haldeydi acısını derinliklerinde yaşıyor ama bunu dışarı belli etmiyor nişanlısından sonra da başkasıyla olmadı ondan sonra kendini insanlara yardım etmeye adadı çok severim kendisini."
