"Büyükanne" bağırdım fakat bağrışlarım fayda etmedi çünkü evde kimse yoktu.
Bir kayıp ve onu bulmaya çalışan Helen'in kendisini hiç bilmediği bir evrende bulmasının hikayesi.
Gerçekler acıtabilirdi.
Peki ya Helen bu kadar güçlü müydü?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~
"Şimdi sana kalıcak bir yer ayarlamalıyız." Doğru oda vardı nerden kalabilirdim ki?
"Bence sana saraydaki odalardan birini ayarlayabiliriz." "Emin misin?" "Evet ama ondan önce biriyle tanışman gerekiyor." "Kiminle?" "Kral Ediz ile tabi ki." Kafamı salladım sanırım uzun bir yolculuğa daha yeni başlamıştım.
Tan'ı takip etmeye başlamıştım o önden ilerliyordu acaba kral nasıl biriydi yaşlı saçları beyazlaşmış bir adamdır büyük ihtimalle ama Tan onunla arkadaşım dedi belkide kendini yaşlı krala sevdirmiştir veya yalan söylüyordur onunla nasıl konuşmalı nasıl davranmalıydım çünkü hayatımda herhangi bir kral ile daha önce konuşmamıştım doğal olarak.
"Niye bu kadar sessizsin sen?" Tan'ın sorusuyla kafamı ona çevirdim.
"Sanada susuyorum yaranamıyorum konuşuyorum yaranamıyorum." Güldü, bu çocuk hiç somurtmaz mı?
"Böylede çok sessiz oldun küçük kız" "Sana demedim mi bana küçük kız deme diye!" "Kızma kızma." Ona gözlerimi devirdim ama o fark etmedi tekrardan yürümeye başlamıştı çoktan.
Sarayın içinde koridorlarda yürürken gördüğü askerleri başıyla selamlıyordu en sonunda kocaman beyaz renkli bir kapının önünde durmuştuk.
"Sen beni burda bekle ben kral ile konuşup geleceğim." Kafamı salladım diyebilecek bir şeyim yoktu zaten.
Aklıma büyükannem geldi olanlardan sonra onu düşünememiştim doğru düzgün bile iyi olduğunu unmaktan başka çarem yoktu.
"Tamam onunla konuştum." Tan beyaz kapılı odadan çıktığında konuştu. "Şimdi ne olucak?" "Onunla tanışacaksın sonuçta tanımadığı birini sarayında konuk edemez." "Peki o zaman ona nasıl davranmalıyım?" "Kendin ol ama fazla da kendin olma."
Büyük kapı açıldığında Tan önde ben arkasında yürümeye başladım kral olduğunu tahmin ettiğim adamın sırtı bize dönüktü, hizmetli kıyafeti giyen kısa orta yaşlardaki kadına bir şeyler söylüyordu ama bu adamın saçı beyaz değildi ki ben onu arkasından incelerken birden bizim olduğumuz tarafa döndü kahverengi saçları mavi gözleriyle tahmin ettiğimden fazla genç bir kraldı benden bir kaç yaş fazla büyüktü bence ya da oldukça genç gösteriyordu ki ilk seçenek daha mantıklı geldi.
"Tan'ın da anlattığı gibi nasıl olduğunu bilmeden kendimi sizin Krallığınızda buldum." Deminden beri yaptığı gibi yüzüme boş boş baktı oturduğu sandalyeden daha doğrusu tahtan kalktı yürüdü ve tam önümde durdu niye öyle bakıyor ki bende ona tuhaf tuhaf baksam acaba kafasını çevirir miydi hala kamera şakasında olmadığıma emin miyiz?
"Burda kalabilirsin seni odalardan birinde misafir edebiliriz." Tahtına geri yürümeye başladı ne tuhaf kral ama 'sanki hayatında hiç kral gördün de' sus iç ses.
