1 yıl sonra
Her hafta olduğu gibi ormana gelip büyükannemin evinin tozunu alıyordum. Bir gün dönerse umuduyla bu alışkanlıktan hiç vazgeçmemiştim.
Çiçeklerini suluyor, elektrik ve suda bir sorun olup olmadığını kontrol ediyordum.
Radyoda rastgele bir kanal açıktı.
Birden Nil Karaibrahimgil'in Benden Sana şarkısı çalmaya başladı.
Elime anne ve babamın çerçeveli fotoğrafı geldi.
Karanlıktan gelicekler
Önünde dikilecekler
Sarı sarı, dişleri olucak
Sivri pencereleri olucak
Yakalayacak sanıcaksın
Ama hep sen kazanıcaksın"Hep ben kazanacağım değil mi anne?"
Ben sana, koşmayı öğreticem
İçinden gülmeyi öğreticem"Bana kimse bunları öğretmedi anne."
Yalanlar söylicekler
Sözlerinden dönecekler
Buzdan kalpleri olucak
Acı sözleri olucak
Yaralicak sanacaksın
Ama hep sen kazanacaksın"Yalanları hayatım yaptılar baba."
Üstlerine, gitmeyi öğreticem
Düşünce, kalkmayı öğreticem"O kadar güçlü değilim, baba."
Bazen de, susmayıp, bağırmayı
Utanmadan hüngür hüngür, ağlamayı"Soğuk duvarlara yaslanarak değilde sana sarılarak ağlamak isterdim anne."
Sevgililer gelecekler
Kalbini delicekler
Ahu bakışları olucak
Tatlı dilleri olucak
Hep sevecek sanıcaksın
Ama bazen yanılıcaksın"Ediz geldi anne, Tan geldi baba onları ailem yapabilirim sandım."
"Yanılmışım beni affeder misiniz?"
O an orda, durmayı göstericem
Bu da geçer yahu'yu öğreticem"Bu da geçer mi anne?"
Gözyaşlarım terk etmeye başlamıştı bedenimi.
Bazen de, tam ortadan, kırılmayı
Yere düşen, camlar gibi, dağılmayı"Dağıldım ve kimse toparlamadı anne."
Bazen yalnız bırakıcaklar
Ne yapacaksın bakıcaklar
Hep planları olucak
Hep bir başları olucak
Kırılacak sanıcaksın
Ama hep sen başarıcaksınGöz yaşlarımı sildim.
"Başaracağım sizin için."
İçinden yanmayı göstericem
Kendini sevmeyi öğreticem
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GRİFTTALYA KRALLIĞI
Fantasy"Büyükanne" bağırdım fakat bağrışlarım fayda etmedi çünkü evde kimse yoktu. Bir kayıp ve onu bulmaya çalışan Helen'in kendisini hiç bilmediği bir evrende bulmasının hikayesi. Gerçekler acıtabilirdi. Peki ya Helen bu kadar güçlü müydü?