CHAPTER 46

28 2 0
                                    

Niloko

Hindi naako pumasok pa sa trabaho dahil hindi korin naman siya kayang iwanan. Akala ko nga paparatangan niya ako ng kung ano-ano mabuti ay tahimik lang ito.

Dahan-dahan akong lumapit sa kanya sa kama.

"Lunch"Nilagay ko sa gilid ang pagkain, sinulyapan lang ako nito bago napatulala ulit .

"Is there's something bugging you?" Maldita itong lumingon saakin.

"Really you're asking me that?"

"I'm sorry" Bulong ko pero alam kong narinig niya iyon,maybe she regret it,hindi lang niya kaya akong sumbatan dahil may kasalanan din naman siya,she initiated it. Pero gusto ko paring humingi ng tawad dahil hindi manlang ako nanlaban.

She's in pain,she's very vulnerable but I took that.

"Why are you sorry?"

"Because I took advantage of you,hindi mabuti ang ginawa ko sayo..."

"It you think I regret of what happened to us,I didn't okay. Pinapakita nito na ilusyonn kolang ang mga naalala ko ang akala . I thought that  they're my family,I thought that I am virgin but they're lying. Nagsinungaling sila saakin"Tumango ako.

"Naniniwala kana ba saakin ngayon? Hindi mo pa naalala ang lahat , impossible naman segurong naniniwala ka kaagad saakin dahil lang sa hindi kana birhen"Sinulyapan ako nito at ngumiti ng hilaw.

"Paano ba naman kasi nagbibigay rin sila ng mga signs, nakakabahala ito"Mabilis nitong pinunasan ang luha ng tumakas ito sa pisngi niya.

"Mukhang maimpluwensiya ang pamilyang iyan Kline tiyak na gaggawa iyan ng aksyon kapag nalaman nilang alam mona ang totoo, I want to sue them pero hindi pweding magpadalosdalos. Kailangang naalala mona ang lahat bago natin sila kasuhan o dikaya dapat may mga ebidensiya tayo"Pumikit ito ng mariin, kitang-kita sa mata niya ang sakit.

"Minahal konarin sila"Lumingon ulit ito saakin.

"By the way, kung ako nga si Kline, mag pamilya baako?"Dahan-dahan akong tumango,suminghap ito.

"I didn't remember at all"Tinanguan ko siya.

"Hindi kita minamadali kaya ngayon huwag mo muna silang isipin"Kinagat lang nito ang labi.

"I want to consult a doctor"Tumango ako ,dapat lang. Iyan din ang gusto ko kaya hindi naako mahihirapan pang pakiusapan siya tungkol diyan.

"Don't worry about that , ako na ang bahala sa doktor"

"Kailan"Kitang-kita ko sa mata nito ang kagustuhan na malaman ang totoo.

"Kung okay sayo ,bukas"Tumango ito.

"Hindi kaba hinanap ng lalaking iyon ?"Ayaw ko sanang magtanong pa tungkol sa lalaking iyon pero hindi ko mapigilan.

"He called me , tinanong lang niya kung saan ako"

"At anong sagot mo?"

"Nanasa kaibigan ko"Tumango ako at sinabihan na siyang kumain . Pagkatapos niyang kumain, nagpahinga ito saglit bago umuwi na. Ayaw ko sanang umuwi siya kaso kailangan,pero hindi ko siya tinigilan sa pagtext ,mabuti at sumasagot naman ito.

Kinabukasan maaga kaming nagkita para sa pag-examine nito.

"Her head and brain injured that cause amnesia"Nag-usap muna kami ng doctor habang nakaupo naman si Kline.

"Yes Mr. Albaracin there's a possibility that she recovered, sa ngayon huwag niyo nalang siyang e stress and make sure hindi siya mapressure na maibalik ang kanyang alaala, dadating din naman ang araw nayan kailangan lang talagang maghintay"Ngumiti at tumango ako sa sinabi ng doktor, gumaan ang pakiramdam ko sa sinabi ng doktor at least makaalaala pasiya.

Tulala ito pagkatapos magsalita ng doctor. Bumuntonghininga ako at nilapitan ito para yakapin.

Panay lang ang iyak nito.

"They lied to me, they lied to me"Pumikit ako ng mariin , masakit makitang magkakagunito si Kline, masakit makitang umiiyak ang mahal mo. Galit din ako ,galit na galit ako pero hindi ako pweding gumawa ng desisyon ngayon, I can't risk it.

Okay lang sana kung hindi maimpluwensiya ang pamilya nito, kayang-kaya ko silang tirisin pero kailangan koring isipin ang magiging epekto kapag gagawa ako ng aksyon.

"Don't worry, hihintayin natin ang pagbabalik ng alaala mo, nandito lang ako"Bulong ko sa kanya, hikbi lang ang sagot nito sa sinabi ko. Hinagkan ko ang noo niya at niyakap siya ng mahigpit.

"I will always protect you my love, don't worry about anything"

Pagkatapos ng pag-iyak nito ay kumalas ito sa yakap ko.

"I'm sorry"Mahinang saad nito. Umiling kaagad ako.

"No it's okay" Lumabas na kami sa hospital.

"Uuwi kana?"Tiningnan ko ang kotse nito. Ngumiti ito ng hilaw saakin at tumango.

"Oo, ikaw?"

"Papasok ako sa opisina"Tumango ako, nagdadalawang isip akong iwan siya pero basi sa mukha nito gustong-gusto na nitong mapag-isa.

"Saan ka uuwi?"Nasa parking lot na kami ngayon, nasa harapan na kami ng kaniyang sasakyan.

"Sa condo ko" Tumango ako, may condo pala siya?

"Mag-ingat ka kung ganun"Tumango ito at pumasok nasa sasakyan. Hinintay ko muna ang pag-alis nito bago ang pagpasok sa sasakyan.

Kahit nasa trabaho naako, kahit sobrang dami kung gagawin. Sumasagi parin sa isipan ko ang nangyari kanina sa hospital. Ramdam na ramdam ko ang sakit nanaramdaman niya, mukhang napamahal nanga nito ang pamilyang iyon sa kanya.

Pero hinding-hindi ko hahayaan na magsisunungaling sila habang buhay kay Kline, tutulungan ko ito para makaalala kaagad siya.

Hindi paako tapos sa pagtratrabaho pero dahil sumasagi sa isipan ko si Kline ay hindi kona nakayanan pa at tinext naito.

"Where are you?" Naghintay ako ng ilang minuto, naisip ko tuloy na baka hindi naiyon magrereply . Napangiti ako ng tumunog ang cellphone ko at makita ang reply niya.

"Condo, ikaw?"

"Office,what are you doing?"

"Eating?"Ngumuso ako,what a cold.

"What are you eating?"

"Junk foods,ikaw tapos kanang maglunch?"

"Mayapa, busog ako" Akala ko hindi naito magrereply dahil dumaan na ang ilang minuto.

"It's not good"Ngumuso ako, parang concerned ah.

"Yeah, busy kasi ang secretary ko,gusto ko sanang kumain"

"Then ordered,daah we're now in twenty-fisrt century"

"I'm picky when it comes to food"

"So, masgugustuhin mo pang magutom ,kung ganun?"Natawa ako sasagot nito.

"Hindi, gutom nanga ako ngayon "

"Akala ko ba busog ka "

"Kanina, ngayon nagutom naako"

"Edi palutuin mo ang chef mo "

"May iba kasi akong gustong kainin,payag ka ba?"

"Anong payag kaba?"

"Pupunta ako sa condo mo, makakain ako"Ngumuso ako sa reply ko.

"Niloloko mo ba ako ha?"

"Ha? Hindi,gutom talaga ako at gusto kong paglutuan mo ako"Natagalan ito sa pagreply , mabuti at nagustuhan ko naman ang sagot nito.

"Fine,basta pagkatapos mong kumain, umalis ka kaagad "

"Okay"Mabilis naakong tumayo para makaalis na at nang makakain narin.

Blue and GreyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon