Blue and Grey

CHAPTER 39

Year

I woke up like a shit, sobrang sakit ng ulo ko at halos gumapang narin ako papuntang kama. Nagising ako sa sahig kasama ang bote ng alak. Nang nakaakyat sa kama ay hiniga ko ang katawan doon at napatulala.

Ilang araw naakong ganito at ilang araw kona ring tinatanong ang sarili kong kailan ako magiging ganito. But I don't know the answer all I just know is that I'm hurt.

Hindi ko matanggap ang nangyari kaya nasa kwarto lang ako. I locked myself , hindi ko kayang lumabas. Mas mabuti pang maglasing dito.

Pagkatapos kinonfirm ang katawan nasi Haziran nga iyon ay hindi naako lumalabas, hindi ko kayang makipag-usap. Gustong-gusto kong magalit pero hindi ko alam kung saan ako magagalit kung sino ang sisishin ko sa nangyari.

I have many problems, I want to talk to Tito Bender dahil sa ginawa niya kay Chesza pero hindi ko kaya. Basta ang alam ko hinahanap siya ng mga pulis pero hanggang ngayon wala paring balita.

Dahil sa sakit ng ulo ko at pagod ay nakatulog ako , nang magising ay hinanap ko ang bote ng alak. Nang mabubos ay tinawagan ko si manang para magpahatid ng alak.

Nang may kumatok sa pintuan ay halos gumapang naako para mabuksan lang iyon. Napakunot ang noo ko ng makitang si Chesza iyon. I thought it's manang Flora.

"Simeon"Kitang-kita ang mugto ng mata nito, pagkatapos sa trahedya na nangyari kay Kline hindi kona nakausap pa si Chesza. Hindi ko siya nakausap tungkol kay Kline.

"Gusto ko monang magpahinga"Sasaraduhin kona sana ang pintuan ng pumasok kaagad ito sa kwarto, dahil sa hilong nararamdaman ay halos bumagsak ang katawan ko sa sahig mabuti ay nahawakan ako nito sa braso .

"Chesza , please"Ngumiti ito at umiling.

"I want to know everything,but it looks like you're not ready. Kaya ngayon gusto ko sanang kumain ka muna at tigilan mo muna ang paglalasing" Bumuntonghininga ako at dahan-dahang lumapit sa kama para umupo.

"Iwan mo muna ako"Umiling ito at lumapit saakin, lumuhod ito sa harapan ko at hinakawan ang kamay ko. Tiningnan ko ang mukha nito, mapait itong ngumiti saakin. Kitang-kita ko sa mata niya ang sakit at panghihinayang.

"Dadalhan ka ni manang Tina ng pagkain mamaya kaya kumain ka at please tumigil ka sa paglaklak ng alak, it's not good to your health"Umiling ako, gusto kong maging manhid. I don't want to feel this way, I don't want to be vulnerable. Pagod naakong masaktan kaya para hindi makaramdam ng sakit ,gusto kong uminom hanggang sa hindi kona nararamdaman ang sakit.

"Simeon wala rin namang mangyayari kapag ipagpatuloy mo ang paglalasing mo"

"Gusto kong mapag-isa"Binagsak kona ang katawan ko sa kama at pumikit. Rinig ko ang pagbuntonghininga nito , sobrang tahimik naming dalawa. Pinaramdaman ko siya, mayamaya ay umalis din ito.

Sa araw-araw na nangyari sa buhay ko, naisip kong wala ngang mangyayari kung puro lasing lang ang ginawa ko kaya ang ginawa ko ay inubos ko ang oras sa trabaho.

Kung noon nilolock ko ang sarili ko sa kwarto ngayon naman hindi naako umuuwi sa bahay.

"Bar naman tayo Simeon"Sinulyapan kolang si George bago binalik ang tingin sa mga papeles.

"Marami akong ginagawa"He chuckled.

"Bro,isang taon mong ginigogol ang sarili mo sa trabaho,hindi kaba napapagod?"Inilingan kolang siya. Bumuntonghininga ito.

"Ang yaman mona, kahit ibenenta mo ang kompanya ng tito mo at binigay sa children funds, mayaman kaparin kaya huwag ka ng magtrabaho" Bumuntonghininga ako at tiningnan naito, binaba ko ang mga papers ko.

Isang taon na ang nakalipas but it's feels like tomorrow, the tragedy always hunting me. Binenta konarin ang kompanya ni tito Bender dahil sa ginawa nito kay Chesza at gumawa ako ng bago kong kompanya. Kahit isang taon palang ang kompanya ko masasabi kong successful ang pamamahala ko dito.

"George marami akong ginagawa si James ang isama mo "

"Fine, hindi kaba nababagot"Pagkatapos niya itong sabihin ay iniwan din niya ako.

Pagkatapos kong mabasa ang mga papeles na kailangan kong aprobahan ay tiningnan kona ang oras.

It's already 1pm kaya pala nakaramdam naako ng gutom. Lumabas naako sa opisina. Tumayo kaagad ang secretary ko.

"Good morning sir, ahm, binilhan ko na po kayo ng pagkain "Tiningnan ko ang supot sa kanyang kamay.

"Sayo nayan,kakain ako sa labas"Sumilay ang ngiti nito, mabilis itong tumango.

"Segi sir!"Iniwan kona si Raymond at lumabas nasa building. Nilakad kolang ang Arian coffee dahil ilang distansiya lang naman iyon.

Binati kaagad ako ng mga staff pagkapasok ko, kahit madaling araw na marami paring mga tao. Pagkatapos kong mag-order ay pumili naako ng mauupo.

Habang nakatingin sa labas, napakunot ang noo ko ng makita si Chesza. Nagtagpo ang mata namin , ngumiti ito at hindi na nagdadalawang isip pang pumasok sa coffee.

I sip my coffee and smiled at Chesza who's in front of me now. Tinuro nito ang upuang katapat ko.

"Can I?"I nodded. Ngumiti ito at umupo.

"What do you want to ordered?"Umiling ito sa tanong ko.

"Busog na busog ako"Tiningnan nito ang kapeng binili ko.

"Madaling araw,tapos nagkakape ka?" I just smiled her. Naging mabuti na ang buhay ni Chesza , hindi ko man nasabi sa kanya ang nangyari sa buhay ko alam kong alam naniya ito. Alam din niyang may asawa ako at nagmahal ulit ako pagkatapos niya . Alam kong nasaktan ko siya pero nakakatawa lang dahil wala akong magawa nun.

Gusto kong pasayahin siya, gusto kong mahalin siya ulit pero hindi na kaya ng puso ko. Hindi kona siya kaya pangmahalin ulit siya. Kaya pagkatapos nitong malaman ang desisyon ko sa buhay, pagkatapos niyang malaman na wala nasiyang pag-asa ay umalis nasiya sa bahay ko.

Nagkikita naman kami pero minsan nalang.

"Pumayat ka"I just nodded.

"Sana hindi mo pinupuyat ang sarili mo Simeon"

"I just can't help it"Ngumiti ito ng hilaw saakin. Seeing her now ,I remembered how i was so inlove with her. I'm so whipped to her. Highschool palang ako crush na crush kona siya kaya nong magcollege kami kaagad kona siyang niligawan pa.

I court her eventhough I don't know how to do it, hatid sundo ko siya, sabay kaming kumakain,nagdadate sa fast food,nagmamalling ,sabay na naggraduate at nang magkaroon na ng magandang trabaho ay naisip na magpakasal na.

Kaya sobrang sakit nong nawala siya saakin, hindi nakita ang kaniyang katawan kaya,malaki ang paniniwala kong buhay siya pero kahit ganun ang paniniwala ko,nagpakasal ako sa babaeng madaling mahalin. Kaya pagkatapos ng ilang araw na makilala si Kline nawala ang sakit at bigat nanararamdaman ko at ngayon namang nawala nasi Kline naisip ko na ang layo papala ng nararamdaman ko kay Chesza kay Kline kasi ngayon alam kong hindi ko siya kayang palitan ,alam kong hindi naako magmamahal pa ulit at siya lang ang babaeng mamahalin ko ngayon.

"Naiintindihan naman kita Simeon,pero hindi kaba nanghihinayang sa buhay mo. You only live once and then you live like this?"Umiling ako,hindi ko alam kong buhay pa baako, minsan nga naisip kong magpakamatay nalang.

But I just couldn't. I miss her. I missed her so much. At kada araw nalang ma maisip siya parang hinihiwa ang puso ko.

Baby, dumalaw kanaman saakin kahit panaginip lang.