Blue and Grey

CHAPTER 25

Talk

"You're full to yourself Kline"Umiiling-iling at tumatawa ito, para bang nakakatawa nga ang sinabi ko sa kanya.

"Anak na ang turing ko kay Simeon, mahal na mahal ko ang pamangkin ko Kline, kaya mahal mahal korin ang babaeng mahal niya o ang babaeng mamahalin niya"Kahit seryuso ito sa sinabi niya may kakaiba parin akong nararamdaman.

"Nagkakamali ka, ilang taon na ako para magkagusto sa mga babaeng katulad mo"Umiiling ulit ito, napalunok tuloy ako. So ,mali ako sa nararamdaman ko? Eh bakit parang may kakaiba akong nararamdaman?

"Mapapatawad kita sa sinabi mo, huwag kang mag-alala hindi ko ito babanggitin kay Simeon. Seguro noh may nagawa rin akong hindi intention para magconclude ka ng ganyan , kaya pasensiya narin kung nakakaramdam kaman ng ganun pero gusto ko lang malaman mo na wala akong nararamdaman sayo"Napalunok ako at kaagad na nakaramdam ng guilt at hiya.

"Pasensiya napo"Halos nakayuko naako ng sabihin iyon.

"Okay lang,I understand you eha, ganito lang talaga ako "Inangat ko ang tingin sa kanya, ngumiti ito saakin.

"Kaya sana huwag mona akong tratuhin ng ganun Kline, mahal ko si Simeon at hinding-hindi ko iyon magagawa sayo"Tumango ako.

"Segi po, pasensiya na ulit"Minuwestra nito ang hapag.

"Halika, sabayan mo ako"Bumuntonghininga ako at tinanguan ito, dahan-dahan akong pumunta sa upuan at umupo katapat nito.

Sobrang hiya ang nararamdaman ko dahil sinabi ko sa kanya ang totoong nararamdaman ko dito , hindi manlang siya nagalit sa sinabi ko.

Kumuha naako ng maraming kanin at ulam dahil gutom na gutom naako.

"Mukhang may problema kayo ni Simeon?", Inangat ko ang tingin at tiningnan ito, dahan-dahan akong tumango.

"Opo"Tumango ito.

"Mag-usap kayo kung ganun, mag-asawa kayong dalawa kaya kailangan niyong pag-usapan ang mga bagay na hindi niyo  naunawaan" Tinanguan ko siya kahit wala akong balak na kausapin ito, hindi naman totoo ang kasal namin at kahit mahal ko siya naiintindihan ko ito.

Ayaw niya akong kausapin at ayaw niya akong makita dahil may nararamdaman ako sa kanya at naiintindihan ko ito.

"Segi po"

"Alam kong mahal na mahal mo ang pamangkin ko Kline, kaya pagtiyagaan mo sana ito"

"Opo"Pagkatapos naming kumain ay inimbitahan niya akong manood ng movie, hinindian ko kaagad siya dahil antok na antok naako.

Naging magaan ang turing ko kay tito Bender simula nong mag-usap kami, ngalang halos hindi konarin makita si Simeon, hindi nasiya tumatabi saakin sa pagtulog at sa umaga naman hindi kona siya makita kahit sobrang aga na ng gising ko.

Sabado ngayon kaya wala akong trabaho, maaga naman ang alis ni Simeon, balak ko sana ngayong magbake kasama si Laura , tama si  tito Bender kailangan naming mag-usap. Kailangan ko siyang kausapin tungkol sa ginawa nito , yes I confesssed my feelings,may  masama ba doon? Bakit niya ito ginagawa? Bakit niya ako nilalayuan? Hindi ko naman siya pipilitin, hindi ko siya pipikutin!

Pupunta nasana ako sa kusina ng tinawag ako ni manang Lita .

"Nandito ang magulang mo ma'am"

"Ano ng nangyari sa inyo Kline?"Nasa sala kami ngayon, magkasubong ang kilay ni papa, kitang-kita na bad mood ito habang si mama naman sa gilid lang, nakatingin saakin.

"Okay lang po...."

"Huwag mo akong lukuhin"Putol niya saakin.

"Ilang linggo ko ng nakikitang bad mood si Simeon, halos sigawan naniya ang mga trabahante nito, ang iba nga tinanggal kaagad kahit sobrang liit ng problema , sabihin mo saakin, nag-uusap pa ba kayo?" Nagdadalawang isip akong sagutin ito pero dahil hindi ko kayang magsinungaling ay sumagot ako.

"Hindi po"Mabigat itong bumuntonghininga, hinilot naman ni mama ang balikat nito para pakalmahin.

"Kausapin mo siya! Hindi ba sinabi kona sayo una palang na maging masunurin kang asawa, magpakabait ka , hinding-hindi na kita papayagan pang sumama sa mga kaibigan mo!"Napaangat ako ng tingin sa sinabi niya,pati ba naman kaibigan ko , kukunin niya.

"Kleno, huwag ka namang ganyan kay Kline,may sarili nasiyang buhay , huwag natayong sumali pa"Mahinahong sinabi ni mama pero iling lang ang sagot ni papa.

"Hindi pwedi, ayaw kong magkaroon ng problema sila, ayaw kong maging pabigat itong anak natin kay Simeon, marami panga itong ginagawa sa kompanya, pinoproblema panito si Kline"

"Mag-usap kayo, humingi ka ng tawad, galit na galit ako sayo, pinahiya mo ang pamilya natin lalo nasi Simeon, hinding-hindi na kita papayagan pang umaalis kasama iyang mga kaibigan mo! "

Napatulala ako sa sinabi ni papa, naiintindihan ko naman ang galit nito, galit nga rin ako sasarili pero hindi ko kayang hindi makausap si Daphne, kailangan ko ng taong makakausap.

Imbes na pumunta sa opisina ni Simeon ay naisip kong sa bahay nalang siya sorpresahin, kulang narin naman ako ng oras dahil halos isang oras ding nandito ang magulang ko para pagsabihan ako.

Cookies at isang chocolate cake ang ginawa namin ni Laura, nilagay kona ito sa dining room. Napalingon ako sa pintuan ng bumukas iyon, akala ko si Simeon iyon.

"Wow, you bake this?!"Lumapit si tito, tinanguan ko siya. Alam niya ang plano ko ngayong gabi, mabuti at pumayag ito. Gusto kong makausap ng mabuti si Simeon, without shouting. Kaya naisip kong dito sa hapag kami mag-uusap.

"Magaling ka palang magbake, sana gawan morin ako eha"Ngiti nitong saad, tinanguan ko siya.

"Segi po sa susunod na weekend" Sabay kaming napalingon ng bumukas ang pintuan, nilabas doon si Simeon. Kabang-kaba ako ng magtagpo ang mata namin, mabilis kong iniba ang tingin dahil sa kabang naramdaman.

Kunot noo itong tumingin saakin, maaga itong umuwi kasi tinext ito ni tito na umuwi ng maaga para sa dinner.

"Good evening Tito"Malamig nitong saad. Minuwestra ni tito ang upuan ni Simeon, tumango ito at lumapit na para makaupo. Halos hindi naako makahinga ng mabuti, umupo narin ako sa upuan.

"Maiwan ko muna kayo, Simeon mag-usap kayo ng mabuti"Kitang-kita ko ang gulat sa mukha ni Simeon, nang makaalis nasi Tito ay ramdam na ramdam ko ang tension naming dalawa. Ramdam ko ang galit nito.

Lumunok muna ako at dahan-dahang inangat ang tingin dito, nagtagpo kaagad ang mata namin dahil nakatitig pala ito, matapang ko itong tiningnan.

"Ahmmm, gusto ko sanang kausapin ka"Marahan kong saad.

"Para saan pa?"He raised his eyebrows, nanliit ako sa ginawa niya, inipon ko ang lahat ng tapang ko, para masabi sa kanya ang gusto kong sabihin.

"Halos buwan mona akong hindi kinakausap at naalala ko ang huling pag-uusap natin"Tiningnan ko ito sa mata habang sinasabi ang mga salitang gusto kong ipahayag.

"Alam kong ayaw mong makaramdam ako ng kakaiba sayo lalo na ang salitang pag-ibig"Kumunot lang ang noo nito.

"Oo, sinabi ko sayong mahal kita at hindi iyon pwedi dahil hindi naman talaga totoo ang kasal natin, hindi morin naman ako mahal. Pero huwag kang mag-alala wala akong balak na humingi ng kapalit nito kasi alam kong mawawala rin itong nararamdaman ko sayo, alam kong hindi lang ikaw ang lalaking mamahalin ko kaya huwag kang mag-alala"Nawala na ang kunot nitong noo at napalitan na ng seryusong mukha, napalunok ako.

"What about the bar?"Alam kong itatanong niya ito at memoryado kona ang sagot ko para dito kaya walang problema.

"Alam kong kilala  mo si Alberto, bakla siya at kaibigan ko siya....'

"What about the guy in your back, kilala ko iyon, boyfriend mo diba?"Putol nito, napapikit ako the last time we talked galit siya kay Jay, pinaratangan niya akong magtatanan kami kaya nasabi ko ang nararamdaman ko dito tapos ngayon naman iyan parin ang problema niya .

"Gaya ng sabi ko sayo hindi ko gusto si Jay, hindi kami , ni hindi nga kami magkaibigan. Lasing lang ako nun, pero hanggang doon lang naman ang nangyari. Hindi ko siya mahal okay , ikaw ang mahal ko pero huwag kang mag-alala dahil mawawala din itong nararamdaman ko sayo kaya sana bumalik nasa normal ang pakikitungo mo saakin"Matapang kong sagot.