"O iyiyim kelimesinin altında kelimeye
zıt olan ne çok anlam vardır bilirmisin, ben
çok iyi bilirim!..."Tam istediğim gibi. Bana doğru geldi, bunu yapabilirdim, derin nefes aldım, nefesimi tuttum ve iblise doğru koştum, kılıcıkı iki elimle sıkıca kavradım, iblisin bana doğru savurduğu koluna karşılı kılıcımı hızla savurdum, iblisin kolu kopup here fırladı, iblis acı içinde çığlık atmaya başladı, acımak yok eğer ben onu öldürmezsem o beni öldürecek, o yüzden benim seni öldürmem gerekecek, Luca hızla koşuyordu, Ban de sağ taraftan arkadada bizimkiler vardı, Luca durduğu gibi yerinden yukarı atlayıp hızla iblisin öndeki bacağını kesti, Ban de aynı şekilde öndeki sağ bacağı kesti, bi baktım bizim Clara koşup arkadaki sol bacağı kesti, arkadaki sağ bacağı kesense Lucy olmuştu, iblis acı içinde göbeği üzerine düştü, ama bunu öldürmemiz gerekiyordu, Viggo nun yukardan hızla yere doğru inip iblisin kafasını koparttığını gördüm, iblisin sırtından inip kılıcını elinde döndürüp kılıçtaki kanı temizledi, hepimiz toplandık, Luca aceleyle yanıma geldi, başıma bir tane geçirdi, bu çocuğu öldürürüm ben! "ne diye kendini tehlikeye atıyorsun, gelince hepimiz saldıracaktık işte!" Dedi bağırarak, "eğer öylece dursaydık ölürdük, iblisin kolunun uzunluğunu görmüyormusun, nereden saldıracağını bilmiyorduk!" Dedim bağırarak, başıma vurduğu için kızgındım " birşeyin varmı?" Dedi Luca sakince, hala kaşları çatıktı, benimde öyle "hayır" dedim sinirle, bizim çocuklar gülmeye başladı, "ne tuhaf ikili ama!" Dedi Clara, "şu gevezeliği bırakında çocukların yanına gidelim!" Dedi Ban, tam o sırada Jack in sesini duyduk "çocuklar neredesiniz, yardım!" Diye bağırıyordu, lanet olsun birden fazlamı vardı?
Önden koşmaya başladım, bizim çocukların yanına gittiğimizde hepsi bir yere doplanmıştı, tam önümüzde 20 den fazla iblis vardı, ama bunlar diğerine göre baya küçüktü, bizim gibi iki ayaklarının üstünde duruyorlardı, bazıları ağaçtaydı bazıları yere çömelmişti bazıları ise ayakta bize bakıyorlardı, iki kolları vardı, boynuzları vardı dişleri sivri ve düzensizdi, tırnakları uzun ve sivriydi aynı bir ayının pençeleri gibi, "sakin olun!" Dedim Jack ve diğerleri bize döndü, "geldinizmi? Ne yapacağız sayıları çok fazla" dedi Sam, "savaşıcaz!" dedi Viggo, bu çocuk çılgın "Hadi yapalım şu işi" dedi Lucy, ikiside çılgın. Aniden hepsi üzerimize doğu gelmeye başladılar. Kılıcımı sıkıca kavrayıp hazır olda durdum. Birinin hızla bana doğru koştuğunu gördüm, öne doğru pençeleri ni uzatmıştı, tam bana saldıracakken yan dönüp iki kolunu birden kestim iblis acı içinde kükredi, ne pes etmez şeysiniz siz böyle, bu seferde boynuzlarıyla saldırdı, kılıcım boynuzlarını sıyırıp geçti, boynuzları çok güçlü, kıvılcım çıkartmıştı adeta.
Bu işi hızla bitirmem gerekiyor, arkadaşlarımın bana ihtiyacı var! Ağaca yaklaştım iblis hızla boynuzlarıyla saldırmaya başladı, bana doğru hızla koşuyordu, geldiği an kendimi yana doğru savurdum, boynuzları ağaca saplandı, çıkartmadan kafasını kestim, biri halloldu, birşey hissettim bana doğru hızla yaklaşan bir şey, arkama döndüğüm anda iblis pençeleri yle bana saldırdı, saldırıyı önlemek için kılıcımı yatay bir şekilde iki elimle sıkıca kavradım iblis pençeleri yle zorluyordu, iki adım geriye gitmiştim, kılıcın sivri tarafını iblisin avuçlarına gelecek şekilde döndürüp iki elimle kılıcı hızla çektim, avuçlarının içi kesilmişti, sağ pencesini bana doğu savurdu kolunu kesip kılıcı direk boynuna doğru savurup boynunu kestim! Bir ses duydum, fısıltı gibi bir sesti "y-yardım edin!" B-bu Sulli nin sesiydi, etrafıma bakındım, y-yoktu, nerede bu kız? "Y-yardım?" Tekrar duyduğum fısıltıyla sesin geldiği yöne doğru ilerledim! Yukarıdaki ağaçtan önüme bir iblis çıktı hiç zorlanmadan kafasını kesip ilerlemeye devam ettim, bir iki ağacın ötesinde olmalıydı, hızla koşmaya başladım. Koşarken kolumda ani bir sızlama hissettim, arkama baktım sivri bir çalıya çarpmıştım, gömleği üstümden sıyırıp koluma baktım derin bir çizikti, bunun sırası değil, gömleği tekrardan üzerime geçirdim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AKİRA (Karanlığın Savaşı)
FantasíaBen farklıyım, sen farklısın, biz farklıyız belkide bu yüzden dünya bizi kabullenmiyor...