**Reklamları siliyorum.**
**Kitaba ön yargısız başlamanızı öneririm.**
.
17 yıl...
Tam 17 yıl, hayatım boşuna zindan olmuştu.
Ölmek ve bu hayattan kurtulmak istediğim çok zaman olmuştu, ama tek bir umutla hayatta kalmıştım.
Belki de, şimdi bu hayat...
Evet, yeni bölüm geldi. Bölümde Hira ve Meriç arasında Hira'nın eski kimliğiyle alakalı küçük bir sahne var, bu konuda gerçekten araştırma yapsam da herhangi bir bilgi bulamadım. O yüzden yanlışsa da, çok takılmayın❤️
Ayrıca, bu bölümde üniversite sınavındaki sorulardan bazıları var. Ve bu bölüm üniversite sınavından çok sonra yayınlandı, çalıntı tarzı hiçbir şey söz konusu değildir. (Ne olur ne olmaz yazayım dedim, gider ayak başımıza iş açılmasın.)
Bölüm oy sınırı: 250 Bölüm yorum sınırı: 100 (Tek harf, sayı, boş emoji ya da destek için atılan aynı yorum geçersizdir. Hakiki yorum yapın, aşkolarım)
⚡
Üniversite sınavının 1.günü.
"Canım," diye bir ses duydum. Evet, yine uyuyordum. Yüz üstü yattığım için, başımı diğer tarafa çevirip uyumaya devam ettim. "Kızım."
Annem.
"Hı?" dedim daha da yayılırken.
Bir elini yine sırtımda hissettiğimde, vücudumun gerildiğini hissettim. Aynı anda annem elini geri çekti. "Sınav var, kalkman gerek."
Gözlerimi açıp hemen yerimde doğruldum. Ona doğru dönerken, "Geç mi kaldık?" diye sordum endişeyle.
"Yok yok, tam zamanında kalktınız." dedi ve yatağımdan kalktı. "Ama böyle giderse, geç kalacaksınız."
Hemen yatağımdan kalktım, "İşlerimi halledip geliyorum." dedim ve kenarda hazırladığım kıyafetlerimi alıp, koşarak banyoya girdim. Kapıyı kilitleyip, hepsini askılığa astım. Kısaca işlerimi halledip, elimi yüzümü yıkadım ve dişlerimi fırçaladım. Üzerimdekileri çıkarıp aynı askılığa asarken, siyah gömlek tişört, siyah pantolon giyindim. Gömleği içine verip güzelce ayarladım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Takılar ve çanta yok.)
Saçımı öylesine ama güzel bir şekilde bağladım, ama yine de omuzlarımdan dökülüyordu. Dolaptan makyaj çantasını çıkardım. İçinden; fondöten, rimel ve koyu kahverengi tondaki güzel bir ruj çıkardım. Zaten medya karşısına çıkmadığım için, az bir makyaj yaptım.
Ama güzel oldum he.
Ortalığı toparlayıp ellerimi yıkadım ve odadan çıktım, annem yatağımı toparlamış kenarında oturuyordu. Beni görünce gülümsedi. "Çok güzel görünüyorsun."
Yataktan kalkıp, komodinin üstünde duran giriş belgem ve kimliğimi aldı. Bana doğru gelip, elini omzuma attı ve kapıya doğru yürümeye başladık. "Normal ama güzel görünüyorsun, kuzum."
