Chapter 32: Learn to say NO

92 6 0
                                    

Sabi ko sakanya NO. Pero parang tinanggap naman niya ito as YES. Anong utak meron 'tong taong 'to?!

Kaso, nung moment na hinug niya ako. Parang may "something" akong naramdaman yung *dugdugdug* yung parang kay Niel? Ano 'to kaba?

ANO BA YAN. ANG LANDI LORRAINE. ANG LANDI!

Masyado pa akong bata...oo! Tama. Bata pa ako! Siguro crush lang 'to. Hindi naman masamang magkacrush diba? Pwede kahit marami! Hahaha! XD

Nag-iintroduce naman 'tong Ethan na ito sa harapan ko.

"My name is Ethan. 21 years old. I love caps, my favorite place is Han river."

"Neo?" (Trans: you?) dagdag niya pa.

"I'm Lorraine. 18 years old." at nagbow ako.

"That's all?" at nagpout siya. Tumango ako.

"Ohh...ok."

Nandito kami sa cafe. At biglang dumating ang mga tao. Napatingin ako sa kasama ko. Naglabas siya ng sunhlasses at cap. Yung suot niya noong nagkita kami sa store.

May mga taong tumitingin sa amin. Teka, hindi talaga sa akin. Kundi kay Ethan. Bakit kaya?

"Yah~ ba't ang daming nakatingin na tao?" Hindi siya sumasagot. Ay oo nga pala Tagalog. Tanga Lorraine!

"Yah! Why are there so many people looking?" Wala pa ring sumasagot. Nang biglang may lumapit na babae, na may dalang camera.

Nagsimula siyang kumuha ng pictures. Aba! Bastos 'to ah!

"Yah! Kumanhae!" (Hey! Stop!) at hinawi ko yung camera niya.

"Yah! Byungshin-ah! Nuguya?!" (B**ch! Who are you?)

Aba?! Loko 'to! Tinawag akong--!!

"Noneun jalasseo. I-geot mwonde?!" (Mind your own business! What's this?)

"Aish! Bigyo!" tinulak niya ako at kumukuha pa rin ng picture. Etong isa walang ginagawa! Nakaupo lang?!

"Jinjja!!!" tinulak ko papalayo yung babae resulting para masubsob siya sa isa sa mga tables.

"Sajin wae?! Kureul yumyeonginsa, anniyo!" (Why pictures?! He is not a celebrity!)

Tumawa siya yung halatang naiinis. "Mworago? Jogeot. Ethan oppa!" (What?! That's Ethan!)

Huh? Paano naman niya nalaman pangalan nito? IH!!! Ano ba 'to?!

No choice.

"Geojitmal!! I-saramdeul, nae namchin!" (Lie! This person, is my boyfriend!)

Nabigla naman yung babae sa sinabi ko. Pati si Ethan napatingin bigla.

"H---hajiman..." (B---but...)

"Kumanhae!" (Stop!) Labag man sa kalooban ko...

"Yeobo! Ireona! Kaja!" (Honey! Get up! Let's go!) at hinawakan ko ang kamay niya at lumabas ng cafe. Nang napansin kong malayo na kami, binitiwan ko na yung kamay niya.

"YOU!" sigaw ko dito habang inaalis yung sunglasses and cap niya.

"Mwo? Me?" (What?)

"YES YOU! WHY AREN'T YOU DOING ANYTHING A WHILE AGO?! HUH?!" nabigla naman siya sa pinagsasabi ko.

"Ah...uhm...."

"SAY SOMETHING!!!" hufff...huff... Nakakainis naman kase! Nakaupo lang doon kanina?!

May nilabas siyang cellphone sa bag niya, at may pinlay.

"I-saramdeul nae namchin!"

O.O

"YAH!" Tinry kong kunin ang cellphone niya kaso tinaas niya. Hindi ko maabot! Sa sobrang tangkad ba naman nito!

"Bleh!"

Aba't nilabas pa niya ang dila niya?

"Give that to me!!!"

Hindi pa rin niya binabalik, hanggang sa napaupo ako sa floor. IH! Naman kase napaaway pa ako e! Dahil dito, ayaw na ayaw ko pa namang nakikipag-away! Napansin niyang nakaupo ako, ngumiti siya.

"She's my girlfriend now!~ She's my girlfriend now!~ She's my girlfriend now!~" kinakanta niya ito habang tumatakbo in circles.

Argh! Di pa rin siya tumitigil!

"KUMANHAE!" (Stop) Napasigaw ako. Hay, tumigil rin.

"YOU! BECAUSE OF YOU! YOU'RE THE REASON WHY I GOT INTO A FIGHT!" sigaw ko pa dito.

Lumapit siya sakin at inabot yung kamay niya. Ano naman gusto nito?

"You don't want to get up?" tanong niya. Ahh...osige. Hinawakan ko naman ang kamay nito at tumayo.

Nang pagkapagpag ko ng dumi sa damit ko. Napansin kong nakatingin lang siya. Nakangiti.

"Waeyo?" (Why?)

Ngumiti ulit ito. "Nothing." Tch. Nothing, nothing...

"I know you want to say something!"

Napataas kilay siya, pero di nawawala yung ngiti.

"Hah...You don't really know me?" Ang kulet!

"No.No.NO."

"Hahahahaha!" Tumawa lang ito. Bahala ka na nga.

"Wooh! Ehem...Kaja!" (Let's go!) at hinawakan niya yung kamay ko.

"Yah! Let go! Where are we going!?" nagpumiglas ako.

Tumigil siya at lumapit, he pinched my cheeks at... "You're really cute when you're annoyed! Haha! Of course at your house!"

Huh?

"You know my...their...ah! You know my house?" Tumawa 'to.

"Of course not! Just say the directions, then I will go together with you. That's all! Get it? Now...Kaja!"

Ticket To Your Heart ♥Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon