Chapter 21: Advice (A Cupid's Advice)

159 8 0
                                    

~Back to Korea

It's been almost a month, ang pag stay ko dito sa Korea. Hay...kamiss na si ate Irish. Huhuhu. Ara-araw linis dito sa mansyon ng mga "ulzzang". Araw-araw din tinatamad an nina...ay siya lang pala! ni CHESKA!!! Sino pa bang bruhang nang-iinis sa akin dito? Pero pa minsan May Himalayas rin. (If you know what I mean ;) ) Si Vincent lagi namang nakabuntot! Si Tran medyo busy pati na rin si Karl and Niel. Hindi pa nga ako nakakalabas ng bahay nila. Sabi kasi nila baka may biglang mag-interview. Che!!! Teka ba''t ang sad ng atmosphere~?

Looking at the bright side...

Marunong or more like nakakaintindi na ako ng konting Korean!! Yehey!! *sabog confetti!!!* ...'yon lang naman.

Pinaulit ko rin yung kwento ni Karl, kahit na sa una ayaw niya, kesho natulog ako.

Grabe...

-FLASHBACK-

"Dali na kasi! Kwento mo na!!"

"Stop bragging me! AYOKO nga diba?"

"Ih! Sige na!"

"Ayaw."

"Please?"

"A-Y-O-K-O"

"Ih? Kahit konti lang, ulitin mo lang naman eh!"

"Pleaseeeeeeeee." kung eto lang magpapapilit sa'yo gagawin ko!!

*...*

"HOY!"

"Tumayo ka nga diyan!!" tss. Kala niyo kung ano? LUMUHOD LANG AKO!!

"Ayaw! Basta kwento mo muna!!!"

"Oo na sige! Basta tayo na!"

Mission accomplished! At iyon na nga kinuwento niya. Grabe, naiiyak ako!

E loko-loko pala yung Cheskang 'yon e!!! Hindi niya alam kung sinong lalaking nireject niya. Ang bait kaya ni Karl! hmpft! Kawawa siya...

At eto siya ngayon, umiiyak sa harapan ko...ULIT.

"Aishh, sorry *sniff* this is so gay, you know? ha-ha."

"Ooy! Anong gay? Kelan pa naging pang bakla ang pag-iyak?!"

"Hahaha....." at mas lalo pang umagos ang luha niya.

"Wala naman masama sa pag-iyak...pinapakita mo lang naman kung ano talaga yung nasa loob mo. Atsaka, Masama 'yung tinatago 'yung nararamdaman mo, kasi baka bigla bigla sumabog iyan." sabay turo sa puso niya.

"S-s-sabog? Explode?"

Tumango ako, nireplayan naman ako ng "nilolokomobaako" look. hayyy.... -.-

"Oy! Hindi naman! Hindi talagang sasabog! Basta yung alam mo na...basta 'yon."

Tumango na lang siya.

"Alam mo...."

Tumingin siya sakin.

"Ang gwapo mo..."

Maniwala naman siya. "Ah..gomawo."

"Oo, talaga! 'tas ang bait mo pa."

"Wait, I think I already heard it from somewhere?" at nagpose siya ng parang nag-iisip.

"Ako nga rin...hay basta!!!"

"Ah...."

"Mahal mo ba talag siya?"

"Oo, sobra."

Napabuntong hininga na lang ako, at medyo kinilabutan. First time ko kasi sa mga lablab na iyan. Hayyyy....pero ako ang tinaguriang "best adviser sa amin! Woo!!!"

"Kahit na may mahal siyang iba?"

"Yes...call it being selfish, one-sided love o pagiging martyr...I don't care....basta, all I know is that...I love her..."

"Hmmm...advice lang ah???" tumango siya.

"Try loving yourself first."

Ngumiti siya at "I already heard that..."

"Huh?"

"From many people too. ha-ha..."

"O!! Yon naman pala eh!"

"Pero..."

"Pero? ano?"

"I love her....more than myself."

Loko! goosebumps!!! O.O hindi ko alam kung bakit pero biglaan kong nasabi ito.

"Loko ka pala eh! Mas mahal mo pa siya kesa sa sarili mo! KARL naman!!! Ilang years na, ilang years kanang ganyan? Pinapamukha na nga sayo na hindi ikaw! Hindi ikaw ang may hawak ng puso niya! Lahat tayo may feelings, may KANYA-KANYA. Hindi mo pwedeng kontrolin, kase hindi sayo at never magiging sayo!"

"Huhuhuhuhu....no...." humahagulgol na siya. Shonga Lorraine. Shonga! stupid!

"Karl...sorry..."

"Do I----huhu-----no....---e-even though... I look stu--huhuhu---mukha na ba akong tanga noon? *sniff*"

"Psh, oo, hanggang ngayon -.-"

"I thought, I can win her back. I thought pwedeng maging kami..."

"Karl, move on."

"No, I can't...."

"Yes, you can.."

"I can?" Niloloko mo ko? EVERYDAY. I see her, nasa isang bahay lang kami! How can I?!"

Napaisip ako bigla sa sinabi niya. oo nga no? paano??

Medyo natagalan akong sabihin, ang sa tingin kong makakatulong sa kanya.

"Forget the feelings and make sure don't get involved."

"What? leave the, what?"

"I want..no...scratch, I mean...kalimutan mong minahal mo siya."

Ouch! Loko! Ano 'tong pinagsasabi ko!? araay..ba't pati ako, parang nasasaktan rin >.< masyadong nadala?

"Paano ko makakalimutan 'yon!! and wth*? Don't get involved? Niloloko mo ba ako?"

Hayyy..."Simply means, mind over matter, don't let your heart win, pairalin mo muna 'yung UTAK mo, bago 'yan! Minsan kase, sinesenyasan ka na ng utak mo, pero ang puso mo, lumalayo at hindi nakikipagcooperate kay brain at mas naiinvolve siya sa nararamdaman mo kay Cheska." tahimik lang siyang nakikinig.

"Karl, huwag mong masyadong paasahin sarili mo I'm not saying na i-ho-hopes-down kita. Pero...reality check. Hindi mo mapipilit ang ayaw. True. Pero yung iba, pinipilit. They take risks. Pero, mas maganda pa rin kung yung love, hindi pilit diba? Mas maganda kung kayong dalawa capable. Alam niyo sa sarili niyo na nagmamahalan kayo."

Natahimik ang buong kwarto...
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

"Karl...?"
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"Karl? Gwaenchana?"
.
.
.
.
.
.
.
.
"Ne..."
.
.
.
.
"Gomawo."

O.O bigla bigla akong niyakap nito. Naramdaman kong basa ang balikat ko sa kakaiyak niya.

"Uh...Chonmaneyo..."
.
.
"Lorraine?"

"O?"

"Can we go out tomorrow?"

"Hah?"

"Labas tayo bukas?"

"Ah...sige, bakit naman?"

"Wala..." at nakita kong nagsmirk siya. Aba.....parang alam ko nasa isip nito ah.

Kumawala ako sa pagkayakap.

"Hoy! Ayokong maging rebound!"

"Huh? What are you talking about?!"

"Tss! Rebound!!! uhmmm.. panakip butas!!"

"Tch. No! haha, you'll gonna help me to move on." kasabay non ay nag wink siya.

-END OF FLASHBACK-

Ticket To Your Heart ♥Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon