SÜVEYDA

S|44. BÖLÜM

ÇOK ÇOK UZUN BIR ARADAN SONRA HERKESE MERHABA 😊

SAVAŞ VE UMAY'I ÖZLEYENLER 👆

ÖNCE KI BÖLÜMLE ARASINDA UZUN BIR ZAMAN OLDUGU İÇİN SON BÖLÜMÜN SON İKİ PARAGRAFI ILE BAŞLAYACAĞIM

UMARIM KEYIFLE OKUDUGUN BIR BOLUM OLUR. BOL BOL YORUM VE VOTE ATMAYI UNUTMAYALIM :)

"Oysa ben o gece yüreğim elimde, sana bir sırrımı söyleyecektim, söyleyemedim."
§

"Savaş'a hamile olduğunu hiç söylememeyi düşünmedin değil mi?" diye sordu ve sandalyesinde öne doğru geldi. Ben cevap vermeyip başımı öne eğdiğimde tekrar konuştu. "Umay sakın Savaş'tan habersiz bu bebeği aldırmak istediğini söyleme."

Bunu demesiyle kafamı olumsuz anlamda salladım. "Hayır, hayır." dedim. "Yani en başta korktum evet ama dün söyleme kararı aldım."

Burak rahatla bir nefes aldığında arkasına tekrar yaslandı.

"Savaş bir yerden öğrenmeden ona kendin söyle Umay. Yoksa yanlış anlayacak. Seni çok seviyor biliyorsun. Böyle bir şeyi ondan gizlediğini öğrenirse Savaş yıkılır." dediğinde kafamı onaylayarak salladım.

"Biliyorum Burak. En yakın zamanda Savaş'a hamile olduğumu söyleyeceğim." dediğimde kapının oradan gelen sesle birlikte korkuyla kafamı kapıya çevirdim.

Merve ve annem kapının önünde irice açılmış gözleriyle bana bakarken artık bu geçici sırra onlarda dahil olmuştu.

(Yeni bölüm devam)

Son zamanlarda hayat çok acımasızca üstüme geliyor gibi hissediyorum. Bir anda öğrendiğim şeyler, gördüğüm şeyler, yıllar sonra annemin karşıma çıkması vs... Hayat hepsini kaldırabileceğimi nasıl düşündü bilmiyorum ama omuzlarımda ki yük artık bana çok ağır gelmeye başladı.

Savaş'a hamile olduğumu daha söylememek bir yana dursun. Hala abisinin hayatta olduğunu söyleyememek bile bana büyük bir yüktü. Üstelik bunu söylemek benim elimde olan bir şey değildi çünkü direkt olarak Yavuz'u ilgilendiriyordu.

Bazen keşke Yavuz hiç bana da söylememiş olsa diye düşünüyordum. Beni nasıl bir durumun altında bıraktığının farkında bile değildi.

Şimdi ise açıklama yapmam gereken iki kişi daha benim yüzüme şaşkınlıkla bakıyorlardı.

"Hamile misin?!" Merve'nin sesli ve heyecanlı bir şekilde verdiği tepkiyle telaşla ayağa kalktım ve donakalmış annemle Merve'yi kapının önünden içeri çektim. Savaş'ın bu şekilde öğrenmesi hiç hoş olmazdı.