Süveyda, kalbin üstündeki siyah benek demektir. Kalpteki gizli günah merkezi...
Sen, ben, onlar aslında hepimizin kalbinde bir yerlerde bu gizli günah merkezi vardır.
Bazımız bastırır, bazımız bastıramayız... Bazımız iyi olmayı seçer, bazımız kötü...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"~Affetmek geçmişideğiştirmez ama geleceğinönünüaçar.~
$
Bahçede çalan hafif melodi eşliğinde gelen davetlilerin yanına gidip 'hoş geldiniz' faslını yaparken aklımda sadece Yavuz'un yanına gittiğimizde, Savaş'ın vereceği tepki vardı.
Tek isteğim bugüne dair her şeyi güzel hatırlamaktı.
Kağan, Ayhan ve İlker Bey'le sohbetimizden sonra yanlarından ayrıldığımızda Savaş'ın iş arkadaşlarının yanına doğru ilerlemiştik. Savaş bütün resmiyeti ile gelenlerin elini sıkarken Eda bana sarılarak karşılık verdi.
"Tebrik ederim Umay Hanım. Çok güzel olmuşsunuz." dediğinde gülümseyerek karşılık verdim.
"Teşekkür ederim ama Umay desen yeterli." dedim sırtını sıvazlarken. Eda'yla ayrıldığımızda yüzünde mahçup bir ifade vardı. Onaylar bir biçimde hafifçe kafasını salladı.
Eda'yla kısa sohbetimizden sonra yanından ayrılarak, tanımadığım birkaç yüze daha 'hoş geldiniz' dedim ve Kerem'le konuşan Savaş'ın yanına doğru ilerleyip elini tuttum.
Kerem benim gelmemle gözlerini bana çevirirken hafifçe gülümsemeye çalıştı.
"Tebrik ederim. Umarım ömür boyu mutlu olursunuz." dediğinde kafamı hafifçe salladım.
"Sağ ol." dedim sadece. Kerem anlamadığım bir şekilde bana huzursuzluk veriyordu. Onunla ilk tanışmamızda takındığı 'yavşak' tavrın tabi ki bunda etkisi büyüktü. Kerem gözlerini benden çekip tekrar Savaş'a döndüğünde elinde ki viski bardağından bir yudum alıp konuştu.
"Bu arada yarın önemli bir toplantımız var. Umarım katılırsın." dedi imalı bir şekilde. Aklı sıra Savaş'ın işi boşlamasına dair laf çarpıtıyordu.
Savaş Kerem'in lafının üstüne alaycı bir gülümseme yolladı. Ardından elini Kerem'in omzuna doğru hafifçe, iki kez vurdu.
"Sen kendi işine bak Kerem." dediğinde açıkça bir üstünlük kurmak istedi. Kerem'in yüzü yavaşça düşerken bir şeyler diyeceğini anladım. Buna izin vermeden Savaş'a doğru döndüm ve araya girdim.
"Ayça'nın annesinin yanına gidelim mi?"
Savaş sorumla birlikte gözlerini Kerem'den çekip bana döndü ve saniyeler önceki yüz ifadesini değiştirerek gülümsedi.
