Süveyda, kalbin üstündeki siyah benek demektir. Kalpteki gizli günah merkezi...
Sen, ben, onlar aslında hepimizin kalbinde bir yerlerde bu gizli günah merkezi vardır.
Bazımız bastırır, bazımız bastıramayız... Bazımız iyi olmayı seçer, bazımız kötü...
YEPYENİ VE UZUN BİR BÖLÜME HOŞ GELDİN. TAM BİR AY SONRA SONUNDA BÖLÜM ATABİLDİM AMA ARTIK ARAYI BU KADAR UZUN TUTMAYACAĞIM.
BEN UMAY VE SAVAŞ'I ÇOK ÖZLEDİM. YA SİZ?
UMARIM SEVEREK OKUDUĞUN BİR BÖLÜM OLUR. KEYİFLİ OKUMALAR DEĞERLİ OKUYUCUM ❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~"Neler daha ağırdır sırtımızda, acılarımız ya da anılarımız mı?"~
§
Bir insanın zamanında ölesiye sevdiği biri, ölesiye nefret ettiği birine dönüşünce nefret seviyende ölesiye fazla oluyor.
Babamı öldürme kararı aldığım şu anda da bu nefretim en büyük etkendi. Hala Savaş'ın gözlerine kararımda gayet net olduğumu anlasın diye bakmayı sürdürürken Savaş'ın bir anlık afallamasına şahit olmuştum.
Eğer içimde kavrulan öfkeyi görseydi, eminim buna şaşırmayacaktı ama şuan içimde neler hissettiğimi benden başka kimse bilemezdi.
Her ne kadar bu kararı kendim almış olsam da bu konuda Savaş'ın yardımına ihtiyacım vardı. Babamı kendi imkanlarımla bulamazdım. Savaş bu konuda benden daha donanımlıydı.
"Bana yardım edecek misin?" diye sordum bütün ciddiyetimle. Bir an olsun bir tereddüte düşmek istemiyordum. Çünkü bunu gerçekten istiyordum. Babamın masum canları almasına daha fazla göz yumamazdım.
Savaş hala ciddiyetimi ölçer şekilde yüzümü incelerken derin bir nefes aldı ve kafasını yana doğru çevirdi. Kafasını bir şeylerin kurcaladığı belliydi. Aradan geçen bir kaç saniye sonra tekrar yüzüme baktı.
"Hayır."
Kararlılıkla verdiği cevaptan sonra kaşlarım hafifçe yukarı kalkarken ağzımdan şaşkınlığımı dışarı vuran bir soru kaçtı.
"Ne?" Gerçekten bana yardım etmeyeceğini mi söylemişti? Bu olumsuz yanıtı beklemediğim için şaşkınlığım devam ederken Savaş verdiği cevabın arkasında durur şekilde gözlerime bakmaya devam etti.
Bu isteğime neden olumsuz bir cevap vermişti ki?
"Neden?" diye sordum bütün merakımla. Çünkü bunu başta kendisi istemişti. Ayrıca babam hastalığı hakkında yalan söylettirdiyse belki de Savaş'ın ailesinin ölümü ile alakalı da Pınar'a yalan söylettirmişti.
Savaş yönelttiğim sorulara karşılık umursamaz tavrını sürdürmeye devam ediyordu. Ben ise gözlerini içine bakarken beni reddetmesinin sebebini arıyordum.
