Osmanlı Sarayına köle olarak satılan bir cariyenin Hünkarını ve Şehzadelerini koruma çabaları...
Bu aşkın, iktidarın, korkunun, acının hikayasi. Osmanlı'nın en güçlü Sultan'ının hayat macerası. Kimseye boyun eğmeden ve evlatları uğruna her yolu den...
Hünkarımız gideli tam bir hafta olmuştu. Dairemden çıkmıyor ve sadece evlatlarımla ilgileniyordum. Murat ve Süleyman'a yemek yediriyordum. Elif Hatun ise Mehmet'i hazırlayıp derse götürüyordu. Gevherhan ise çoktan derse gitmiş ve gelmesine az kalmıştı.
Gevherhan Sultan dersinden çıkmış ve arkasında duran Hafsa hatun ile birlikte daireye dönüyordu. Haremin önünden geçerken hatunların huzurunda durduğunu gördü. Şaşırmış ama belli etmemeye çalışıyordu. O sırada Dilruba Sultan ve Hümaşah Sultan, Valide Sultan dairesine gidecekken Gevherhanı görmüşlerdi.
"Gevherhan nasılsın?"
"İyiyim Sultanım."
Gevherhan sevinçle Hümaşaha doğru dönmüş.
"Abla benim derslerim bitti. Validemden izin isteyerek has bahçeye çıkalım mı?"
Dilruba Sultan, Hümaşah Sultan'ın konuşmasına müsade etmemiş ve lafa girmişti.
"Olmaz Gevherhan, Hümaşah senin gibi çocuk değil, büyüdü artık. Oyun oynayacak yaşta değil."
Gevherhan duyduklarına sinirlenmiş ve Dilruba Sultana diklenerek,
"Ben çocuk değilim bir kere, benimle nasıl böyle konuşursunuz, Hümaşaha kaldım ben sanki. Dairede beni bekleyen üç kardeşim var onlarla oynarım bende."
"Mahpeykerin sana terbiye vermediği ne kadar belli. Mahpeyker ne ki kızıda o olsun."
"Validemle düzgün konuşun. Size bu hakkı kim veriyor."
"Gevherhan!"
Gevherhan ve Dilruba Sultan sesin geldiği yöne doğru döndü. Valide Sultanı görünce huzurda durmuşlardı.
"Hafsa hatun sen Gevherhanı dairesine götür, Dilruba sende daireme gel."
Murat ve Süleymanı uyuturken, Gevherhan ağlamaklı bir şekilde daireye girmiş ve boş bulduğu yere oturmuştu. Bu halini görünce yanına gittim.
"Benim güzel kızımı kim üzmüş bakalım."
"Bir şey yok Validem, izninizle uyumak istiyorum. Zira çok yoruldum bugün."
Bir şey demeden yanımdan ayrıldı. İçeriye geçti. Bir şeylerin ters gittiğini anlamıştım. Hafsa ikizlerle uğraşırken ben ve Elif hareme gittik. Harem kapısının önünde Valide Sultanımızı ve Dilruba Sultanı gördüm. Huzurda durdum ve yanlarına yanaştım. Lakin Validemiz sinirli bir şekilde bana bakmıştı.
"Ben de tam seni çağırıcaktım Mahpeyker."
"Bir şey mi oldu Validem."
"Sen torunlarıma nasıl terbiye veriyorsun. Bu Gevherhanın ikinci vukuati. Bir abisine karşı bide Dilrubaya karşı."
"Dediklerinizi anlamıyorum Validem. Gevherhanın böyle bir şey yapmayacağını iyi biliyorsunuz."
"Ben artık senin yanında olan torunlarımın terbiyesinden emin olamıyorum. Maalesef."
Ellerini önümde birleştirip bana döndü.
"Bundan böyle torunlarım seninle kalmıycaklar, benim bildiğim birisiyle kalıcaklar. Hem bu şekilde torunlarımın terbiyesinden ben sorumlu olucam."
"Bunu asla yapamazsınız, hiç bir şekilde evlatlarımı benden ayıramazsınız. Buna asla müsaade etmem. Kimse evlatlarıma dokunamaz."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
