İktidar Oyunları

41. Bölüm

Biraz ağlamalı bir bölüm oldu. İntikamların ve kirli oyunların başladığı bir bölüm de oldu. Size iyi okumalar🌸

Bu bölüm Mahpeyker'e ve evlatlarına çok üzüldüm. Ama mutlu günler onları bekliyor.

Yorumlarınızı ve oylarınızı bekliyorum.
İyi okumalar.✋🏻

*Topkapı Sarayı*

Şehzade Mehmet kendi dairesinde kalmaktan sıkılmış ve kardeşlerinin yanına gitmişti. Şehzade Murat ve şehzade Süleyman'ın yanına oturmuştu. Küçük şehzadeler ise kendi aralarında oyun oynuyorlardı.

"Abi seni biraz kötü gördüm. Bir sıkıntı yoktur inşallah?"

"Süleyman, Murat! Benden sonra sizin sözünüz geçer. Benden sonra büyük şehzade sizsiniz. Ben daha küçükken Validemize bir söz verdim. Her daim kardeşlerimi koruyacağıma ve size her koşulda abilik yapacağıma dair."

"Korkutuyorsun bizi abi. Neler oluyor?"

"Sizde şimdi bana bir söz vericeksiniz. Kardeşlerimizi ne pahasına olursa olsun koruyacaksınız. Ne yaşarsanız yaşayın, aranızda ne geçerse geçsin onlara zarar gelmesini engelliyceksiniz. Kardeş ayrımı yapmadan Ahmet'i, Selim'i, Metehan'ı özelliklede en küçüğümüz olanı Cihangiri koruyacaksınız. Herkesten çok onun size ihtiyacı olucak."

"Abi dediklerine bir anlam veremiyorum. Allah'a şükür ki başımızda senin gibi bir abimiz var. Bizi her dertten koruyan, canımız dahi acısa bizden daha çok üzülen, kendinden önce bizi düşünen, senin gibi bir abimiz var. Biz daha ne isteriz."

"Belki bundan sonra yanınızda ben olmam. Siz yine birbirinize kalırsınız. Sözümü tutun. Bir gün geldiğinde benim yanıma boynu bükük çıkmayın."

"Abi sen ne diyorsun Allahaşkına. Kötü bir şey varsa söyle de bilelim."

Şehzade Mehmet uzunca bir süre düşündü. Gerçekten bu haberi kardeşlerine söylemelimiydi. Onları bu acıyla baş başa bırakmalımıydı, diye düşündü. Teker teker bütün kardeşlerine baktı. Onlarla geçirdiği iyi kötü bütün anıları gözlerinin önünde canlandı. Murat'a döndü.

"Hünkar abimiz hakkımda bir karara varmış. İdam emrimi vermiş."

Şehzade Murat duyduğuna inanamamış ve ayağa kalkarak abisine bağırıyordu.

"Olur mu öyle şey? Nasıl olur bu? Sen veliyaht şehzadesin. Kim neden böyle bir şey yapsın abi? Hünkar abimiz bu kararı nasıl verir?"

Küçük şehzadeler durumdan korkmuş ve abileri Süleyman'ın yanına gidip sarılmıştı. Şehzade Süleyman bir yandan abisini düşünüyor bir yandan kardeşlerini koruyordu. Dairenin kapıları açıldı. Beş ağa içeriye girdi huzurda durdu ve şehzade Mehmet'e baktı.

"Şehzade hazretleri, hünkarımız sizi bekliyor."

Şehzade Mehmet başta duraksadı. Kardeşlerine baktı. Murat tam söze girecektiki şehzade Mehmet onu durdurdu. Kardeşine sarıldı. Kulağına eğildi ve kardeşine son sözlerini söyledi.

"Bana verdiğin sözü tut Murat. Her şeye rağmen tut. Beni yanıltma... Özür dilerim kardeşim. Beni affet. Kardeşlerimiz sana emanet."

Şehzade Mehmet geriye çekildi ve kardeşinin omuzlarına iki defa vurdu. Gururla kardeşinin gözlerine baktı. Gözünden akan bir damla yaşı parmağıyla sildi. Diğer kardeşlerine baktı. Hepsine gülümseyerek ve de son kez sevgi ve özlemle baktı. Ağalara döndü. Onlara doğru yaklaştı.

"Abi, gitme. Bizi sensiz bırakma. Sen olmadan kardeşlerime sahip çıkamam. Hem beni kim koruyacak. Ben ne olucam abi. Bende senin kardeşin değil miyim. Bana ne olucak."