Osmanlı Sarayına köle olarak satılan bir cariyenin Hünkarını ve Şehzadelerini koruma çabaları...
Bu aşkın, iktidarın, korkunun, acının hikayasi. Osmanlı'nın en güçlü Sultan'ının hayat macerası. Kimseye boyun eğmeden ve evlatları uğruna her yolu den...
Gün boyu dairemden çıkmadım ve yaptığım tek şey ise kucağımda evladımla birlikte oradan oraya dolanmak oldu. Hünkarımız seferden döndüğünden beri neredeyse her gece birlikteydik. Lakin iki gecedir beni yanına çağırmıyordu. Bunun sebebini bile bilmiyordum. Aramızda ne geçti yada bilmeden bir kusur mu işledim hiç bir şey bilmiyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gevherhan ile ilgilenirken daireye Elif hatun geldi. Tedirgindi ve belli ki bir şeyden korkmuştu. Yavaş yavaş yanıma yaklaştı.
"Bir ihtiyacınız var mı diye sormaya geldim."
"Neyin var senin Elif ne bu halin?"
"Daha fazla saklayamayacağım. Haremden geliyorum bütün cariyeler arkanızdan konuşuyor istemeden kulak misafiri oldum bende."
"Ne diyorlarmış benim hakkımda. Söyle çabuk."
"İsterseniz kendi kulağınızla duyun hala konuşuyorlardır."
Bir hışımla Gevherhanı beşiğine yatırdım.
"Hafsa sen sultanımın başında dur. Sen de benimle gel Elif."
Elif hatun ile birlikte haremin önünde durdum. Elif hatunun dediği gibiydi gerçekten. Herkesin işi gücü yokmuş gibi benim dedikodumu yapıyordu. Köşeye çekilen iki kişiyi gördüm.
"Gördün mü Mahpeykeri. Hünkarımıza bir kız vermiş dairesinden çıkmıyor."
"Bir de nasıl geziyordu haremde şehzade anası olucam diye."
"Kız verdi ya utancından bir daha çıkmaz dairesinden. İki üç gündür de hünkarımız yüzüne bile bakmıyormuş."
Yanlarına gittim. Beni gördüklerinde hemen sustular.
"Siz ne hakla benim hakkımda konuşabiliyorsunuz? Siz kimsiniz? Bu ne cürret ve dahi sultanım hakkında konuşmak size mi düştü?"
"Siz yanlış anladınız bizi öyle demek istemedik."
"Hakkında atıp tuttuğunuz o bebek hanedan sultanı. Eğer bir daha evladım hakkında abuk subuk konuşursanız kendi ellerimle cezamı veririm."
Hareme dönerek bağırdım. "Hepiniz anladınız mı ?" Bütün cariyeler suspus oldu ve başını yerden bile kaldıramadı. Haremden çıkıcakken Nazlı kalfa geldi.
"Mahpeyker hatun Valide Sultanımız seni bekliyor."
Valide sultanımızın huzuruna çıkmıştım lakin Dilruba Sultanda dairedeydi.
"Haremde cariyelere karşı neden bağırıyorsun Mahpeyker?"
"Validem uzun zamandır hakkımda konuştuklarını duydum buda yetmezmiş gibi birde evladıma laf eder olmuşlar. Bende sadece hadlerini bildirmek istedim. Başka bir amacım yoktu."
