Unexpected love - Connor Ball

chapter 4

P.o.v. James.

We rijden de oprijlaan op en meteen begint mijn hart sneller te kloppen. Wat woont ze hier mooi! Groot huis, enorm grote tuin. Wauw... "Connor, Brad heeft Rex meegenomen, toch?" Connor knikt lachend. "Man, niet zo zenuwachtig." Grinnikt hij. Hij legt zijn vest op de achterbank.

"Connor... je begrijpt het niet. Ze belde nooit terug en na 3 jaar sta ik op haar oprijlaan in Nederland. Weet je hoe raar dat voelt?" "Snap ik ook. Maar daar hoef je niet zo zenuwachtig op te reageren toch?" Lacht hij. Connor lacht altijd. "Kee common. We gaan naar binnen." Ik slik. Sky is daar.

P.o.v. Sky.

De deurbel gaat. My godd! Daar zijn ze. "Pap. Doe cool." Hij lacht. Ik ben super druk maar adem even 1 keer diep in en uit. Rustig Sky. Ik loop naar de deur en open die. "James! Ik heb je zo gemist!" Hij lacht. "Ik jou ook. Maar je hebt me wel wat uit te leggen." "Weet ik. Wacht, dit is raar voor jou. Heey, ik ben Sky." Ik steek mijn hand uit naar Connor. "Hay, Connor." Hij schud me de hand en ik laat ze binnen. Ze blijven achter me staan. Haha, tuurlijk ze weten de weg hier niet. Ik sluit de deur en neem ze mee naar de woonkamer. Als James mijn vader ziet betrekt zijn gezicht een klein beetje. Zo weinig dat ik het maar net zie. "Hey Max. Lang niet gezien!" Zegt hij dan. "Heey James." Dan staat mijn vader op en steekt hij zijn hand uit naar Connor. "Max Bleu, aangenaam." "Connor, wederzijds."

"Oh ja pap. Ik heb James nog wat uit te leggen, dat kan wel op mijn kamer hé?" "Ja, maar bied je de jongens niet eerst wat te drinken aan?" Ik kijk papa vragend aan. "Pap, je bent toch niet vergeten dat ik alles wat ik nodig heb in de koelkast boven heb?" "Ah ja das waar ook! Veel plezier lieverd." "Dankje pap. Ah, staat Conrad ook weer boven?" "Ja." "Keekee dag pap!"

"James, zo ken ik je niet. Niet zo verlegen." Lach ik. Hij begint te lachen. Ik neem ze mee naar boven en pak Conrad uit zijn bak. "Ik las, Connor, dat jij er ook zo eentje hebt." "OHHH HIJ LIJKT ZOO VEEL OP REX! " Roept hij. "Sinds wanneer heb jij zo eentje?" Ik geef Conrad aan Connor. "Ik denk nu ongeveer 1 a 2 maanden?" Ik open de koelkast zodat ze weten waar ze uit kunnen kiezen. "Dus, wat willen jullie te drinken?" Ik kijk James aan. "Cola?" Ik knik. "Connor?" "Fanta?" Ik pak 2 blikjes Fanta, 1 voor mij en 1 voor Connor en een blikje cola voor James. "Zoek een plek hier ergens en maak het jezelf gemakkelijk." Connor ploft op het bed en ook James maakt het zich comfortabel op mijn bed. Ik begin te lachen en ga in de vensterbank zitten. Ik zucht en kijk uit het raam. "Is er iets?" Vraagt James meteen. "Nee, niet echt." Ik trek mijn knieën op en zet mijn voeten in de vensterbank. "Maar... waarom nam je nooit op?" Vraagt James en meteen heb ik een brok in mijn keel. "Ik heb sinds het moment dat ik het vliegtuig in ging een stem in mijn hoofd. Die vertelde me telkens weer dat je me kapot zou schelden, dat je me niet mocht, dat je kwaad was. Ik durfde niet meer op te nemen. Ik durfde je stem niet meer te horen." "En een smsje dan?" Vraagt hij gebroken. "James. Het ligt echt niet aan jou, maar aan mij. Het is mijn schuld. Ik durfde niks meer. Ik kwam niet buiten en sloot mezelf hier op. Ik heb toen een jaar amper een woord gewisseld met mijn vader. Léon van de beveiliging bracht me het eten en 1 keer in de week bracht hij een nieuwe voorraad drinken. Ik durfde het echt niet James. Het probleem heeft nooit bij jou gelegen." Er glijd een traan over mijn wang. "Heey. Het spijt me oké. Ik wist niet dat het zo gevoelig lag. Ik weet dat je het moeilijk had. Sky, ik ken jou en jij doet niks zonder een reden. Ik heb je zo gemist." Ik kijk naar hem. Hij staat op en loopt naar me toe. Hij gaat tegen me aan staan. Connor blijft stil. Hij is zichzelf aan het afleiden met Conrad.

"Ik jou ook James." Hij hurkt naast me en slaat zijn armen om me heen. "Het is misschien 3 jaar geleden, en dat is lang. Maar ik heb nooit anders naar je gekeken Sky. Ik bleef me afvragen waarom je nooit opnam. En nu ik het weet heb ik daar respect voor. Maar beloof alsjeblieft dat je nu wel opneemt als ik bel?" Ik kijk hem aan. "Hoe... bedoel je dat?" "Nou, als ik je opbel. Wil ik dat je opneemt." "Dus... je vergeeft me??" Vraag ik vol ongeloof. Hij knikt lachend. "Geef me je nummer. En als ik bel, neem je op." Zegt hij nog eens met nadruk. Ik lach naar hem en pak zijn telefoon aan. Ik toets mijn nummer in en geef het terug. "Bedankt James. Voor alles." "Geen dank Boobear."

"Hoelang blijven jullie eigenlijk?" "Connor, 2 weken toch ongeveer?" Connor knikt. "Welk hotel?" Ik zie James lachen. "Een hotel met minder luxe als dit huis." "Je bent welkom hé?" "Weten we. Maar de rest. Brad en Tris, zijn die ook welkom?" "Tuurlijk! Jouw vrienden zijn ook mijn vrienden!" Connor vermaakt zich wel met Conrad. Hij klimt over zijn shirt en zet zijn nagels in Connor zijn mouwen. Geen gaten mag ik hopen.

"Wat nou als we met z'n allen gaan zwemmen?" "Waar?" "Hier jij domkop." "Hebben jullie een zwembad in de tuin?!" Vragen ze in koor. Ik begin te lachen. "Ja tuurlijk. Hebben jullie die niet gezien?" Ik wijs uit het raam en ze komen bij me staan. Hun ogen puilen bijna uit. Ik begin te lachen. "Gaan we zeker doen." Tijd om een leuke bikini uit de kast te halen. Denk ik bij mezelf.

"Connor. Is Conrad nog wat te houden? Als je hem zat bent mag je hem wel weer in zijn bak stoppen hoor." "Zal ik dat maar doen dan?" Hij lacht en staat op. Hij zet Conrad weer in zijn bak en ploft weer op bed. "En hoe is het nu met Damen? Ik las een tijdje terug iets dat hij in het ziekenhuis lag?" "Ja klopt. Hij had een aanrijding gehad. Hij brak daarbij zijn arm. Ook licht hersenletsel en een gebroken rib. Het hersenletsel is zo goed als genezen en hij is weer op de been." "Oh dat is geweldig nieuws." "Ja. Over Damen gesproken. Hij komt volgende week langs samen met mama." "Oh. Dat is hartstikke mooi. Dan kom ik gauw weer langs om hem weer eens te zien." James en Damen kennen elkaar sinds de kleuterklas. Damen en Mama hebben altijd in Engeland gewoond. Ze waren bij Papa op bezoek toen ik geboren werd. Ze zijn een paar maanden langer gebleven en ik mocht bij papa in Nederland blijven. Wij verhuisden ook naar Engeland en nu zijn we weer in Nederland.

"Hey. Even over dat zwemmen, wanneer doen we dat dan?" Vraagt Connor. "Ik heb geen idee, James?" "We kunnen morgen? Als Brad en Tris morgen kunnen." "Ik sms ze wel." James knikt. Connor smst Brad en Tristan. Connor is wel leuk. Morgen gaan we zwemmen. James is terug. We zijn weer onafscheidelijk. James gebaard me dat ik tussen hen in moet komen zitten. Ik luister en ga naast ze zitten. Ik hang tegen James aan. Ik ben weer gelukkig.

___________________________________

◇hallo hallo trouwe unicorntjessss en de rest natuurlijk. Sky en James herenigd ♡ vandaag in ieder geval nog 1 update. Xx Helena ◇