Unexpected love - Connor Ball

Chapter 32

p.o.v. Sky.

Ik heb vanochtend een skinny jeans aangetrokken met een veel te groot t-shirt van AC/DC. Ik draag deze niet vaak, maar ik had geen zin in topjes ofzo. Vanmiddag maar, voordat Connor hier is...

Ik wacht op Damen in de hal. Als ik hem zie lopen begin ik te stralen. Hij kijkt om zich heen en ziet me nog niet. Ik kruk naar hem toe en zie dat hij meteen zijn koffers laat vallen. "Damen!!!!" Roep ik. Ik spring in zijn armen en fluister: "Ik heb je zo vreselijk gemist..." Hij lacht en tilt me op. "Ik jou ook. En je weet wat je hebt beloofd hé?" Ik knik enthousiast. De gitaar.

Ik pak een van zijn koffers over en loop met hem en papa naar de auto. "Ik heb je zo veel te vertellen broertje." Zeg ik enthousiast. "Begin je bij het begin?" Ik begin te lachen. Vorige keer vertelde ik alles van achter naar voor.

We rijden met redelijke snelheid naar huis en daar kruk ik meteen met Damen naar boven toe. "Kijk, ik heb een nieuw huisdier."Zeg ik vrolijk als ik Conrad uit de bak haal. "ah, zo eentje wilde ik ook altijd! Bearded dragons!" Ik lach en geef hem Conrad. "En dan ga je mee nu in volgorde alles vertellen, maar eerst, je knie. what happened?" "Carla, ken je die nog?" Hij zucht walgend. "JA, die ken ik nog." "Zij heeft het gedaan. Ze duwde me en zette haar voet op de mijne. Ik heb mijn knie verdraaid en mijn kniebanden een beetje verrekt." "Bitch." zegt hij arrogant. Dat kan hij heel goed...

"Maar goed. We beginnen bij 2 dagen geleden. Papa had geregeld dat ik James weer zou zien. en er kwam een jongen mee, uit de band. Connor. Het was gezellig en ze waren er tot een uur of 10, 11. De volgende dag hebben we met de hele band gezwommen, hier in de tuin. Ik zoende met Brad, nooit de bedoeling geweest maar goed. Connor werd daardoor boos en is weggerend. In totaal heeft hij wel iets van 5 uren gerend. Van hier naar Amstelveen. En toen belde hij. Hij zei ik houd van je en ik wil je niet tot last zijn en ik ga weg, ik ga weg bij the Vamps en trek de wijde wereld in. Ik zal je nooit meer vergeten. Hij hing op en ik belde terug, maar hij was al verdwenen. Ik zei Léon Connor geld mee te geven en de ring die ik van mijn 3e verjaardag van mama kreeg ook aan hem te geven. Toen kwam Léon me ophalen maar was hij niet alleen. Connor was er weer en toen zoenden wij. Nu zijn ik en Connor samen en Brad is het daar wel mee eens."

"HOOO... Vriendje?" Vraagt hij lachend. "Ja, hij komt zo ook. Kan je hem ontmoeten." "En onze middag samen dan?"Vraagt hij beteuterd. "hij komt aan het eind van de middag. Ik ben je niet vergeten hoor." Lach ik. "Hij is bliven slapen met de rest van de jongens en er is ingebroken. Raad eens wie?" "Carla? NEEEE...." "jaaaaa.... Mijn telefoon was weg. De tablets en een paar schilderijen. Rolex horloges en smart watches." "Trut." "En ja... tot een uur geleden hadden we ruzie, maar dat is weer bijgelegd. Niet belangrijk." zeg ik snel.

"Oké, en ga je dan zo even voor me spelen?" Vraagt hij enthousiast. Ik knik en pak mijn krukken weer op. Ik heb er zin in. We gaan de trap af en de schuur in. Ik sluit de gitaar aan op de versterkers en pak een plectrum. Ik begin aan AC/DC rock and roll ani't noise polution.

Ik krijg staande ovatie van niemand minder dan Damen Bleu. Ik moet erom lachen en zet de gitaar terug. "Dus... dit is jouw muziek hol." Ik knik lachend. "Maar ik moet eerlijk zeggen dat ik pas gisteren voor het eerst op jouw gitaar gespeeld heb." Hij glimlacht. "Ben je er zo voorzichtig mee? Voor wie heb je gespeeld?" "Voor Connor. En Connor heeft er ook even op gespeeld." Hij schiet in de lach. "Ik had het kunnen verwachten." lacht hij. "Zorgt hij wel een beetje goed voor je?" zegt hij met een glimlach. Ik knik en leg de gitaar weg.