Unexpected love - Connor Ball

chapter 14

P.o.v. Sky.

Ik zie dat Léon aankomt met de tuinslang. Hij heeft me een knipoog. Ik moet erom lachen. Mijn lippen vormen geluidloos: Thankyouu. "Ik ben zo terug. Ik moet even naar Léon." De jongens mompelen wat en praten daarna gewoon verder. Oké.

"Léon...." "ja?" "Waar waren de sandwiches?" Vraag ik lachend. "Oké, betrapt... We hebben geen brood meer en dus kon ik geen sandwiches maken..." Ik schiet in de lach. "Maar ik da verder genoeg eten ingeslagen dus jullie komen niet te kort. Doe je rustig aan meid? Je zag net wat bleekjes." Ik knik. "Zal ik doen." Ik geef Léon een kus op zijn wang en ren richting het bad. Ik duik achterwaarts het bad in en doe een handstand. Dat doe ik vaak...

"Jongens. Jullie zijn echt cool." Zeg ik dan. "Was dat sarcame of??" Vraagt James lachend. "Nee tuurlijk niet! Noujah... zij zijn cool... jij niet." James doet een pruillip. Dat blijft schattig. "Grapje toch. Jij bent de allerallercoolste." Hij begint te lachen en tilt me op. Hij draait me in het rond en gooit me 3 meter verder. Oké. Dat is overdreven. Maar het is echt ver. Hij is echt de enige die dat zo doet. Hij is sterk. Mooi lichaam. Houd van katten. Oehh jah bijna vergeten. Ik krijg een nieuwe kitten van Papa. Een lapjeskat. Allemaal kleurtjes. Heb alleen nog geen naam. Dat vind ik altijd moeilijk... Zouden dieren hun naam wel leuk vinden? Ik zou het ook niet leuk vinden als ik Poetie genoemd werd ofzo. Ik bedoel wat denk je nou zelf, dat zo'n beestje dat leuk vind? Nee echt niet.

Ik ga op de kant zitten. Verveeld. Half 2 alweer. Bradley gaat ook op de kant zitten en dan volgt de rest vanzelf. Grappig. Net als dat spreekwoord. Als er 1 schaap over de dam is volgt de rest vanzelf.

Plots is het stil. Een ongemakkelijke stilte is gevallen. Neeee. Ik haat ongemakkelijke stiltes.

"Wat is er? Waarom is iedereen opeens zo stil?" Vraag ik verbaasd. "Weet ik niet... gespreksonderwerpen raken op." Zegt Tristan. "Nou ja zeg." Zeg ik. Ik krijg het koud dus spring weer in het water.

P.o.v. Connor.

Ik spring het water ook weer in. Mijn pols klapt op de kant. GODVERRR. "Ahhh..." is het enige wat ik uit weet te brengen. "Wat? Wat is er gebeurd? Connor..." hoor ik Sky zeggen. De rest springt ook meteen van de kant en komt om me heen staan. "Het... het is niks." Zeg ik moeizaam. "Ja Connor het is wel wat." Zegt ze dwingend. Ik hou dit niet lang vol en het is inderdaad nogal wat. "Mijn pols klapte op de rand." Zeg ik snel. Ik krijg het benauwd van de pijn. Ugh...

De pijn is net als die van gister. Vreselijk dus. "Neenee nee." Hoor ik haar paniekerig zeggen. Jajajaja hoor ik in mijn hoofd. Shit... straks vind ze me een gigantische aansteller. Misschien ben ik dat ook wel...

"Connor. Kom even zitten." Sky klimt het bad uit en gaat op de grond zitten met haar knieën opgetrokken. James, Tris en Brad gaan ook op de rand zitten. Ik klim moeizaam met 1 hand de kant op en trek ook mijn knieën op. Sky komt naast me zitten. Ze is zoo leukk. En ook zo verrassend bereikbaar. Ze heeft gevoel voor humor en weet hoe ze mensen op moet vrolijken. Zoals ze deed bij Bradley toen hij alleen bleef zitten.

Ze kijkt me aan. Zijn dat nou... tranen? In haar ogen? Dat hoeft helemaal niet. "Sky. Sky nee niet huilen." Een glimlach op haar gezicht doet mijn maag tintelen. Een traan glijd over haar wang. Ik veeg hem weg. Ik trek haar tegen me aan. "Niet huilen." Fluister ik nog eens. Ze legt haar hand, zoals gisterenavond, op mijn brees.

"Gaat het weer een beetje?" Vraagt Sky na een paar minuten. "Beter. Maar jij gaat niet meer huilen hé?" "Nee." Lacht ze voorzichtig. Ik haal een hand door mijn haar. Ik laat me weer in het water zakken. "Ohh weet je wat cool is? Ik heb van de week een onderwatercamera gekocht. Zullen we die uitproberen?" "Jahh das wel cool." Zegt Tristan. De rest van ons knikt ook enthousiast en Sky knikt een meisje toe die achter in de tuin bezig is met de bloemen. "Sarah, wil jij alsjeblieft mijn nieuwe onderwatercamera pakken? Hij ligt op de plank bij de deur in de garage!" Vraagt ze. "Tuurlijk schat!" Roept het meisje en binnen een paar minuten staat ze aan het zwembad. Ze geeft Sky de camera en ik begroet haar.

"Laat me wat zien jongens. Wie gaat eerst?" Vraagt ze. "Ik offer me wel op. Wat doe ik?" "Onder water knap doen jij slimmerik." Lacht Sky. En dat bevalt Brad wel. Hij begint te grinniken. ze duiken onder en komen ook snel lachend weer boven. Zo gaat het met iedereen. Een half uurtje zijn we bezig.

Ze laat lachend de foto's zien. En er zitten best leuke tussen moet ik zeggen. Alsof we letterlijk een fotoshoot hebben gehad onder water.

P.o.v. James.

Ik lach om de foto's, Sky moet misschien maar onze vaste fotografe worden. Mocht ze werk zoeken.

"Zitten best wel leuke tussen toch?" vraagt ze. Iedereen knikt instemmend. Bradley kijkt haar flirterig aan wat me doet lachen... prutser. "Vooral de mijne." lacht hij. "Brad. Doe eens even niet zo.... zoals jij?" zegt Tristan lachend. Iedereen kan zo zien dat Connor en Sky als een complete puzzel zijn. Alleen zij zelf zijn het nog niet. Maar dat komt wel... we zijn nog niet klaar. Ze zet haar camera uit. "Oh. Jah, ehh... Van papa moest ik jullie uitnodigen voor de barbecue Vanavond. Hij had het over de best gekruide steaks en gemarineerde spareribs geloof ik." Zegt ze dan. ze klimt het bad uit en legt de camera op een ligbed. Direct springt ze het water weer in. "nou zeg, klinkt net of je ons er niet bij wil hebben..." merkt Connor op. "Tuurlijk wel!!! sorry.... ik was aan het uitzoeken hoe de camera uit moest... ik wil HEEEL GRAAG dat jullie komen eten!!" roept ze. "Oké Oké, we blijven eten." lach ik. ze springt blij op en neer en geeft me een knuffel. Daarna Connor, dan Brad en als laatste Tristan.
____________

Heeyheey! Ik hoop dat jullie het verhaal nog wat leuk vinden. Morgen hoofdstuk 14!! Daar gebeurd in ieder geval weer wat en, hoop ik, vinden jullie dat dan ook weer spannend ;) in ieder geval, morgen succes op school, en ehh... maak je huiswerk!! Xx ♡