Unexpected love - Connor Ball

Chapter 11

P.o.v. James.

Sky is gaan blozen. Hij denkt nu vast dat hij haar heeft waar hij haar hebben wil. Ik denk van niet. Ik denk dat ze Connor leuk vind en dat hij het haar nu moeilijk heeft gemaakt. Ze heeft er een hekel aan als ze iemand kwetst...

"Ahw... Bradleyyy... dat was zo lief." "Zeg maar Brad." "Hmm Brad..." "hmm Sky." Ze kijkt uit haar ooghoek naar Connor. Zie je wel? Even was ik bang dat ik het fout had. Connor zet heeeel voorzichtig de gitaar van Sky terug in de houder. Ze kijkt op haar telefoon en lacht. Ik zet de gitaar ook terug in de standaard en ga naast haar staan. Ik ben echt zo blij dat ze contact heeft gezocht...

Ze laat me de sms lezen. Hij is van Damen.

Heey meisje, Was het leuk gisteren met James? Mis je bbyy xx D

"Ahhw. Das lief!" Zeg ik dan. Ze knikt.

Heey Damen!!! Ik mis jou ookk! James is 2 weken in Nederland. De hele band is hier op bezoek! James kijkt ernaar uit jou ook weer eens te zien! Xx Skyy

Ze lacht en stopt haar mobiel weer weg. "Kom! Zwemmen!" Roept ze opeens. Brad, Tristan en ik rennen meteen naar buiten.

P.o.v. Sky

Connor staat langzaam op. Hij baalt dat hij niet kan spelen zoals altijd. Dat zie je aan zijn hele houding. Zonder ook maar iets te zeggen loop ik naar hem toe en geef ik hem een knuffel. "Het komt wel goed." Fluister ik zachtjes. "Nee. Nee dat komt het niet..." "Jawel. Ik ga je helpen." Uiteindelijk vouwt hij zijn armen ook om mij heen. "Bedankt..." fluisterd hij. "Ga je mee?" Ik laat hem los en hij knikt. Ik streel kort zijn haar en trek hem mee. Hij trekt zijn shirt uit. God, netjes lichaam hoor. Die van James is mooier maar wat wil je ook. Het enige wat die doet is trainen.

"Bommetje?" Vraag ik. "Tegelijk." Ik knik. "3...2...1...spring!" Connor springt erin en ik blijf op de rand staan. Ik schiet in de lach als hij naar me kijkt. "Oké oké. Ik kom." Lach ik. Ik spring er met een salto in en beland vlak naast Connor. Als ik boven kom springt hij me op mijn rug. Hij wilde me onder water duwen maar dat is niet gelukt. Onverwachts laat ik me zo ver onder water zakken dat ook hij onder water schiet. Als we boven water zijn kijk ik naar James, Brad en Tristan. Ze kijken ons verbaasd aan. Ik kijk Connor aan en daarna schieten we tegelijk in de lach. "Ik ga Brad pakken." Fluister ik. Connor kan er wel om lachen en knikt. Hij haalt een hand door zijn haar en loopt richting James en Tristan terwijl ik Brad mee trek. "Dus... Sky. Waarom moest ik zo nodig meegetrokken worden?" Vraagt hij met een scheve grijns. "Brad?" "Ja?" "Mag ik een knuffelll?" Hij begint te lachen. "Tuurlijk mag jij een knuffel." Ik laat me in zijn armen vallen. Ik kijk over mijn schouder naar Connor. Die lacht zich nou al lam. Ik heb nog niet eens iets gedaan.

Ik spring omhoog en duw hem onder water. Het lukt. Maar ik zit op zijn schouders als hij weer omhoog komt. En dat was niet bepaald de bedoeling. Maar ik weet nog wel wat. Ik klem mijn voeten achter zijn rug en laat me voorover vallen. Helaas kom ik plat op mijn buik terecht. Jullie weten vast wel hoe pijnlijk dat is. Maar ik krijg Bradley wel mee onder water. Dingdingding we have a winner. Maar die klap was hard. Heel hard. Ik had heel even braakneigingen. Noujah. Maakt ook niet uit. Brad kijkt me met open mond aan.

Ik begin te lachen. "Die laatste was niet de bedoeling Brad. Sorry..." lach ik. "Hoe deed je dat?!" "Gewoon. Inschatten wanneer je dat zou verwachten." Hij begint te lachen. "Achterover was nog leuker geweest. Voor mij dan. Maar... dat zou pijn doen. Dat vond ik zielig." "Nahw... dat is wel lief." "Ohja?" "Ja." Als hij zijn hoofd dichter bij de mijne laat komen duik ik onderwater en sta ik onder hem op. Hij valt voorover het water in en ik zwem snel naar de anderen. "Dat was op het nippertje." Fluister ik tegen Connor. Hij begint te grinniken. "Dat meen je." Brad komt weer boven en kijkt om zich heen. "Hier!" Roep ik zwaaiend. Hij begint te lachen en Connor slaat, ik denk om hem te narren, een arm om me heen. Brad werpt een vage blik op Connor. Connor negeert het. Ik pak Connor's hand die om me heen hangt en vlecht mijn vingers door de zijne. Brad z'n ogen worden groot en hij loopt richting Tristan. Oops?

P.o.v. Connor.

Godzijdank is het Brad niet gelukt. Ik vind haar leuk. Ik ben zooo blij dat ze hem niet leuk vind. Dat ze weg zwom.

"Jaaamessss, jij weet vast wel leuke trucjes om me te vermaken." Zegt ze. "Ik? Waarom ik?" "Euhh... hallo. Als een compleet vreemde naar jouw lichaam kijkt zouden ze jou ook uitkiezen om trucjes te doen?" Zegt ze meteen. "Bedankt. HEEY! Noem je me nou een circusaapje?!" "Ja." Lacht ze. Ze heeft humor, is lief, zorgzaam, voorzichtig en vooral ook heel slim. Mooi? Nee echt niet. Prachtig. Gorgeous. Ja, ze is prachtig. Meer dan alleen mooi.

P.o.v. Sky.

Ik begin misselijk te worden van die klap in mijn buik. Het doet pijn, mijn ontbijt komt omhoog. Ik spring als een mongool uit Connor's armen en uit het zwembad. Bij het hek blijf ik staan en kots ik alles er uit. Gadverdamme.

Het lucht op, maar het voelt hartstikke goor. Jakkes. Ieuw. Getver.

En de schat dat hij is, kom Connor naar me toe gerend. "Ahwe.... Sky. Alles oké?" Ik knik. "Ja. Ja gaat wel weer." Volgens mij is alles eruit. Ik ben af en toe wat duizelig, maar het loopt ook alweer tegen 12en aan en dat betekent etenstijd. Als ik wat gegeten heb gaat het vast beter.

"Connor ik ben duizelig. Ik ga even zitten. Ga jij maar even zwemmen nog." Zeg ik als we bij de ligbedden staan. Hij schud wild met zijn hoofd. "Ik blijf bij je." "Nee, Connor dat hoeft niet. Ga maar ik red me wel." James klimt ook op de kant en loopt naar ons toe. "James, Connor nee. Dit is niet nodig. Ga alsjeblieft naar Brad en Tristan. Ik red me alleen wel." James luisterd meestal wel naar me. Als ik even alleen wil zijn laat hij me even alleen. Ook nu knikt hij begrijpend en springt hij het water weer in. "Connor. Ga en maak plezier. Ik kom zo weer." "Nee. Nee, zolang jij je niet lekker voelt laat ik ne niet alleen." Hoe lief ik het ook vind, echt waar, maar dit slaat echt alles. "Léon komt zo met echte nederlandse sandwiches. Ik eet wat en dan is het klaar." "Mooi, dan wachten we daar even op." "Connor..." "nee. Ik blijf." "Dankje. Maar ik red me w-wel." Het duizelt in mijn hoofd. Alles draait. Ik sta gammel op mijn benen en voel de handen van Connor om mijn middel. Langzaam word de wereld zichzelf weer en staat alles weer stil. Er glijdt een traan over mijn wang en ik laat me in de armen van Connor vallen. Over zijn schouder zie ik hou James met alle macht Bradley tegen houd. Ik... ik denk dat ik verliefd ben... maar... niet op Bradley.

_______________

◇ huiswerk af!! Omg ik ben zo blijjj... zo veel... hier hoofdstuk 11!! Is ie leuk? Leave comments belowww, that would be super sweeet ♡ xx Helena ◇