Unexpected love - Connor Ball

Chapter 34

p.o.v. Bradley

"James, heeft hij jouw geantwoord?" Vraag ik gestrest. Het is inmiddels einde van de middag rond een uur of 4 en hij heeft nog niks van zich laten horen. Ik weet dat hij heeft gezegd niet meer weg te rennen, maar na wat er gisteren gebeurde ben ik wel steeds banger aan het worden. "Nee, Tris?" Ook Tristan schud zijn hoofd. Ja lekker dan...

"Heb je Sky gebeld?" "Ja, ze bevestigde zijn verhaal. Die 2 zijn verleden tijd..." zucht James. "Ik vond ze echt schattig samen, maar het schijnt over te zijn. Jammer..." Zucht Tristan. Ik weet bijna zeker dat dat niet waar is. Connor is niet zoals hij zich voordeed in die ruzie. Dat was allemaal 1 groot leugen...

Ik denk dat hij bij Sky is... Niet al de hele middag, maar gewoon alleen nu. Hij laat haar echt niet gaan. Ik ben niet gek. Zal ik hem een sms sturen? Ik besluit het te doen. Ik zou niet weten waarom hij daar wel op zou antwoorden maar het valt te proberen toch?

B: con... Ik weet dat die ruzie een leugen was... En rustig, James denkt nog steeds dat het waar was. Sky heeft het verhaal eind van de ochtend nog bevestigd, dus niks aan de hand. Ik wil alleen dat je weet dat ik je keuzes volkomen begrijp, ik zou precies hetzelfde gedaan hebben. Laat alsjeblieft wat van je horen, al is het alleen maar op deze sms antwoorden. Alsjeblieft? Als je niet wil dat ik het James laat weten doe ik dat.

"Ik bel Joe." "NEE, niet doen. Die flipt hem compleet. Connor komt terug, ik weet het zeker." "Oké, maar wat moeten we dan? Jij kunt ook niet met zekerheid zeggen dat hij terugkomt." "Kan ik wel! Hij heeft gezegd dat hij niet weg zou lopen toch? Hij kom terug. Heb een beetje vertrouwen in Connor." Zeg ik boos. Ik weet zeker dat hij terugkomt. "Ik ga douchen." Zeg ik dan kort en ik stamp naar de badkamer. Ik sla de deur achter me dicht en voor ik het weet gaat mijn telefoon over. Connor... Ik doe de badkamerdeur op slot en ga in de hoek van de kamer staan. Zo horen ze het niet. Ik neem op.

"Wat is er? Wat moest ik van me laten horen? Ik had toch gezegd..." "Dat we niet mochten bellen, klopt. Maar dit was niet bellen. De jongens willen Joe bellen, ik heb het ze uit het hoofd kunnen praten, anders was je er geweest man. Joe is al pissed over eergisteren." "Bedankt man." "Waar zit je nou dan?" "Ja, bij Starbucks, maar je houd je bek tegen Tristan en James hé?" Zegt hij grof. "Ja, rustig... Ik houd mijn mond. Wanneer kom je weer terug?" "Straks, vanavond, ik weet het nog niet." "Oké, nou ik hoor nog wel van je." "Ja later man." "Later." Ik hang op en schud mijn hoofd. Hoe lang wil hij dit nog volhouden?

Ik kijk op en zie dat ik mijn schone kleding vergeten ben... Shit. Ik haal de badkamerdeur van slot en trek hem open. Ik schrik en stuif naar achteren. James staat daar, in de deuropening. "Wie was dat?" "Wie was wat?" Zeg ik, ontkennend. "Wie belde je?" "Oh dat, ah, dat was iemand die het verkeerde nummer had." "ahh, tuurlijk, en tegen onbekenden praat jij over Joe? En mij en Tristan. Brad doe niet zo dom, ik weet dat dat Connor was. Vertel gewoon waar hij zit." "Dat kan ik niet." "En waarom dan wel niet?" "Omdat dat Sky was, en niet Connor." "Oh... Nou oké..." Zegt hij teleurgesteld. Maar ik heb Connor beloofd niks te zeggen en ik ben een man van mijn woord.

p.o.v. Sky.

Ik vind het zo lief, wat Connor voor me heeft gedaan. Alleen ik snap niet waarom hij zo bot was tegen Brad over de telefoon. En waarom wilde hij niet dat Tristan en James wisten dat hij hier was? Hij en ik... Ik bedoel... Ze weten toch van onze relatie, en nu het weer goed zit tussen ons veranderd er toch niks? Nou ja... Komt goed...

"Zullen we naar binnen?" Vraag ik aan Connor in hoofdzaak, Damen is de basgitaar alweer opruimen en zou ons alleen laten. Ik wil mijn actie van gisterenavond uitleggen. Hij knikt en staat op. Hij wacht op me en loopt achter me aan naar binnen. "Hi Max." Zegt hij tegen mijn vader. Slijmbal. Ik lach naar mijn vader en neem Connor mee naar boven.

"Oké, Connor, ik wil voor alsnog sorry zeggen van gisteravond." Zeg ik als we zitten. Hij kijkt me aan en luistert. "Ik had je niet moeten negeren en ikhad niet boos moeten worden." "Dat je boos werd begreep ik, kun je alleen dat negeren misschien even uitleggen?" Ik grinnik. "Oké, ik negeerde je omdat ik bang was je helemaal kapot te schelden en dat je me uiteindelijk zou dumpen. Ik ben niet altijd even lief en aardig, en ik bedoel, ik blijf van je houden Con. Echt eerlijk waar maar ik kan af en toe in een chagrijnige stemming zijn en dan schiet ik sneller uit mijn slof. Dat gaat vast en zeker nog eens gebeuren maar dat durfde ik gisteravond niet. Dus ik negeerde je. Ik wilde sorry zeggen, toen ik moest lachen, waarom liep je toen weg?" Vraag ik met een stem die wegsterft.

"Ik... Dacht dat je me uitlachte..." Hij zegt het echt met een hele zielige toon in zijn stem die ik niet helemaal kan plaatsen. "Schatje, dat is niet waar. Dat heb ik niet gedaan." Ik schuif mijn lichaam tegen het zijne en voel zijn armen om mijn lichaam sluiten. "Weet ik toch." Fluistert hij zachtjes als hij zijn hoofd op mijn schouder legt. "Maar toen je wegliep dacht ik dat je een soort hard to have spelletje speelde. Sorry..." "Geeft niet schatje... Ik houd van je, wat er ook gebeurd en hoe boos je ook op me zult zijn." Ahw... Zo lief... Alleen... Hoe moet het straks over anderhalve week, als hij verder gaat met de tour? Ik ga hem missen...
______________________

Oke helaas... gister geen 5 votes dus geen nieuw hoofdstuk. Maar dat geld ook nu.

5 votes = een nieuw hoofdstuk!

Veel success!! Hebben jullie geen gragen tot nu toe? Durf ze te stellen!! Xx