Unexpected love - Connor Ball

Chapter 6

P.o.v. Sky.

"Papa! Pak je autosleutels!" Roep ik vanuit de keuken. Ik hoor vrijwel meteen sleutels rinkelen. "Let's goo." Zegt James Dan. Hij doet er luchtig over, misschien dat hij denkt dat dat de manier is om Connor weer wat vrolijker te krijgen. Maar het werkt niet. "Connor, maatjee. Dit komt helemaal goed." Hij schud zijn hoofd. "Heey..." ik ga voor hem staan en leg mijn handen op zijn schouders. "Echt waar. Het is vast niks, misschien dat je een brees krijgt, dat valt nog mee, ik weet zeker, niks meer." Ik zie dat hij pijn heeft, veel pijn. Ik leg mijn hand op zijn pols en kijk hem diep in zijn ogen. "Geloof me." Ik toverde zojuist een klein glimlachje op zijn gezicht. Ik geef hem een knuffel en stap in in onze mooiste auto, onze corvette white 2015. Mooi bakkie. Mijn vader is echt stinkend rijk.

James en Connor achterin. Helemaal stil. Connor heeft zijn hand sinds de val nog niet bewogen. Met 130 over de snelweg knallen doet mijn vader anders nooit, en al helemaal niet in zo'n opvallende auto die sowieso al sneller gaat dan de gemiddelde auto. Dit is belangrijk voor me, en dat weet hij.

We zijn er. We stappen allemaal uit. Meteen lopen we naar de balie. "Waar kan ik u mee van dienst zijn?" "Deze jongen heeft zijn hand verkeerd geplaatst en nu is hij dik en kan hij hem niet meer bewegen." Zegt mijn vader. "U kunt doorlopen naar de derde kamer." Zegt de zuster. Mijn vader knikt en we lopen met zijn vieren door. "Dit kunnen jullie zelf wel toch? Dan wacht ik daar even." "Ja is goed." Ik open de deur en laat de jongens door. "ah, en waarmee kan ik u van dienst zijn?" Connor begint uit te leggen. (A/N dit weten jullie al, ik bespaar jullie het lezen =D)

"Ah, dus... uw pols. Ik zal er even naar kijken." Ik en James staan tegen de muur bij de deur. Hier hebben wij niks mee te maken. "Ik ga druk zetten op je pols, als het pijn doet, geef het aan." Connor knikt. De arts legt zijn vinger op Connor's pols en drukt steeds harder. "Ah..." is Connor's reactie. "Oké... nu ga ik aan 1 van je vingers trekken, ook hierin geef je aan wanneer het pijn doet." De arts pakt Connor zijn wijsvinger en trekt er voorzichtig aan en steeds een fractie harder. "Auuu..." "oké dan. Kun je aangeven waar de pijn precies zit?" Connor wijst naar de binnenkant van zijn pols. "Oké, wat ik nu ga doen is gemeen, ik ga je pols naar je toe drukken en jij geeft weer aan wanneer het pijn doet. Je arm moet zo min mogelijk naar achteren gaan." De arts legt zijn ene hand achter zijn elleboog en met de andere pakt hij zijn hand. Hij drukt de hand van Connor steeds harder naar binnen. "Au man!" Connor reageerd fel en schuift naar voren op zijn stoel, alsof hij de arts aan wil vallen. Ik kijk James aan en schijnbaar denken we precies hetzelfde. We lopen beide naar voren tot vlak achter Connor. Mocht hij de arts al aanvliegen zijn we er sneller bij.

"Rustig, dat was de laatste test." Ik haal opgelucht adem. Dat betekent dat de arts in veiligheid is. "Weet u wat er aan de hand is?" Vraagt James bezorgd. "Ja, hij heeft zijn pols verzwikt..." ik maak zijn zin af, lachend naar Connor. "...dus heeft hij een brees nodig." "Inderdaad." Connor lacht en zegt: "helderziende." "Is die brees dan ook waterdicht? We wilden morgen met wat vrienden zwemmen." Vraag ik meteen. "Ja tuurlijk, als Connor af en toe even zijn pols laat rusten kan hij gewoon met de brees zwemmen." Mooi. Kan hij gewoon meedoen. "Ik zal even de brees pakken." Horen we de arts zeggen. "Ik dacht serieus bij die laatste test dat je die arts op wilde eten." Lacht James. Connor begint ook te lachen. "Dat was ik serieus ook heel even van plan." "Nieet." Lach ik. Hij knikt. "Kijk, deze brees is voor jou, ik zal laten zien hoe je deze om doet. 'S nachts moet deze beslist af, anders bestaat er kans dat je arm afknellen zal." De arts legt Connors arm op de brees en maakt de klipjes op maat, daarna is het eigenlijk alleen de klipjes vastmaken en als zijn pols pijn doet even wat strakker of losser zetten.

"Danku dokter." Zegt Connor. "Geen dank. En als je pols bijna geen pijn meer met zich mee brengt kun je het dragen van de brees langzaam afbouwen. Je hoeft niet terug te komen tenzij de pijn erger word." "Tot ziens!" Zeggen we met zijn drieën. We lopen weer richting mijn vader. "En? Viel het mee?" Connor knikt. "Verzwikt." Zegt James. "Kom, dan rijden we weer terug, of kan ik jullie nog ergens afzetten?" Ik kijk naar James en Connor. Die halen hun schouders op. Ik schud mijn hoofd. "Pap? Het zwembad kunnen wij morgen wel gebruiken, toch?" "Mag hij wel zwemmen dan?" Vraagt mijn vader. "Ja, heb ik nog naar gevraagd. Als hij zijn pols af en toe rust geeft mag dat. Maar kan dat wel?" Mijn vader knikt. "Waarom zou dat niet kunnen?" "Misschien wilde papa zwemmen?" "Wanneer was de laatste keer dat ik gezwommen heb?" "Weet ik veel. 2 maanden geleden ofzo?" Mijn vader begint te lachen en neemt ons mee naar de auto. "Dus morgen spreken jullie weer af met zijn drieën?" Ik kijk James en Connor lachend aan. "Nee met zijn vijfen." Mijn vader kijkt me verbaasd aan. "Ja, morgen komt als Tristan kan komen, de hele band." "Ah... leuk!" Ik rol met mijn ogen. Sarcasme, hij houd niet van drukte. Maar ik had hem laatst gevraagd of ik een feest mocht geven, buiten bij het zwembad. Hij had ja gezegd. De max. Aan bezoek lag dan wel rond de 20, en er mocht niks gesloopt worden.

Als we thuis zijn is het inmiddels 9 uur. "Gaan jullie zo naar huis of gaan we nog even een filmpje pakken? You're boss." James kijkt naar Connor, net als ik. Ik zei het namelijk ook tegen Connor. Als hij veel pijn heeft is het misschien beter dat ze naar huis gaan. "We kunnen nog wel een uurtje anderhalf uur blijven, toch?" Zegt hij. "Wat mij betreft slapen jullie hier joh. I don't care." Ze beginnen te lachen en ik neem ze mee naar boven.

__________________________________

♧ heey iedereen!! Hier is hoofdstuk 6 =) vandaag speelt sc heerenveen, als zij vandaag winnen post ik hoofdstuk 7 vandaag ook nog ◇ even tussendoor, ik ben geen fanatiek voetbalfan, maar sc heerenveen is gewoon heilig. Ik rijd paarx en dat komt bij lange na niet in de buurt haha◇ vote, comment, stel vragen over dingen die je niet snapt, en vooral: wees lief en lees het hele verhaal <(*) ♡♡♡