Unexpected love - Connor Ball

Chapter 35

p.o.v. Tristan.

Waarom deed Brad zou raar over dat telefoontje? Hij had toch ook meteen kunnen zeggen dat het Sky was, in plaats van een onbekende met een verkeerd nummer. Sinds dat gesprek heeft hij niks meer gezegd. Niks voor hem... Wat heeft hij toch? Was het dan toch Connor? Aan de telefoon?

p.o.v. James.

Wat was dat? Ik weet zeker dat het Sky niet was, maar Connor. Geheimzinnigheid? Nee bah, houd ik niet van. Connor kan toch gewoon even laten weten waar hij zit? Ik bedoel, nee... Hij hoort toch tegen ond te zeggen wat hij uitspookt? Straks is hij weer verdwenen, alleen deze keer echt... Zou hij dan toch bij Sky thuis zijn? Dat kan toch niet? Huh? Ik bel Sky. Ik ga het haar vragen. Maar heeft ze het er al niet moeilijk genoeg mee? Als ze opneemt, vraag ik het, ik bel 1 keer...

P.o.v. Sky.

"Con?" "Hm?" "James belt." "Geef eens hier?" Ik geef hem mijn telefoon aan en zie hoe hij James weg drukt. "Ze blijven bellen, maar niet voor jou, voor mij. e denken dat jij weet waar ik ben. Ik wil niet dat ze hierheen komen. Ik wil alleen zijn met jou." Zegt hij lief. Ik lach. Ik ben smoorverliefd. Voorzichtig duwt Connor me op mijn bed. Hij gaat naast me liggen en speelt met mijn haar. "blijf je nog een nachtje slapen?" Grinnik ik. "Tuurlijk, you're my princess." Fluistert hij.

"Ik moet Papa nog wel vragen..." Zeg ik grinnikend als hij zachtjes zijn vinger tegen mijn lippen legt. "Sky!! Eet Connor weer mee? Moet ik van Papa vragen! We gaan pizza eten!" Ik kijk Connor lachend aan. Hij knikt echt op de manier van: Ja, graag, maar alleen als jij het wil. "Ja! Connor blijft voorlopig nog wel even!" Lach ik. Connor schiet in de lach. "Ik houd van jee." Zegt hij dan. "Weet ikk." Grinnik ik. Lol kun je zeker hebben met deze aap.

"Hé! Doe niet! Connor! Neee!" Hij is begonnen me te kietelen. "Zeg het magische woord!" "Nee!" "Zeg het!" Ik heb de slappe lach. Ik kan niet praten. Ik stik bijna in mijn eigen lach en meteen stopt hij even. Hij gaat algauw weer verder. "Zeg het!" Ik kijk hem aan en heb moeite mijn lach in te houden. "Kusje?" "Dat was niet het magische woord, maar ik keur het goed." Ik moet erom lachen. Ik wist dat die zou werken. Ik Geef hem een kusje en pak mijn telefoon. Een sms van James. Wat hebben ze toch? Ze hoeven Connor niet constant in de gaten te houden...

"Wat gaan we eigenlijk doen om Carla te pakken? Al een idee?" Hij kijkt me stralend aan. "Hoeveel geeft ze om haar uiterlijk? en hoeveel geeft ze om mij?" Vraagt hij dan lachend. "Om haar uiterlijk? Ugh... Vreselijk veel. En om jou? Net iets minder dan ik." "Wat nou als we een bak pudding over haar kop gooien op het podium. Dat we zo doen dat zij gekozen word om on stage te komen bij The Vamps, en dat er dan een grooote bak pudding staat back stage en dat we zeggen dat we een nieuw spel hebben: Guess the taste. Dan gooien we de bak pudding over haar heen en zeggen: Did you guess it??" Ik schiet in de lach, maar dat is eigenlijk best een leuk idee.

"Oké, ik wil niet veel zeggen, maar dat is echt een goed idee." Zeg ik gemeen. Ik heb er echt heel veel zin in. Ik wil haar terugpakken voor alles wat ze mij en mijn vader geflikt heeft. Onze vaders werken samen, mijn vader is de baas over die van haar, dus had haar vader er bijna voor gezorgd dat mijn vader ontslagen werd. Ik kon haar wel neersteken, werkelijk.

"Weet ik, ik heb het bedacht." Lacht hij. Ik kijk hem grinnikend aan. "Aap." Lach ik. "Oe oe, ah ah." Roept hij dan. Ik schiet in de lach, maar ik kan nu werkelijk overal om lachen. Vooral om wat Connor zegt. Echt heel grappig allemaal.

"PIZZAAAA!" Roept Léon van beneden. "Yooo!!" roep ik. Ik kijk naar Connor. Zijn jasje zit scheef, zijn shirt zit wild en zijn haar zit alsof hij er net met een ballon over heeft lopen wrijven. "Oké, straks denkt mijn vader nog dat we... ehh 'het' hebben gedaan. Wacht kom eens." Hij gaat voor me staan en ik doe zijn shirt goed, zijn jasje recht en een hand van voor naar achter door zijn haar. "Beter." Zucht ik.

Beneden gaan we aan tafel en heeft mijn vader gewoon een pizza voor Connor besteld. Hij heeft altijd honger en eet alles wel, dus geen probleem...

Mijn vader propt een hap in zijn mond. "Pap, mag Connor hier blijven slapen vanavond?" Dan stop ik ook weer een hap in mijn mond. Zijn ogen schieten open. "Pap! Niet op die manier!" Connor schiet in de lach en schud zijn hoofd. Als papa's mond leeg is zegt hij: "Waarom is hij hier eigenlijk alleen? Waar is de rest?" Shit! Ik heb het er met Papa nog niet over gehad... Damen tuit zijn lippen en maakt zoen geluidjes. "Damen! KAPPEN!" Ik gooi een rondom pen naar zijn hoofd en kijk naar Connor naast mij. Die is ook in de lach geschoten. Ik kijk hem kwaad aan en geef hem een schop. Meteen is hij stil.

"Pap, had ik het nog niet verteld?" "Nee, maar dat hoeft nu natuurlijk ook niet meer." Lacht hij. "Maar mag hij blijven slapen?" "Tuurlijk, doe wat je niet laten kan jongen, als je maar niet..." "PAP!" Roep ik. "Sorry." Connor voelt zich ongemakkelijk en eet weer verder. Onder de tafel voel ik zijn hand op mijn bovenbeen. Ik kijk hem aan en leg mijn hand op de zijne. Ik voel de drang om hem een kus op zijn lippen te planten, en volgens mij hij ook wel, maar ik kan niet in zicht van mijn vader, nee getver. Hij hoeft daar niet naar te kijken!

"Connor en ik gaan naar boven!" Ik en Connor schuiven tegelijk van tafel en gaan naar boven. We maken lol tot een uur of 7 en ik kijk op mijn telefoon. James weer. Ik lees beide smsjes.

J: Is Connor daar?

J: Sorry... Ik hoor hem niet te stalken. Laat maar.

Ik schiet in de lach en laat de smsjes lezen aan Connor. Hij lacht. "Grapje uithalen?" Ik schiet in de lach en knik. "Bel hem op en zeg dat ik in het ziekenhuis lig. In coma ofzo. Dat er niemand bij mag. Dan heb ik ook meteen een excuus voor een overnachting hier in je huis. Dit, is een ziekenhuis, en jij, bent de zuster die alles in mijn leven beter maakt." "Ahhw..." hij kust me op mijn wang en drukt voor ik het weet op bellen. Hij drukt de telefoon in mijn handen en begint te lachen. Hij gaat op mijn bed liggen en doet of hij in coma ligt.

"Sky? Wat is er?" "Ehh... Ja, James... Het is nogal... klote nieuws..." Ik klink volgens mij echt heel sad en huilend enzo, zelfs Connor opent kort zijn ogen om te kijken of alles oké is. "Connor is... ehh..." Ik voel een lachje maar houd hem in. "Aangereden." "WAT?!" Connor drukt lachend zijn hoofd in een kussen. "Ja... Er mag niemand bij hem en hij moet vannacht blijven. Komen heeft geen zin, je komt er toch niet in." "Dus... Ze hebben jou gevraagd ons te bellen?" "Nee, dat heb ik uit mezelf gedaan. Maar ik wilde het je gewoon even kort laten weten." "Oké, nou bel je me als er nieuws is?" "Doe ik..."

Ik hang op en schiet in de lach. "Goed gedaan!" Lacht hij. "Maar wat nou als ze er achter komen dat je gewoon hier zit? Ze vermoorden me!" "Ahh nee, al zouden ze willen, dan moeten ze nog altijd eerst langs mij." Zegt hij voorzichtig. Liegen tegen mijn vrienden ligt me gevoelig en dat weet hij.

De gehele avond liggen we in bed. Ik heb mijn pyjama al aan en Connor draagt een oude trainingsbroek van Damen. Ja alweer.

Uiteindelijk na lang lachen vallen we in slaap...
_______________________

Nieuwe update!! FEESTJEEE. Morgen 36 ^,^ luvvjullieeee xx