Ne Yaptın Serenay? - Yarı Texting

BÖLÜM 6

Ural Kerim: Günaydın. 

Ural Kerim: Gerçi sen uyanmamışsındır. 

Serenay: Uyandım maalesef. 

Ural Kerim: Ben mi  uyandırdım yoksa? 

Ural Kerim: Kusura bakma. 

Serenay: Yok ya ne alaka? 

Serenay: Mahallenin çocukları pencereme top attı. 

Serenay: Zıpladım yataktan. 

Ural Kerim: Çocuk işte. 

Ural Kerim: Biz de öyleydik  hatırlarsın. 

Serenay: Ya ne çocuğu, koca adam bunlar. 

Serenay: Bizden en fazla bir iki yaş küçük gençler. 

Serenay: Topa vurmayı bile beceremiyorlar, beşinci kattaki evin camına atıyorlar. 

Ural Kerim: Ben küçük sanmıştım. 

Ural Kerim: Eee sen ne yaptın?

Serenay: Annemin terliğini kafalarına fırlattım. 

Ural Kerim: Şaşırmadım ahaha 

Ural Kerim: İsabet etmemiştir umarım. 

Serenay: Tam on ikiden vurdum. 

Serenay: Vallahi sinirlerim bozuk. 

Ural Kerim: Tamam sakin ol. 

Ural Kerim: Vermişsin cevabını zaten takma bu kadar. 

Senenay: Konu o değil ki 

Serenay: Cama yataktan kalktığım gibi çıktım, direkt terliği fırlattım. 

Serenay: Karşı apartmandan bir komşu çıktı. 

Serenay: Çocuklara kızmıyor bana kızıyor. 

Serenay: Üstüne başına dikkat et diye. 

Serenay: Diğer terliği de ona fırlatacaktım da içeri kaçtı. 

Ural Kerim: Ben anlamıyorum, nasıl karışıyorlar sana?

Ural Kerim: Yani kendilerinde bu hakkı nasıl görüyorlar? 

Serenay: Babam ayda yılda bir eve geliyor, annem desen aşırı nahif birisi sesini pek çıkarmıyor. Ben de ona her şeyi anlatmıyorum.  Baannemin kafası gidik zaten. 

Serenay: Bir teyzem var zaten ona da demediğini bırakmıyorlar. 

Serenay: Boşandığı günden bu yana sanki ayıp bir şey yapmış gibi davrandılar zaten. 

Ural Kerim: Taşınmayı düşündünüz mü hiç? 

Serenay: Hayır, onlar gitsin niye biz gidelim? 

Ural Kerim: Haklısın. 

Ural Kerim: Ama bence sen onlara tek başına yetersin. 

Serenay: Yeterim tabii. 

Ural Kerim: Çünkü sen Serenay'sın değil mi? 

Serenay: Öyleyim. 

Serenay: Bunu hatırlıyorum bak. 

Ural Kerim: Sonunda hatırladığın bir şey oldu. 

Ural Kerim: Her yapamazsın denileni becerirdin bir şekilde. 

Ural Kerim: Sonra saçlarını geriye doğru savurup "Çünkü ben Serenay'ım." derdin. 

Serenay: Doğru demişim. 

Ural Kerim: Ahahahshs

Ural Kerim: Ama yüksek öz güvenine rağmen egolu olduğunu hiç düşünmedim. 

Ural Kerim:  Davranışların kimine öyle gelse de benim gözümde hiç öyle olmadın. 

Serenay: Allah razı olsun. 

Ural Kerim: Sağ ol senden de. 

Ural Kerim: Ben işe gideyim artık, çıkışta yazarım sana. 

Ural Kerim: Sen ne yapacaksın? 

Serenay: Kahvaltı. 

Serenay: Yani evdekiler hazırlayacak ben de yiyeceğim. 

Serenay: Hazıra konmayı severim. 

Ural Kerim: Afiyet olsun o zaman. 

Serenay: Afiyet mi olsun? 

Serenay: Sağ ol ya. 

Ural Kerim: Rica ederim, görüşürüz. 

Kendinden soğutmaya çalışan Serenay ve asla soğumayan Ural Kerim. :)