Ne Yaptın Serenay? - Yarı Texting

BÖLÜM 29

Saat sabahın kaçıydı bilmiyordum. Öğlen de olabilirdi. Aşağıda kopan gürültüyle açmıştım gözlerimi.  "Bu ne ya?"  diyerek yatağımdan kalktım. Teyzemin bağırdığını duyabiliyordum. Ama normal bir bağırış değildi bu, teyzem çıldırmış gibiydi. Yatağımdan fırlayıp aşağı koştum hemen. Kapıda gördüğüm bedenle ne olduğunu anlamıştım. Teyzemin platonik aşkı yine buradaydı. 

"Allah'ın belası adam, al çiçeğini de defol git kapımdan. Senin yüzünden rezil oldum el aleme." 

Anlaşılan bu adam hiç vazgeçmeyecekti. Hala teyzemin elini tutmaya çalıyordu. Teyzem bu seferde papatyaları vuruyordu kafasına. Her seferinde farklı bir çiçek heba oluyordu. Kuzenlerim annelerini tutmaya çalışırken gülüşümü bastırıp geldiğim gibi geri döndüm. Yatağıma girip uyuyacaktım. Hiç uğraşamazdım sabahın köründe. Kulaklığımı takıp rahat bir şekilde yatağıma uzandığımda telefonumun titremesiyle gözlerimi açtım. Ekrana kısık gözlerle bakınca Ural Kerim'den mesaj geldiğini fark ettim. Uykum aniden kaçarken kafamı yorganın altına sokup ne yazdığına baktım. 

Ural Kerim:  Günaydın hanımefendi, bir mahsuru yoksa evinizin önündeki yaygaranın nedenini sorabilirim miyim? 

Buradaki kavgayı nereden biliyordu ki? 

Serenay: Sen nereden biliyorsun? 

Ural Kerim: Ben bilirim. 

Ural Kerim: Soruma cevap vermeyecek misin? 

Serenay: Sen benim soruma cevap verdin mi? 

Ural: İlk ben sormuştum ama 

Serenay: Olabilir, nereden bildiğini söyler misin lütfen 

Ural Kerim: Sen böyle istersin de söylemez miyim? 

Ural Kerim:  Sizin mahalleden bir kadın kavgayı çekip durum atmış. 

Ural Kerim: Annemde numarası vardı kadının, görüp bana söyledi. 

Ural Kerim: Merak ettim.   

Serenay: Durum mu atmış? 

Serenay: Kadının adı ne? 

Ural: Ahsjahaha

Ural Kerim: Sakin ol 

Serenay: Gülünecek bir şey değil Ural Kerim 

Serenay: Teyzem orda kavga ediyor, kadın gitmiş çekmiş. 

Serenay: Yetmemiş bir de paylaşmış 

Serenay: Dalga mı geçiyor bu nasıl bir terbiyesizlik. 

Ural Kerim: Haklısın ama sakin ol 

Ural Kerim: Bu şekilde fevri hareket etme 

Serenay: Offf cidden bıktım bu insanlardan 

Serenay: Bir tane adam akıllı insan yok 

Serenay: En sonunda çekip gideceğim burdan rahatlayacağım 

Ural Kerim: Nereye gideceksin? 

Serenay: Buradan ne kadar uzağa gidebilirsem. 

Ural Kerim: İzmir olur mu? 

Serenay: Ay Ural Kerim bir de yer mi seçiyorsun bana ya 

Serenay: İnsan bir teselli eder gitme falan der. 

Ural Kerim: Valla gidip gitmemek sana kalmış 

Ural Kerim: Bana peşinden gelebileceğim bir yer ayarlamak düşüyor. 

Serenay: Ha sen ondaaan

Serenay: O işler öyle kolay mıydı sanki 

Serenay: Peşimden gelecekmiş miş 

Ural Kerim: Zoru başarırım o zaman 

Serenay: Hadi diyelim her şeyi hallettin 

Serenay: Ailene ne diyeceksin? 

Serenay: Serenay gidiyor da ben de özendim mi diyeceksin? 

Ural Kerim: Takıldık bir zillinin peşine mecbur gidiyoruz derim. 

Yazıyor... 

Yazıyor... 

Serenay: Bak kaç oldu 

Serenay: Deme şöyle dedim. 

Serenay: Çocuk muyum ben öyle zilli falan 

Serenay: Ne biçim söz yani ne saçma biçim

Ural Kerim: Son cümlene katılıyorum, aşırı haklısın 

Ural Kerim: Ne saçma biçim dediğin gibi 

Ural Kerim: Ama mantıklı konuşmak zorunda olduğumu düşünmüyorum. 

Ural Kerim: Ayrıca utandığın için böyle yaptığını da biliyorum. 

Ural Kerim: Ve gözümün önüne utangaç halin her geldiğinde seni daha fazla utandırmak istiyorum. 

Serenay: Küçük Ural Kerim'e bak sen

Serenay: Elma çalmak için çıktığı ağaçta mahsur kalıp ağacın sahibine işeyen bir çocuktun sen. 

Serenay: Ne ara beni utandırmaya başladın. 

Ural Kerim: Ural Kerim 1 -  Serenay 1

Ural Kerim: Bravo eşitlendik. 

Ural Kerim: Ama bunun acısını çıkarırım bilesin 

Serenay: Hodri meydan Ural Kerim'ciğim. 

Ural Kerim: Ural Kerim'ciğin seni yesi/

Ural Kerim: İyi günler Serenay Hanım. 

Çizgi studioda yazdığım "En Sevdiğim Masal" adlı kitabıma da beklerim. Öpüldünüz 🥰🥰