Ne Yaptın Serenay? - Yarı Texting

BÖLÜM 28

Bölüm hakkında düşüncelerinizi beklerim 😘

"Zilli diyor ya, zilli ne be! Tövbe estağfurullah. Hem ne dedim sanki, şu an da konuşmak istemiyorum dedim. Bu beni zilli mi yapar. Hem zilli ne demek ki?"

Sabah vakti odamı düzenleyip kendi kendime konuşurken kapımın çaldığını işittim. "Gir." diye seslendiğimde kapı yavaşça aralandı ve babaannem minik adımlarla içeri girdi. Hemen yerimden kalkıp yanına gittim.

"Babaannem ne oldu, niye çıktın odama?"

Babaannem bastonuyla zar zor gezen bir kadındı ve çok işi olmadığı sürece üst kata çıkmazdı. Alt katta kendi odası ve banyosu vardı. Mutfakta orada olduğu için zaten yukarı çıkmasına gerek kalmıyordu. Bu yüzden şaşırmıştım odama gelmesine. Genelde bir şey isteyeceği veya sohbet etmek istediği zaman beni yanına çağırırdı.

"Torunumun yanına gelirken de sebep mi arayacağım? Sıkıldım geldim işte, istersen gideyim."

Kafamı iki yana sallayıp koluna girdim. "Hiç öyle şey olur mu bebeğim benim. Geç otur yatağıma." diyerek yavaşça oturttum onu rahat edeceği şekilde.

Babaannem bastonunu bir an da odanın ortasına fırlatıp bana döndü. "Zaten gitmeyecektim, öyle biföl yaptım."

"Ne yaptın ne yaptın?"

Odayı kahkaha sesim sararken umursamazca elini salladı. "Aman biföl miföl ne boksa yaptım işte."

"Tamam tamam." diyerek yanağını öptüm. Babaannem içine derin bir nefes alarak iç geçirdi. Sıkıntılı görünmüştü. "Bir derdin mi var bebeğim?" diye sordum.

Dudaklarını büzüp eşarbını düzeltti. "Ne olacak, buraya gelirken söyleyeceğim şeyi unuttum."

Dertli hali yine beni güldürürken aklına bir şey gelmiş gibi gözleri parladı. "Hatırladım kız, ananla küslük yapma demeye gelmiştim."

Gülen yüzüm bir an da solmuştu. Küs değildim ona, olamazdım zaten. Ben birazcık kafa dinlemek istiyordum sadece.

"Eğer küslük yaparsanız bastonu kafanıza indiririm diyeyim. Oğlumu da ararım, derim beni al buradan. Bu kıçımın kenarları canımı sıkıyor. Baban gemiyle gelir alır beni valla. Dedeni de alır giderim kalırsınız öyle."

Babaannem şaka mı yapıyordu ciddi miydi anlamak zordu. Çünkü rahmetli dedemi de katıyordu işin içine. Ne zaman canı bir şeye sıkılsa, aklı bulanıyordu. Bu yüzden gülümseyip başımı salladım. "Sen bir yere gidemezsin canım. Ben babaannem olmadan yaşamayamam. İstersen barışırız. Sen otur oturduğun yerde."

Babaannem, eşarbının kenarını tutup savurarak hava atar gibi yerinde kıpırdandı. Bu kadının bu halleri beni bitiriyordu. Yerinden kalkmaya çalışırken ben de kalkıp yardımcı oldum. Biraz önce halıya fırlattığı bastonu alıp eline verdim.

"Ben gidiyorum, hadi baaayss." diyerek elini salladı ve minik adımlarla kapıya ilerledi.

"Aşağı indireyim mi seni?" diye sordum fakat küçümser bir bakış atıp "Sus kız." deyince bu fikirden vazgeçtim. Babaannem çatlak bir kadındı. Yaşlanmanın ondan aldığı bir sürü şey vardı. En başta sağlık. Ama bu muzip tavırlarını ve sevimliliğini hiçbir yıl alamamıştı ondan.

Odamdan çıktığında gülümsemem yüzümde asılıydı. Yatağımda uzanıp telefonumu elime aldım. Ural Kerim'den bir mesaj vardı. Dün attıklarına görüldü atmıştım.







Ural Kerim: Günaydın.


Serenay: Öğen oldu ama sana da günaydın.




Biraz sonra çevrimiçi olmuştu.




Ural Kerim: Ben günüm şimdi aydı.

Ural Kerim: Ne yapıyorsun?



Serenay: Odamı topluyordum.

Serenay: Babaannem geldi biraz önce sohbet ettik.

Serenay: Şimdi de yatıyorum.



Ural Kerim: Yaa

Ural Kerim: Babaannenin instagram hesabı mı var?



Serenay: Evet var, sen nereden gördün?


Ural Kerim: İstek atmış bana

Ural Kerim: O fotoğraflar ne öyle ya eşarbını yüzüne kapayıp fotoğraflar atmış.

Ural Kerim: Çok tatlıydı ahshaks



Serenay: Ya ajsjakdks

Serenay: Bayılıyor öyle fotoğraflar çekmeye.

Serenay: Profesyonel artık bu sosyal medyada.



Ural Kerim: Belli valla

Ural Kerim: Bu yaşta maşallah.

Ural Kerim: Bu arada dün görüldü atmışsın, alındım gücendim haberin olsun.



Serenay: Doğru düzgün şeyler yazsaydın cevap da alırdın Ural Kerim'ciğim.



Ural Kerim: Senin Ural Kerim'ciğim diyen ağzını

Ural Kerim: Neyse

Ural Kerim: Bence gayet güzel şeyler yazdım.

Ural Kerim: Zillisin işte kabul et



Serenay: Sensin zilli



Ural Kerim: Tamam, sen öyle diyorsan öyle olsun.



Serenay: 😑



Ural Kerim: Benim şimdi işim var, akşam konuşalım tamam mı?



Serenay: Tamam, kolay gelsin.


Ural Kerim: Sağ ol Serenay

Ural Kerim: Görüşürüz.

Ural Kerim: Ve yine söylemek isterim.

Ural Kerim: Seni çok seviyorum.