Ne Yaptın Serenay? - Yarı Texting

BÖLÜM 40

🌸🌸🌸

İşte sonunda o gün gelmişti. Babam. Bu hayatta en değer verdiğim kişi. Onu o kadar çok özlemiştim ki anlatamazdım. Küçüklüğümden beri dizinin dibinden ayrılmadığım babamdan çok uzun süredir ayrıydım. O biraz sert bir adamdı. Ama bana karşı asla öyle olmamıştı. Prensesi gibi görürdü beni ve öyle de hissettirirdi. Hatalarımı görmezden gelmezdi ama asla kızmazdı da. Belki de onun sayesinde olgun bir çocuk olmuştum hep. Çünkü ne zaman bir hata yapsam karşısına alır ve düzgünce doğrusunu anlatırdı. Bu yüzden hata yapmaktan korkmazdım. Dert ortağımdı o benim. Üzüldüğümde de sevindiğimde de yanımda olan kişiydi. Öyle ki, evli çıkan sevgilimin acısını bile onunla paylaşmıştım. Beraber sövmüştük ona. Öyle birisiydi işte İlhan Gümüş. Hem iyi bir koca, hem iyi bir bana, hem de iyi bir insandı.

Onu görecek olmanın heyecanıyla yerimde duramıyordum. Ha geldi gelecek diyerek sürekli kafam camdaydı. Sabah Ural Kerim mesaj atmıştı. Bugün için benim adıma çok mutlu olduğunu yazmıştı. Babama onu da anlatacaktım. Tanıdık ve güvenilir birisi olması da babamın hoşuna gidecekti, emindim. Uzun süredir aşka küskün olduğumu pek konuşmasakta biliyordu. Bu yüzden benim adıma sevineceğini hissediyordum.

Cama bakmayı bırakıp yatağıma oturdum. Birkaç dakika ayaklarımı sallayarak öylece bekledikten sonra duyduğum araba sesiyle yerimden kalkıp cama baktım. Bir taksi kapının önünde durmuştu. Hemen yerimden fırlayıp merdivenleri hızla inmeye başladım. Beklediğim gibi babam kapıdaydı ve annemle sarılıyorlardı. Babamın yüzü annemin boynuna gömülü olduğundan beni fark etmesi uzun sürmüştü.

Fakat kafasını kaldırdığı an beni görmüştü ve ona doğru atılan teyzemi görmeyerek bana doğru koştu. Hemen kollarımı açarak boynuna atladım.

"Babacığım hoş geldin." diye fısıldadım.

Babam bir eliyle saçlarımı okşarken diğer elini bana sıkıca sarmıştı. Başıma bir öpücük kondurup geri çekildi. "Güzel kızım benim, nasıl da özlemişim seni."

Tekrar sarıldık. Sonunda gelmişti ve benim mutlu günlerimin şimdiden daha da mutlu geçeceği belliydi.

🌸

"Enişte ne yaptın oralarda? Ablamın üstüne gül koklamadın inşallah."

Babam geleli yaklaşık beş saat olmuştu ve akşam üstü hep beraber oturuyorduk. Teyzem de babama sataşacak yer arıyordu.

Babam teyzemin sözlerinin üzerine göz devirdi. "Yaa baldız. Ne yapalım el mecbur bulduk bir deniz kızı. Yalnız yaşanmaz ki denizlerde."

Babam dalga geçerken gülmeye başlamıştık. O sırada babaannem kaşlarını çatmış doğrudan babama bakıyordu.

Babam da fark etmiş olacak ki "Ne oldu anneciğim?" diye sordu.

"Şermin deniz kızlarına bin basar. Onların bir kere ayağı yok ayağı. Bak Şermin'e nasıl da koşturuyor oraya buraya. Deniz kızı da anca yüzsün. Karada hiiiçç."

Babaannem ciddi ciddi babama kızdığında hepimiz bir süre öylece baktık. Sonra ortamda kopan kahkaha babamın babaannemi öpüp şaka yaptığını açıklamasıyla devam etti. Bir sürü şey konuştuk o gece. Babam bize bir sürü anısını anlattı. Sonunda ise bir adamdan bahsetmeye başladı. Az daha denize düşecekken onu kurtaran arkadaşı.