Ne Yaptın Serenay? - Yarı Texting

BÖLÜM 50

Ural Kerim: Nasıl kafaladım babanı ama

Serenay:  Sen ne biçim bir adam oldun böyle kafalamak falan

Ural Kerim: Nasıl da güzel uslubumla, terbiyemle, nezaketimle ikna ettim babanı ama

Serenay:  Ettin valla

Serenay: Bir an iş kötüye gidecek sandım

Serenay: Çok gergindim 

Ural Kerim: Farkındaydım gerildiğinin

Serenay:  Çok stresli anlardı 

Ural Kerim: E ben anladım gerildiğini mesaj attım sana 

Ural Kerim: Kötü kötü bakacağına dediğimi yapsaydın gerilmezdin

Serenay: Ural Kerim 

Serenay: Ortam çok gerildi mutfağa gel öpüşelim yazmışsın 

Serenay: Sen kötü bakışlarla yetindiğime dua et

Ural Kerim: Rahatla diye yapmıştım 

Serenay: Hiç başka bir amacın yoktu tabii

Ural Kerim: Ypktı

Serenay: Bak çarpıldın işte 

Ural Kerim: Hayır ağladığım için bulanık görüyorum 

Serenay: Ağladığım için derken? 

Serenay: Bir şey mi oldu

Ural Kerim: Öpüşemedik ya içimde kaldı 

Serenay:  Ya Ural Kerim ne diyorsun ya

Ural Kerim: Tamam tamam

Ural Kerim: Şakaydı 

Ural Kerim: Yani üzülmem şaka değil de

Ural Kerim: Ağlamadım 

Ural Kerim: Sevgilim değil misin istediğim zaman öperim sonuçta dimi

Ural Kerim: Değil mi 

Serenay: Yok 

Ural Kerim: Ne demek yok 

Serenay:  Sen çok edepsiz birisi oldun 

Ural Kerim: Estağfurullah hep böyleydim 

Serenay: Doğru 

Serenay: Küçüklüğün hatırlayınca 

Serenay: Haklısın 

Ural Kerim: Ne hatırladın yine 

Ural Kerim: Nereye işemişim 

Serenay: Yok bu sefer işemedin 

Serenay: Hani doğum gününde dilek olarak benden bir öpücük dilemiştin

Ural Kerim: Hatırladım 

Ural Kerim: Çünkü her sene diliyordum 

Serenay: Seni başından öptüm diye kızmıştın 

Serenay: Sonra mahalleden çocuklar gülmüştü sana 

Serenay:  Devamı zaten bir kaos 

Ural Kerim: Pasta merasimi gerçekleşmişti 😎

Serenay: Yaaa çocuklara pastayı ellerinle yedirmiştin 

Ural Kerim: O kadar da misafirperverim

Serenay: Yaaa ne demezsin 

Ural Kerim: 

~ Flashback ~

İyi ki doğdun Ural

İyi  ki doğdun Ural 

İyi ki doğdun iyi ki varsın 

Mutlu yıllar Ural 

Alkışlar eşliğinde küçük çocuğun doğum günü şarkısı söylenmişti. Ural Kerim, tüm sürprizi bildiği halde bilmiyormuş gibi yapıp akşama kadar sabırla beklemişti. Doğum gününü kutladıkları için çocuk mutluydu. Zaten kutlamama gibi bir şansları yoktu. Zindan ederdi o günü ailesine. 

Annesi, çikolatalı pastanın üzerindeki mumu yakıp geri çekildi. 

"Hadi bakalım canım oğlum, bir dilek dile." 

Ural Kerim heyecanlıydı. Dileğini sesli söyleyecekti. Ellerini birleştirdi ve sağ tarafındaki sarışın kıza döndü.  "Serenay'dan bir öpücük diliyorum."  dedi ve mumu üfledi. 

Annesi kafasına çaktırmadan vurmuştu hafifçe. "Oğlum." dedi dişlerinin arasından. "Doğru düzgün bir şey dilesene." 

Ural Kerim omuz silkti. "Benim doğum günüm değil mi? Bunu diledim işte."

Annesi ağzını açmak üzereyken Serenay girdi araya.

"Sorun değil Fazilet abla." dedi ve Ural Kerim'in kafasına küçük bir öpücük kondurdu. Yanağına beklediği öpücüğü kafasında hisseden Ural Kerim'in yüzü üzüntüyle düşerken etraftan gülüşme sesleri gelmeye başlamıştı. 

"Ural Kerim üzüldü." dedi içlerinden bir çocuk. 

"Galiba başka bir şey bekliyordun Ural Kerim." dedi bir diğeri. 

"Ablasından kardeşine bir öpücük." 

Ural Kerim sinirle ayaklarını yere vurdu. Sonrası tam bir curcunaydı. Çoktan çocukların suratı pastaya bürünmüştü.