Ne Yaptın Serenay? - Yarı Texting

BÖLÜM 52

Merhaba arkadaşlar. Umarım bölümü beğenirsiniz. Bölüm hakkında yorumlarınızı görmeyi çok isterim. Hepinize keyifli vakitler. 

El ele tutuşup yürümenin bu kadar güzel hissettireceğini bilmezdim. Evet, daha önce de sevgilim olmuştu. Hatta aşık olmuştum ama sanki bu sefer yaşadığım şeyler ve hissettiklerim farklı gibiydi. Ya da bana öyle geliyordu bilmiyorum. Ama çok huzurluydum. Tahmin edemeyeceğim kadar huzurluydum.

"Ne düşünüyorsun?"

Yüzümde hafif bir gülümsemeyle ona döndüm. "Bizi." diyerek cevapladım.

Ural Kerim de benim gibi gülümsemişti. "Ben de bizi düşündüğüm zaman senin gibi oluyorum. Dünya daha farklı bir yer gibi geliyor."

Elini daha sıkı tuttum. Adımlarım durduğunda o da benim gibi durmuştu. Bir elim elini sıkıca tutarken diğerini yanağını uzattım. Yumuşacık ve hafif kızarık yanağını okşadım yavaşça. Gözlerini yavaşça kapayıp yanağını elime doğru yasladı. Uzanıp diğer yanağını öptüm. Geri çekildiğimde gülümseyerek bana bakıyordu. "Ural Kerim." diye fısıldayarak konuştum.

"Hımm." diye bir ses çıkardı sadece.

"Nasıl yaptın bilmiyorum ama öyle bir aşık ettin ki beni kendine."

Durakladığımda afallamışa benziyordu. Galiba duygularımı dışarı yansıtmakta kötüydüm. Ben onun bakışından anlayabiliyordum bana olan hislerini. Ama o beni hala çözememişti.

"Ne gözüm senden başkasını görüyor, ne kulağım senden başkasını işitiyor. Bir şey yaptın ama ne yaptın ikimizde bilmiyoruz. Sadece demek istediğim, iyi ki yaptın sevgilim. İyi ki girdin hayatıma."
Sustuğumda bir adım daha atıp iyice sokuldu bana. Eli belimi kavrayıp kendine çekti bedenimi. Göğsüm onun göğsüne yaslıydı. Kalp atışlarını hissediyordum.

"Seranay."

Konuşmaktan ziyade fısıldamış gibiydi. Belimdeki eli kaçacakmışım gibi sıkıca tutuyordu beni. Hala birleşik olan ellerimizi ayırıp diğerini saçlarıma dokundurdu. Yüzümün önüne gelen tutamları kulağımın arkasına yerleştirdi. Ardından kulağımla yanağım arasında bir yeri öptü yavaşça. Kalbim şimdi daha hızlı atıyordu.

"Asıl sen... Asıl sen ne yaptın bana Serenay. Ben sensiz bir hayatı bırak, sensiz bir an bile düşünemiyorum. Sen bana ne yaptın Serenay?"

İşte bunu hiçbir zaman anlamayacaktım. Beni neden bu kadar çok seviyordu bilmiyordum. Ona ne yapmıştım ki, ne yapmıştım da seviyordu beni? Beni diğer kızlardan ayıran şey neydi? Ve bu kadar çok sevilmeyi hak ediyor muydum?

"Ben." deyip durakladım. Alnını alnıma yasladı. "Konuş lütfen."

"Ben... Ben bilmiyorum. Anlayamıyorum. Ne yaptığımı ben de anlamıyorum. Sadece teşekkür ederim Ural Kerim. Hayatıma girdiğin içim çok teşekkür ederim."

Ural Kerim mesafemizi bir santim bile ayırmadan kafasını boynuma gömdü. Gözlerim istemsizce kapandı. Boynumda dudaklarının sıcaklığını hissediyordum. Boynumdan yavaşça yukarı çıktı. Çeneme ve dudağımın kenarına küçük öpücükler bıraktıktan sonra aynı sıcaklığı dudaklarımda hissetmiştim. Kollarımı kaldırıp boynuna sardım. Daha sıkı sarıldım dudaklarına. Nefes alamıyordum ama bunu önemseyecek durumda değildim. Kimsenin olmadığı, uzaktan gelen köpek havlama sesleri haricinde hiçbir sesin duyulmadığı, gece lambasının loş ışığının aydınlattığın bir sokaktaydık. Ural Kerim, bir eliyle belimi okşarken diğer eliyle saçlarımı kavramıştı. Sanki bırakırsa kaçıp gidecekmişim gibi iki eliyle de sıkıca tutmuştu beni. Öyle ki başımdaki eli saçlarımı tutmaktan ziyade çekiştiriyor gibiydi. Bu biraz canımı yaksa da önemseyecek halde değildim. Anın büyüsüne kaptırmışım kendimi. Deminden beri yerimizden kıpırdamazken, Ural Kerim'in beni itmesiyle sırtım duvara yaslanmıştı. Saniyelik ayrılan dudaklarımızı tekrar birleştirdi. Bu sefer daha hırçın öpüyordu. Deminden beri belimde olan eli bacaklarıma inmiş elbisemin açıkta bıraktığı yerleri okşuyordu. Neden yaptığımı kendim bile anlayamazken dudağını ısırmıştım. Ural Kerim'in dudaklarından acıyla bir inleme döküldü. Geri çekilip yüzüme baktı. Galiba canını gerçekten yakmıştım. Afallamış yüz ifadesine karşın benim yüzümde ise mahçup bir ifade vardı. Ellerim ve bacaklarım titriyordu. Gözlerim dudaklarına kaydığında çok ufak bir yerin kanadığını fark ettim. Elimi yanağına yaslayıp baş parmağımla okşadım kanayan yeri. Ural Kerim ise elimi aniden itip tekrar yapıştı dudaklarıma. Ne olduğunu anlamayamadan karşılık vermeye çalıştım. Çünkü ikimizde birbirimize doymamıştık. Kollarım tekrar boynuna dolandığı sırada sırada tüm sokağı dolduran ses yüzünden hiddetle ayrıldık. Bu bir silah sesiydi.

Oy ve yorumlarınızı beklerim 

Öpüldünüz 😘