CHAPTER 15

1.6K 61 4
                                    

EVERYTHING that has happened will just give you a lesson to be tough. Yun ang natutunan niya pagkatapos niyang malampasan ang pinakamasakit na pangyayaring iyon sa kanyang buhay.

Now, she can say that she's really contented in her life. Natuto siyang mapagkatatag, maging malakas para sa mga pangarap niya, at sa pamilya niya.

It's been 7 years after that most painful night happened. Sa loob ng pitong taong nagdaan ay masasabi niyang mahirap pero nakaya niya. Nakaya niya para sa mga anak niya.

Her little angels that gives her hope and light during her darkest time.

"Mommyyy..."

Matinis na boses ang sumalubong sa kanya nang bumukas ang pintuan ng kanyang opisina.

It's her daughter, running towards her. May ngiti sa labi nito habang papalapit sa kanya.

Nakasunod dito ang kakambal nito lalaki na bagama't tahimik pero may ngiti sa labi nitong nakatingin sa kanya.

"Hey my angels"

Salubong niya sa anak nang makalapit sa kanya. Saglit niya munang itinigil ang kanyang ginagawa para mayakap ang mga anak.

Agad na yumakap at humalik ang kanyang mga anak sa kanya nang makalapit ito.

"We miss you mommy, that's why we're here" sabi nang anak niyang babae sa kanya na ikina ngiti niya. "Right Aeign we miss mommy" dagdag nito sabay baling sa kakambal nito.

Tahimik lang din na tumango ang anak niyang lalaki. Habang lumalaki ito nagiging kamukha nito ang lalaking matagal na niyang kinalimutan. The amber eyes that resembles from him. Kuhang kuha iyon ng anak niyang lalaki. Habang ang babae naman ay kamukha niya naman pero may features din ito ng tatay ng mga ito.

"I miss you too both, mommy is about to go home though, so that I can be with my angels" aniya at pinaghahalikan ang pisngi at noo ng mga anak.

"who's with you when you came here?"

"Papa D is with us po mommy, he's outside talking to someone on his phone" sagot ng anak niyang babae.

Sa kanilang dalawa ng kambal niya ay itong si Aena ang pinaka madaldal habang ang kambal nito ay tahimik lang pero mahaba naman ang pasensya nito sa kakambal niya.

At kahit na sa America lumaki ang mga anak niya, tinuturuan niya parin ito ng tagalog at kung paano gumalang kaya nakasanayan na nitong gumamit ng "po" kahit pa nag eenglish.

For the past seven years, Drustan didn't leave them. Mula sa manganak siya at lumaki ang kambal hindi siya iniwan ni Drustan. Isa ito sa taong naniwala na makakaya niya kaya sobrang laki ng pasasalamat niya sa kaibigan niyang iyon.

Drustan help her in anyway kahit pa nga busy rin ito sa negosyo at sa pamilya nito. Pamilya na ang anak lang nito ang nakikita niya, hindi pa ang asawa na sinasabi nito.

"kailan mo ba ipapakilala sa'kin iyang asawa mo ha D" tanong ni niya kay Drustan.

"tsaka na nga kapag maayos na ang lahat, maghintay ka lang A, gusto ka niya rin makita at makausap pero hindi pa raw sa ngayon"

"A, heyy earth to A!"

Aeris got back to her reverie when she heard Drustan's voice. Nasa harapan na niya ang kaibigan na naka salubong ang mga kilay na nakatingin sa kanya.

"hey D, kanina ka pa?"

"Oo at kanina ka pa namin tinatanong ng mga anak mo"

"sorry may naalala lang ako"

Desirous Men 2: Tomorrow's Promise (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon