MEYSA | Cehennem ♣️TAMAMLANDI♣️

31. FİNAL PART2 -YÜZLEŞME-

~Burası son çıkış bu yüzden yorumlarınızı eksik etmeyin lütfen, en çok bu bölüm yorumlarınıza ihtiyacım var❤️‍🔥
-

BÖLÜM 31
-YÜZLEŞME-
(FİNAL - PART 2)

Yalçın'dan (Olay günü)

Elisa'nın doğum günü partisinden çıkıp mekana sürerken beni yanına çağıran Esat Ronan'ın endişe dolu sesi hâlâ kulaklarımdaydı. Korkuyordu. İlk defa onun sesini böyle duymak beni keyiflendirsede endişelendirmişti de çünkü şu an içinde olduğum araba onun evine gidiyordu.

Bütün dikkatimi yola vermiş bir şekilde arabayı sürdüğümde yaptığım hızdan dolayı Esat Ronan'ın evini yarılamıştım bile. Ona gitmek beni geçmişe gitmiş kadar kötü etkiliyordu. Onunla en son Elisa için evinde karşı karşıya gelmiştik. O zaman da bana kurulan oyunun farkındaydım. Bunu bizzat kendisi bana anlatmıştı çünkü o anki hedefi yeğeni olan Esat Ronan'ın kardeşine olan düşkünlüğünü bana kanıtlamak olacaktı. Bunu başardı da ama benden beklediği tepkiyi görmemesi onu öfkelendirdi.

Aslında ilk başlarda Elisa için farklı planlarım vardı ama büyük Esat Ronan'ın onu buradan gönderme tavırları bana korumacı gelmeyince bu işin içinde farklı bir durum olduğunu fark etmiş hemen peşine düşmüştüm.

Elisa'nın yıllardır merak ettiği o katil amcası Esat Ronan'ındı. Bunu bulmak kolay olmasa da nedenlerin açık olması beni çıkan sonuçta ikna etmişti. Esat Ronan, yengesini kendi geleceği için öldürmüştü. O zamanlar eşini kaybeden Almila Ronan, kendisini ve Elisa'yı hatta en çok öz oğlu gibi gördüğü Esat Ronan'ı Meysa'dan kurtarmak istiyordu. Bu yüzden kendi elleriyle birçok kere polise, önemli şeyleri ihbar edip Meysa için önemli gelir kaynaklarına el koydurtmuştu. Onun bu durumdaki ısrarcı tavrı Tunç Ronan'ı da rahatsız edince karar onun ölmesi yönünde olmuş. Bu karardaki büyük pay ihbarlardan ziyade Almila Ronan'ın oğlu Çınar'ın yaşadığını öğrenmesi ve eşinin yarım bıraktığı bu olayın peşine düşmesi olmuştu.

Bunları bundan aylar önce öğrenmiştim ve birkaç gece önce Elisa'ya anlatmaya karar vermiştim ama onun bu konuda bana inanmayacağını bildiğimden ötürü bunu sonraya ertelemiştim. Şimdi evine oldukça yaklaştığım adam her şeyi bildiğimden bihaberdi. Eğer ki bu durumu bildiğimi bilseydi bana karşı önlemlerini sıralardı.

Arabayı bütün ışıkları yanan ihtişamlı evin önünde durdurduğumda sıkıntılı nefesimi dışarı üfleyip arabadan indim ve benim geleceğimden haberdar olan korumaları aşıp Esat Ronan'ın çalışma odasının kapısını çaldım. İçeriden gür sesiyle beni içeri davet etmiş olsa da yüzünü görmek sesinin etkisini yitirmişti.

"Gel Yalçın."

Beni karşısındaki koltuğa davet ettiğinde kendisi camdan duvardan dışarıdaki bahçeyi izliyordu. Düşünceli hâlleri beni soru sormaya itse de bunu yapmadım ve dakikalar sonra konuşmayı başlatan kişi o oldu.

"Esat Ronan'ın canı tehlikede."

Kurduğu tek cümle beni ayağa kaldırırken birkaç büyük adımda tam karşısına dikilmiştim.

"Bu beni ne ilgilendirir?"

Karanlıkla yarışacak derecede koyu bir renge bürünmüş olan gözleri beni süzüp gözlerime odaklanınca "Esat senin dostun," dedi. Bu cümleden sonra dudaklarım arasından alaylı bir gülümseme kaçarken "Eskiden dostumdu Esat," dedim ve ondan bir adım uzaklaşıp "Eğer söyleyecek başka bir şeyin yoksa ben gideyim," dediğimde kararsız gözleri tekrar bahçeye döndü.