YAZAR KÖŞESİ

@hazzadogru

hazzadogru teşekkür ederim (:

1- İlk olarak, hazzadogru kimdir?

Öncelikle kitabında bana yer verdiğin için çook heyecanlıyım ve çook teşekkür ediyorum. 'Hazzadogru' pek de üzerine düşünmeden birkaç salise içinde sallayıverdiğim bir kullanıcı adı. Kelimelerin ardındaki bana gelecek olursak ben Leyal Aslı. 18 yaşındayım. Dengesiz, ayarsız zaman zaman tutarsız ve çoğunlukla da kaostik bir ikizler burcu kızı, çiçeği burnunda üniversite öğrencisiyim.

2- Rica ederim(: ne demek. Ne zaman ve nasıl bir olayla yazmaya başladın?

Yazmak benim için Türkçe dersini çooook sevdiğimi fark etmekle başladı. Ortaokul sularında sakin, kendi halinde yalnız takılan bir öğrenciydim. Öğretmenlerden öcü gibi korkardım. Tahtaya kalkmamak için sıranın altına saklanıp bütün ders orada durduğum bile olurdu düşünün. Siliktim. Bir Türkçe dersinde açılırdı dilim. Her zaman dikkatle dinlerdim, metin okumalarına bayılır çalışma kitabındaki metin sorularını keyifle yapardım. Türkçeye bu kadar gözle görülecek şekilde ilgim olunca Türkçe öğretmenimin gözdesi olmuştum. Benim için yazmak o sıra cümle kurgulamaktı. Hani çalışma kitaplarında metnin bilinmeyen kelimeleri verilir de cümle kurmamız istenir ya onlar işte. O cümleler benim ilk kurgularımı oluşturdu. Asla basit cümleler kurmaz hep kendimden bir afacanlık katar öğretmenimi güldürürdüm. Sonra zamanla bu cümleler benimle birlikte büyümeye başladı. Abim olduğundan kitap bulma sıkıntısı çekmedim. Hatta kötü bir örnek oluşturdu bana küçük yaşımda +18 kitaplar okuyup pek çok şeyi örnek veriyorum orgazm, vajinal penetrasyon tarzı terimleri oradan erken yaşta edinmiş oldum. Yazdıkça açıldım kendime güvenim arttı. Ortaokuldaki silik Leyal lisede serpildi. Önceden solmaya yakın hasta bir çiçektim yazmak bana can suyu oldu. Toprağım şenlendi, hasta yapraklarımı döküp ilk çiçeklerimi 15 yaşında vermeye başladım. Tabii ki şimdiki kadar rahat ve profesyonel şeyler değildi ilk eserler. -gerçi ben hiçbir zaman profesyonel olduğumu iddia etmedim o ayrı- Daha basitti, komikti, eksikti kısa roman denemeleriydi. 16 yaşımdan itibaren de gerçek manada bu da roman denilecek kurgular yazmaya başladım. Wattpad'le tanışmama gelince süt kardeşim benim hikayemi benden habersiz Wattpad üzerinde kendi yazıyor gibi paylaşıp kafasına göre bir final biçince ben neden bir platformda yazmayayım ki dememle oldu. Bunu anlattığımda kurgu diyen çok oldu ama ne yazık ki gerçek dostu olanlar bilir ki dost insanın her şeyini bilir. Şifrelerim sabittir one drive üzerinde yazdığım zamanlardı Görev'i yazıyordum o sene. Henüz bir final yoktu ortada. Sonradan öğrendim ve kırıldım hazır hissetmiyordum ve bunu bana destek amacıyla yaptığını söylese de adıma prim yapmıştı. Kurgularını kıskanan biriydim ben. Paylaşmak istemiyordum bana özel kalması taraftarıydım. Yan karakterlerim için bile ayrıntı biçtiğimden olabilir. Bu işe uyandığımda 2020 Eylül civarıydı. O zaman tanıştım Wattpad'le işte ama yazmaya 2 sene sonra karar verdim kardeş kazığı ilhamımı bıçak gibi kesse de artık hazırdım.

3- İyi yada kötü yorumların sende bıraktığı etki nedir?

İyi yorumlar genelde beni eğlendiriyor. Ufak da olsa kocaman dünyada bir imzam var hissi yerleşiyor içime. İnsana dokunmak kolay değildir. Kötü yorumlar ise silkinmeme sebep oluyor sebebine bakarım eğer kurgunun bam teli bir yerde değilse kırpmaya çalışırım. Ha yok okurun şahsi fikrine göre bir yorumsa saygı duyar çizgimde devam ederim. Herkesin istediğini yazacak olursam işimiz var. Biri Anya ister biri Konya.

4- İdolüm oldu dediğin bir yazar var mı?

Yazmaya odaklanmak için hekimliği bırakan Tess Gerritsen kesinlikle. Tırnağı olamayacağımı bilsem de :(