Chapter 32

360 12 1
                                    

Aiden's Point of View

Yeah, let's both calm down first and just talk later again when we were both okay.

Pagbukas ko ng pinto ng rooftop ay nagulat ako nang makita ang tatlo na nakatayo ro'n. Muntik pa silang matumba na ipinagtaka ko.

Idinikit ba nila ang kanilang taenga sa pinto para marinig ang pinag-uusapan namin?

"Tapos na ba kayo mag-usap?" Tanong ni Yuan.

"Wala kaming narinig, promise!" Saad ni Jacob. Tinaas pa niya talaga ang kanang kamay niya na parang nanunumpa.

As if naman na maniniwala ako sa kaniya.

"Let's go eat ice cream, Aiden," Hans smiled. Lumapit siya sa'kin at walang pasabi na hinila ako paalis doon.

Halos madapa na ako dahil sa bilis niyang tumakbo. Wala namang humahabol sa'min.

"Wait, Hans!" Pag-awat ko sa kaniya nang makaramdam ako ng hingal.

"Shh! Libre ko, okay? Sasamahan mo lang ako mag-ice cream, nag-crave kasi ako bigla," tugon niya.

Imbes na magpumiglas pa ay nanahimik na lamang ako at walang imik na sumama sa kaniya. Makatutulong din naman ang ice cream pang pakalma.

Habang hila-hila ako ni Hans ay pinunasan ko na ang luha ko. Hindi naman siguro halata na umiyak ako 'di ba? O halata dahil nakita at narinig nila kami?

Nevermind. Kakain na lang muna ako ng ice cream at mamaya ay kakausapin ko si Wyatt. Hihingi ako ng sorry sa kaniya. Sana kapag kinausap ko siya ay okay na rin siya, nakapagpakalma na rin ng kaniyang ulo.

Matapos namin bumili ni Hans ng ice cream ay nag-stay kami saglit sa ice cream shop para ubusin doon ang ice cream na aming binili. Akala ko kaya niya ako hinila papunta sa ice cream shop ay para pilitin ako na sabihin sa kaniya kung ano ang nangyari sa'ming dalawa ni Wyatt, kung ano ang pinag-awayan namin at kung bakit ako umiyak. Ngunit nanatili lamang siyang tahimik at walang kahit na anong tinanong sa'kin. Tuwing magsasalubong ang titig namin ay ngingiti lamang siya at ibabaling na ulit sa iba ang kaniyang mata.

Hindi na ako nagtanong pa kung bakit niya ako hinila papunta ro'n kung hindi naman siya magtatanong. Siguro gusto niya lang talaga ako tulungan pakalmahin ang dibdib ko.

I was very thankful to him. He's such a good friend. Kung sa tingin mo na puro lang kalokohan ang isip niya, hindi pala. He can be caring too. Siguro kaya siya mabait sa'kin dahil nakikita niya ako na parang kapatid niya tulad ng sinabi niya dati. I'm grateful for that.

"Salamat," usal ko. Malapit na kami sa classroom at gusto kong pasalamatan siya bago pa kami pumasok sa loob.

"Salamat saan?" Nilingon niya ako.

"Wala! Basta salamat," sagot ko at nauna na sa kaniya pumasok sa silid.

Pagpasok ko sa loob ay nagtama ang mga mata namin ni Wyatt. Ako ang unang umiwas ng tingin. Nahihiya ako dahil pakiramdam ko ako ang dahilan ng pagtatalo naming dalawa kanina. Masyado kasi akong makulit. Kung hindi ko siya pinilit sagutin ang tanong ko, hindi sana kami magsasagutan. Nauwi pa tuloy sa away ang pag-uusap namin.

°°°°

Natapos na ang klase sa buong araw. Nagsilabasan na rin ang mga kaklase ko sa'ming silid, nauna na rin lumabas sina Hans, Jacob at Yuan hanggang sa kami na lang ni Wyatt ang natira sa classroom. Nagliligpit si Wyatt ng mga gamit niya nang lapitan ko siya. Hinawakan ko ang laylayan ng uniform niya dahilan para lingunin niya ako.

Bago pa man niya alisin sa'kin ang titig niya ay nagsalita na ako, "Sorry. Sorry, Wyatt... I was pushy earlier. Sorry, if it wasn't because of me we won't end up fighting."

He took a deep breath. Humarap siya sa'kin at hinawakan ang magkabilaan kong pisngi, "I made you worry. So, I'm at fault, too. Sorry."

Kinagat ko ang pang ibaba kong labi para pigilan ang pag-iyak. Napansin niya ata iyon kaya agad niyang binaon ang mukha ko sa leeg niya. Niyakap niya ako ng mahigpit na tila parang ayaw na akong pakawalan.

"I love you," he mumbled.

I nodded, "Yeah... And I love you, too."

°°°°

Kinabukasan ay sabay kami ulit pumasok ni Wyatt sa eskwelahan. Pagdating namin sa classroom ay lumabas muna ako para umihi habang wala pa ang professor namin. Pabalik na ako ng silid nang mapansin ko na marami na namang tao ang nakapalibot sa classroom.

Kumunot ang noo ko habang iniisip kung ano ang posibleng dahilan kung bakit sila na roon. Maliban kay Wyatt, ano pang dahilan?

"Excuse me," sabi ko sa mga taong nakaharang.

Pawisan akong nakabalik sa loob ng classroom. Nakipagsiksikan pa talaga ako para lang makabalik. Jusko, wala bang mga prof ang dumaraan dito? Hindi ba nila napapansin ang mga estudyante rito? Hindi man lang nila pagsabihan.

Ito ang mahirap kapag may kaklase kang sikat sa paaralan.

"Why are you so shocked? Don't you miss me?"

A woman's voice caught my attention while I was panting in front of the door. My brows furrowed when I realized that she looked familiar. However, my world seemed to stop and my heart raced rapidly when I saw her talking to Wyatt.

I think Wyatt noticed me when I entered the room because he wasn't looking at the girl, he was looking at me. He seemed to be having a hard time there. It seemed like he wanted me to take him out of there.

I looked at his friends to see what they were doing, but it seemed like they didn't know what to do, either. They were just sitting there with their heads' down as if they lost the game.

"Hey, siya ba 'yung rumored girlfriend ni Wyatt?" -girl #1

"I don't know? Curly 'yung buhok no'ng babae sa picture, pero straight naman ang hair ng babaeng 'yan." -girl #2

"Gosh, is this for real? My girlfriend talaga si Wyatt?" -girl #3

"Hey," the woman waved her hand in front of Wyatt's face. "Where are you looking?" After she asked that, she followed where Wyatt's eyes were looking. Then, he saw me. "Oh, your best friend!" She waved her hand and walked towards me, "It's me, Agleen. How are you? You're Aiden, right?"

"Oh, uhm..." I don't know what to say. I don't really know her name. What I know is that she was dating Wyatt before. Yeah, she was the one I was talking about; the first and last girlfriend of Wyatt.

I looked at Wyatt. He's now walking towards us.

He grabbed the woman's elbow, "Don't talk to him."

The woman named Agleen, chuckled, "What? Why? I'm just trying to know how he was doing."

"Don't talk to him," he said one more time.

"Are you jealous?" Then she giggled.

Wow, what's this? Are they filming something?

I smirked. Just wow. Sa harap ko pa talaga nila napiling mag-uusap.

Inalis ko na sa kanila ang aking tingin at nagpasya na bumalik na lamang sa'king upuan. Akmang maglalakad na ako nang pigilan ako ni Wyatt.

Lumingon ako sa kaniya, "Ano?" Tanong ko mula sa malamig na tono.

"Let's talk later, okay?"

"Okay," I answered and went back to my seat. While Wyatt pulled Agleen out of the scene.

Damn. What now? His ex-girlfriend came back. What would be my role in his life now? Damn it.

Girlfriend? For Hire! [BL]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon