Aha ben geldim fsdlkflsd. 24 Saat geçmeden bir bölüm daha yazdım flsşdfs. Neden bilmiyorum ama yazasım geldi yazdım :D Sürprizim buydu gençler flşsdfşkls. Bu gün anneler günü bütün annelerin anneler günü kutlu olsun. Bende Bad Boy'un anası olduğuma göre benim de fdsşlfklsd. Neyse gençler susayım ben. Bölüm Zayn'in anlatımından başlıyor he karıştırmayın flşksdfsd.Profilimde ki Harry kurgum olan Skin'i okursanız sevinirim. . Bana ulaşmak için Instagram hesabımı takip edebilirsiniz [@rihfectt] Yazım hatalarım varsa kusura bakmayın bölüme geçebilirsiniz.
Dinleyin : Beyoncé - I'm Alone Now
****
Elimde ki fotoğrafa bakarken sigaramdan derin bir nefesi çektim içime. Geçip giden günler bizi yavaşça ayırırken kısık seste çalan şarkıyı ve bacaklarımın arasında duran şişeyi umursamadan saate ilişti gözüm. 04.04. Rakamlar bile yan-yana gelmişken biz ayrıydık. Gecenin karanlık yüzü bedenimi sarmalamış ve içimde ki kötü sesleri bile susturmuştum. Elimde ki fotoğrafa bakarken hüzün dalgası bedenimden tıpkı tatlı bir ayaz gibi geçip gitti. Tüylerim diken-diken olmuş yılların bizden aldıkları gözümün önünden geçerken saf sevginin eskisi gibi bedenimde varlığının olmadığını anlamak beni sarstı.
Evimin önünde duruyor ve ışıkları kapalı evime bakarken içeride beni seven ve ilk aşkım olan kadından ayrılmama bir nevi sebep olan kadının yanına gidip-gitmemek arasında sıkışmışken bir diğer yanım ilk aşkıma, hayatımın kadınına gitmemi söylüyordu.
Ne yapacağımı bilemez bir şekilde sigaramın son dumanını içime çekerken ciğerlerim adeta bayram ediyordu. Bitmiş sigarayı açık camdan dışarı fırlatıp dumanı dudaklarımdan dışarı saldığımda gözlerim kızarmıştı. Uykusuzluk ve çaresizlik beni yorgun düşürmüştü. Bacaklarımın arasında sabitlediğim viski şişesini alıp diklerken olurda içki komasına girer ölürüm diye içimden dua ediyordum.
Koca bir bilinmezliğin içinde yuvarlanıyordum ve canım acıyordu. Acı çekiyordum. İnsanlar benden bir-bir kopup gidiyordu. Yalnız olduğumu biliyordum ama bazı insanların varlığı bunu kısa sürede olsa unutmama yardımcı olurken şimdi onların yokluğu yalnızlığın en acı yüzünü görmeme neden oluyordu. Bu doğanın kanunu haline gelmiş olay insanları depresif hale sokmaktan başka bok değil. Herkes bir gün gidiyor. Kimse hayatımızda kalıcı bir yere sahip değil. Anne ve babamız bile bir gün bizi bırakıp gidiyorken başkalarının kalmasını beklemek ne saçma oysaki?
Onunla geçen son gecemi hatırlıyordum. Sırtı bana dönük gözyaşlarını sessizce akıtıyor ve çığlıklarını susarak haykırıyordu. Omzuna dokunduğumda ürkekçe titreyip benden uzaklaşması ve yataktan kalkıp odamızı terk etmesi dün gibi tazeydi.
Onu kaybetmeme neden olan kadının kolları arasına girmek ne kadar doğru olacaktı?
O sıcak yatağında yeni kocasıyla mutluyken ben mutlu olmadığım kadına sırtımı dönüp yatmak zorunda olacaktım.
Birini kaybetmişken diğerini kazanmak yerine kaybettiğimi tekrar istiyordum. Ama bu sefer her ne kadar kalbime göre yanlış olsa da mantığımı dinleyip sigara ve alkol kokusunun sarmaladığı arabamdan inerken olmam gereken yere, Daisy'nin yanına ilerlerken bizim gibi ayrılanlar adına bir kez daha lanet ettim hayata ve sessizce fısıldadım.
''Seni hâlâ seviyorum Lucy.''
And I apologize for all the times I left you home waiting for me [Beyoncé - Should Have. ]
