ရောင်စုံများရဲ့ အခြားတစ်ဖက်(U/Z)

Part 1(Zawgyi)

"မိုရ္က ေခ်ာလိုက္တာကြယ္...လူပ်ိဳႀကီးဖားဖားျဖစ္လာၿပီ"

မမႀကီးက မိုရ့္ကို အားရပါးရ ခ်ီးက်ဴးေနခဲ့ေပမယ့္
မိုရ္ကေတာ့ ခပ္သာသာေလးပဲ ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္တယ္။ လူတစ္ရပ္စာ မွန္ခ်ပ္က်ယ္ထဲ ထင္ထင္ရွားရွား ျမင္ေနရတဲ့
သူ႕ပုံစံက မမႀကီးေျပာသလို လူပ်ိဳႀကီးဖားဖားဆိုတဲ့ အေျခအေနမ်ိဳးထိေတာ့ မေရာက္ေသးပါဘူး။

မိုရ္က အခုမွ ဆယ့္သုံးႏွစ္...။ မမႀကီးနဲ႕ အရပ္တန္းတူျဖစ္လာတာကလြဲရင္ ကိုကိုနဲ႕ဆို သူပုေသးတယ္။

ကိုကိုဆိုတာ...မမႀကီးရဲ႕ ေမာင္အငယ္ဆုံး၊ အစ္ကိုေလးရဲ႕ ညီ၊ ၿပီးေတာ့ မိုရ္ရဲ႕ကိုကို...။ တစ္မိ၊တစ္ဖတည္းကေန ေမြးဖြားလာတဲ့ ေသြးသားေတာ္စပ္သူေတြၾကားထဲ မိုရ္က ကန့္လန့္ျဖစ္လာခဲ့တာ အခုဆို ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ရွိၿပီေပါ့။

မိုရ္ရဲ႕အသက္က ဆယ့္သုံးႏွစ္ဆိုေတာ့ သူနဲ႕
ဆယ္ႏွစ္တိတိကြာတဲ့ ကိုကို႔အသက္က ဒီႏွစ္ထဲမွာ ႏွစ္ဆယ့္သုံးကြက္တိပဲ။ မိုရ့္သူငယ္ခ်င္းေတြက ေျပာတယ္။ ႏွစ္ဆယ့္သုံးႏွစ္ဆိုတာ လူငယ္ဘဝရဲ႕ အႏွစ္သာရကို ခံစားလို႔ အေကာင္းဆုံး၊ ကဲလို႔အေကာင္းဆုံး အသက္အ႐ြယ္တဲ့။ "ေတာ္ေတာ္လာတဲ့ ေကာင္ေတြ...၊ မင္းတို႔က ဘာသိလို႔လဲ"လို႔ အံႀကိတ္ေျပာၿပီး သူ ခ်က္ခ်င္း ၿငိမ္သက္ျပခဲ့ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကလည္း ပါးစပ္ပိတ္သြားၾကတယ္။

မိုရ္တို႔ ျငင္းေနခဲ့ၾကတာေလ။ သူငယ္ခ်င္းေတြကို ဖိတ္ဖို႔ဆိုၿပီး
ေမေမႀကီး ထည့္ေပးလိုက္တဲ့ ဖိတ္စာကတ္သုံးကတ္ေၾကာင့္ မိုရ္တို႔ ျငင္းေနၾကရတာ...။ တကယ္ဆို မိုရ္ကလည္း လွ်ာရွည္တာပါ။ သားသူငယ္ခ်င္းေတြကိုေရာ ဖိတ္လို႔ရမလား ေမးမိတဲ့ ဒီပါးစပ္ကို အဲ့ဒီအခ်ိန္တုန္းကသာ အပ္နဲ႕ခ်ဳပ္ထားမိရင္ အခုလို စိတ္အႏွောင့္ယွက္ျဖစ္ရမွာ မဟုတ္ဘူး။

မိုရ္ အၾကာႀကီး ၿငိမ္ေနလိုက္ၿပီးမွ
"မလာခ်င္လည္း မလာၾကနဲ႕"ထပ္ေျပာၿပီး
ဖိတ္စာကတ္ေတြကို ျပန္ဆြဲယူေတာ့ သုံးေကာင္လုံးက
သူ႕ကို ဝိုင္းေခ်ာ့ၾကတယ္။

"ေစၫႊန္းကလည္း ခုနက ငါတို႔ေနာက္တာပါ။ တခ်ိဳ႕ဆို ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္နဲ႕ေတာင္ မိန္းမယူေနၾကတာပဲ။ မင္းအစ္ကိုက မိန္းမ အယူမေစာပါဘူး။ အေတာ္ပါပဲ"တဲ့