ရောင်စုံများရဲ့ အခြားတစ်ဖက်(U/Z)

Part 15 (Zawgyi)

"ေမေမ....ငါးမုန႔္...ငါးမုန႔္...."

"ကိုလတ္ေရ...နင့္တူက ငါးမုန႔္တဲ့။
တစ္ခု၊ ႏွစ္‌ခုေလာက္ ကမ္းေပးပါဦး"

"ခဏေလးဟ ဒီမွာနင့္တူမကလည္း အတင္းဆြဲ....။
ေအးပါ သမီးရာ...ခဏေလး ခဏေလး...ကိုကို႔ကို အရင္ေပးလိုက္ဦးမယ္"

"ေဟာ...အငယ္ဆုံးေလးကလည္း ငါးမုန႔္ကို လက္ညွိုးထိုးေနၿပီေဟ့။ ကေလးေတြ ေတာ္ေတာ္ႀကိဳက္ၾကတယ္။ မစိန္ေရ... ငါးမုန႔္ထပ္ေၾကာ္လာပါဦးေဟ့"

ဒီေန႕ မိုရ္တို႔အိမ္မွာ ပါတီပြဲတစ္ပြဲက်င္းပေနလို႔ အသံေတြဆူညံရႈပ္ေထြးေနတယ္။ ညဂ်ဴတီရွိတဲ့ မမႀကီးရဲ႕အမ်ိဳးသားကလြဲၿပီး မိသားစုဝင္အားလုံးကို မ်က္ႏွာစုံညီျမင္ရတဲ့ေန႕တစ္ေန႕မွာ ပါတီပြဲေလးရဲ႕ အဓိကဇာတ္လိုက္ကေတာ့ မိုရ္ပဲ။ လူတိုင္းက မိုရ္ရဲ႕ေအာင္စာရင္းအေၾကာင္းကိုပဲ ေျပာေနၾကၿပီး ညဆယ့္ႏွစ္နာရီအခ်ိန္ကို စားရင္းေသာက္ရင္း ဝိုင္းေစာင့္ၾကတယ္။ ဒီပြဲေလးက သူ႕အတြက္လုပ္ေပးတဲ့ အႀကိဳဂုဏ္ျပဳပြဲသေဘာလိုျဖစ္ေနလို႔လည္း မိုရ္ နည္းနည္းေလးပိုၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားေနတယ္။

အပင္ေလးေတြကို ရစ္ႏြယ္ထားတဲ့ ေရာင္စုံမီးလုံးေလးေတြေၾကာင့္ အိပ္မက္ဆန္ဆန္ ႏြေးေထြးေနတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ေလးထဲမွာ ေပ်ာ္႐ႊင္မႈကလြဲၿပီး ဘာခံစားခ်က္ကိုမွ မခံစားရေတာ့သလိုျဖစ္ေနေပမယ့္ အျပည့္အဝေပ်ာ္႐ႊင္ေနရတာမ်ိဳးလည္း မဟုတ္ျပန္ဘူး။ ကိုကို႔ကို ႐ုတ္တရက္ေငးလိုက္မိတဲ့အခါ၊
ကိုကို႔ရယ္သံကို ၾကားရတဲ့အခါေတြက်ရင္ေတာ့ မိုရ္ရဲ႕ႏွလုံးသားေလးက တင္းခနဲျဖစ္ျဖစ္သြားတတ္တယ္။

သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္ကို နီးကပ္လာတာနဲ႕အမွ် စိတ္လႈပ္ရွားမႈက ပိုပိုသာသာျမင့္တက္လာတယ္။ ကေလးေတြကေတာ့ အိပ္ကုန္ၾကၿပီ။ လူႀကီးတစ္သိုက္ကသာ စကားတေျပာေျပာနဲ႕ ဆရာမ ဖုန္းဆက္မွာကို တက္တက္ႂကြႂကြ ေစာင့္ေနၾကတာ... ေစာေစာအိပ္ရာဝင္တတ္တဲ့ ဘဘႀကီးနဲ႕ေမေမႀကီးတို႔ေတာင္ သမ္းေဝတာမ်ိဳး မျဖစ္ခဲ့တဲ့ ထူးထူးျခားျခား ညတစ္ညပဲ။ မမႀကီးတို႔၊ အစ္ကိုေလးတို႔၊ ကိုကိုတို႔တုန္းက အေၾကာင္းေတြကို လူႀကီးေတြ အားရပါးရ ျပန္ေျပာၾကေတာ့ မိုရ္ ေသခ်ာမွတ္မိေနတာ ကိုကိုတစ္ေယာက္ပဲရွိတယ္။