One Shot

YOI-Tęsknota (#21)

One Shot jest dedykowany dla MiszaPL. One Shot jest również moim zdaniem jako zakończeniem książki Miszy pod tytułem ,,Kruchy niczym lód [Yuri on Ice]". Serdecznie polecam^^ i zapraszam do One Shota. Dla lepszego efektu polecam jakąś smutną melodie np. ,,My Immortal" wersje zwolnioną albo ,,Всё решено" również w zwolnionej wersji.

&

Yuri siedział samotnie w pustym pomieszczeniu. Patrzył bez słowa na swoje zdjęcie z Victorem gdzie byli obaj nad morzem w wakacje razem z Makkachinem. Wyciągnął z kieszeni bluzy należącej do zmarłego woreczek w którym znajdowała się zniszczona obrączka Victora. Yuri wyjął z niego przedmiot i przyglądał się jej kilka chwil. Pamiętał jak się wymienili obrączkami gdy byli w Barcelonie. Starł szybko łzy po czym położył obrączkę na ołtarzyk. Makkachin podszedł do chłopca i usiadł koło niego. Yuri od kąt wrócił do domu po identyfikacji zwłok Victora zamknął się w sobie. Mało jadł, prawie z nikim nie rozmawiał, nocami nie mógł spać, a do tego większość czasu siedział przed ołtarzykiem patrząc na zdjęcie gdzie był ze swoim narzeczonym. Często było tak, że wymiotował z nerwów w ubikacji. Zawody z powodu śmierci Victora zostały odwołane z braku pozytywnych chęci zawodników. Rodzice, siostra, pani Minako oraz przyjaciele Yuri'ego w tym ci z którymi startował w zawodach się o niego martwili. Właśnie pani Minako piła kolejną szklankę alkoholu patrząc na przyciszony telewizor w którym po raz kolejny gadali o śmierci Victora. Zawsze gasili radio lub telewizor by Katsuki nie widział i nie słyszał tego wszystkiego.

-Biedny Yuri. On popada w depresje.- Powiedziała Minako popijając kolejny łyk alkoholu. Hiroko westchnęła cicho kładąc skrzynkę.

-To prawda ale... Musimy porozmawiać z nim. Trzeba coś zrobić z pogrzebem Vicchana.- Powiedziała pani Katsuki kiedy rozległo się pukanie do drzwi. Mari podeszła do drzwi paląc papierosa. Kiedy otworzyła drzwi zobaczyła chmarę osób. Byli tam Jurij, Otabek, Chris, Emil, Phichit oraz kilka innych łyżwiarzy z którymi Yuri rywalizował. Zauważyła również Celestino, Yakova oraz Takeshi'ego z rodziną.

-My do Prosiaka.- Warknął Plisetsky. Było widać, że teraz agresją reagował na śmieć Vicktora. Altin szturchnął go.

-Rozmawialiśmy o tym Jurio. Na każdym odbiła się ta tragedia.- Powiedział Georgi wchodząc z pozostałymi do budynku. Kiedy zdjęli zbędną odzież wszyscy spojrzeli na przybyłych.

-O co chodzi, że przyjechaliście?- Cisze przerwał pan Katsuki szykując naczynia na rozłożenie posiłku.

-Chcieliśmy porozmawiać z Yurim co robimy w sprawie pogrzebu.- Powiedział swoim rosyjskim akcentem Yakov przez co oberwał szturchnięcie od Takeshi'ego. Minako westchnęła i wstała. Następnie zaprowadziła wszystkich łyżwiarzy do pomieszczenia gdzie siedział młody czarnowłosy. Wszyscy patrzyli na niego bez słowa. Christopher podszedł jako pierwszy i usiadł obok Katsuki'ego. Następnie objął go i przytulił do siebie.

-Wykrzycz to Yuri będzie ci lepiej.- Powiedział Szwajcar gdy po chwili było słyszeć krzyk połączony z płaczem Japończyka. Brązowooki zacisnął ręce mocno na bluzie mężczyzny nie przestając płakać.

-M-Mogłem mu nie pozwalać na ten lot! Mogłem z nim lecieć! Wtedy byśmy byli dalej razem!- Krzyknął bardziej płaczący Yuri. Pozostali łyżwiarze dołączyli się i obejmowali załamanego, chudszego chłopca.

&

Gdy tylko chłopak w miarę się uspokoił wszyscy zabrali go do pomieszczenia gdzie stoły było ze sobą połączone, a na stole stały już potrawy i szklanki z napojami. Syn właścicieli lokalu usiadł z resztą siedząc między swoim byłym trenerem, a Yuuko. Wszyscy poza Yurim wzięli się do jedzenia. Cisze przerwał Michele który walnął w stół sprawiając, że wszyscy się wystraszyli, a pogrążony w żałobie chłopiec najbardziej.