Unmemorable

EP 17 : ហត់តែខំណាស់⚠️

ជេយ៍សម្លឹងមើលរាងកាយតូចគួនគន់មិនដាក់ភ្នែកទាំងស្ងើចសរសើរមិនគិតថាខ្លួនបានសង្សារស្រស់ស្អាតដល់ថ្នាក់នេះនាំអោយរាងតូចឃើញ រាងក្រាស់សម្លឹងខ្លួនមិនដាក់ភ្នែកអញ្ចឹងមុខប្រែជាកាន់
តែឡើងក្រហមជាងមុនទៅទៀត ជេយ៍ អោនទៅថើប អូសបបូរមាត់ចុះមកដល់សាច់ទ្រូង រាងតូចមាត់បឺតជញ្ជក់ខាំឈ្លីចុងក្រហមទាំងពីររបស់គេដូចកូនក្មេងកំពុងបៅដោះម្ដាយទាំងដែលដៃកំពុងលូក ស្ទាបអង្អែលអូសដេញពីកំភួនជើងឡើងមកដល់ភ្លៅស្រឡូនមុននឹងលូកទៅប្រឡែងលេងជាមួយភាពរឹងមាំ របស់រាងតូចដើម្បីដាស់អារម្មណ៍របស់គេអោយមានចំណងកាន់តែខ្លាំង

" ជេយ៍ អាស...." ជុងវ៉ុនថ្ងូរឡើងនៅពេល ជេយ៍ចាប់កាន់ភាពរឹងមាំរបស់ ខ្លួនពេញៗដៃថែមទាំងសាប់ញាប់ ឡើងលឿនទៅៗ ធ្វើអោយរាងតូចដេកស្រែកថ្ងូរដកដង្ហើមស្ទើរតែមិនចង់ ដល់គ្នាខណៈដៃរបស់ ជេយ៍ កំពុងធ្វើការយ៉ាង ប្រញាប់ស្អែករហូត ដល់ទឹក.សខាប់ៗហូរចេញមកក ប្រឡាក់ពេញដៃរបស់នាយ

" អ្ហាស...អា...." ជុងវ៉ុនខាំខ្នើយនៅពេលជេយ៍បានសម្រូតខ្លួនចូលទៅប្រលោះជើងគេសម្អាត កាកសំណល់ដែលនៅសល់ដោយប្រើអណ្តាតរបស់នាយ យ៉ាងស្ទាត់ជំនាញព្រោះមិនមែនមិនដឹងឯណាថាកាល ពេលនាយដែលនៅមិនទាន់ ស្រលាញ់រាងតូចនាយក៏មិនមែនជាមនុស្សសុភាពបុរសអ្វីដែរ

ជេយ៍ ងើបមុខវិញញញឹមសម្លឹងមើលទៅ រាងតូចដែលកំពុងដកដង្ហើមញាប់ៗនោះបន្តិចមុននឹង យកដៃដែលប្រឡាក់ទឹកស្នេហ៍នោះទៅលាបកន្លែង ផ្លូវច្រកចង្អៀតនៃភាពទន់ជ្រាយរបស់រាងតូចដើម្បីអោយ ងាយស្រួលក្នុងការដាក់បញ្ចូលរបស់ខ្លួនចូលទៅរួច ហើយងើបឈរដោះខោខ្លួនកំពុងពាក់ចេញខ្ទេចអស់បោះ ចូលទៅក្រោមគ្រែ

"ជេយ៍ " ជុងវ៉ុនហៅជេយ៍នៅពេលបានឃើញរបស់នាយ៉ាងពេញៗភ្នែកទាំងធំទាំង វែងបែកសសៃឡើងរវាងពាត់ជុំវិញខ្លួន ប្រាណរបស់វា ទៀតផង! ជេយ៍ ក៏ឡើងមកទ្រោមពីលើខ្លួនរាងតូច ម្ដងទៀត

" កុំខ្លាចអីប្រពន្ធសម្លាញ់ឈឺបន្តិចវានឹងបាត់ហើយ " ជេយ៍និយាយលួងលោមរាងតូចអង្អែលក្បាលគេ ថ្នមៗ បើសិនជាអោយខ្លួនឈប់ពេលនេះគឺមិនអាចទេព្រោះអារម្មណ៍របស់នាយពុះកញ្ជ្រោលត្រូវការគេកាន់តែ ខ្លាំងទៅហើយ